“Overigens ga ik het komende half jaar niet meer over moslims en seksuele voorlichting schrijven. Wellicht over de tuin wieden, de zin van orgelmuziek, breien voor beginners of tips en tools voor rozenperkjes en voorjaarsmandjes en dat soort vette shit.” Schreef ik vorige week naar iemand die er toe doet.
Het leek wel een voorspelling. Want toen ik van de week het balkon veegde en de bloempotten zag staan, staken daar allemaal groene sprieten uit. Volgens mij herkende ik tulpensprieten. Of zoiets. Want het najaar is alweer zover weg. Ik heb geen idee meer wat ik toen heb geplant.
En dat is niet genetisch. Mijn moeder verzorgt al zolang ik me kan heugen enorme lappen grond met honderden verschillende plantjes. En ze geniet ervan. Ik hoopte dan ook dat ik wellicht talentvol zou zijn op het gebied van de bloembol. Bij gebrek aan lappen grond besloot ik maar gewoon een bonusaanbieding te halen. Bestaande uit setjes stenen potten inclusief aarde en bolletjes.
“Plant de bollen ongeveer 20 centimeter uit elkaar”, las ik op de verpakking. Duidelijk. Ik besloot me er vooral niet druk over te maken dat dit feitelijk onmogelijk is als je een pot hebt met een diameter van 25 centimeter en 10 bloembollen. Ik knikkerde het hele zaakje gewoon door elkaar, goot er een literfles water bij, en zette ze op de rand van het balkon. Op een plekje waar ze regen zouden vangen.
En daar stonden ze. In weer en wind. Storm, hagel en sneeuw. Véél sneeuw. Toch groeien er nu sprietjes, onbekende sprietjes, maar evengoed sprietjes. Met dank aan de hemel en een grote plons van Pien.
Het leek wel een voorspelling. Want toen ik van de week het balkon veegde en de bloempotten zag staan, staken daar allemaal groene sprieten uit. Volgens mij herkende ik tulpensprieten. Of zoiets. Want het najaar is alweer zover weg. Ik heb geen idee meer wat ik toen heb geplant.
En dat is niet genetisch. Mijn moeder verzorgt al zolang ik me kan heugen enorme lappen grond met honderden verschillende plantjes. En ze geniet ervan. Ik hoopte dan ook dat ik wellicht talentvol zou zijn op het gebied van de bloembol. Bij gebrek aan lappen grond besloot ik maar gewoon een bonusaanbieding te halen. Bestaande uit setjes stenen potten inclusief aarde en bolletjes.
“Plant de bollen ongeveer 20 centimeter uit elkaar”, las ik op de verpakking. Duidelijk. Ik besloot me er vooral niet druk over te maken dat dit feitelijk onmogelijk is als je een pot hebt met een diameter van 25 centimeter en 10 bloembollen. Ik knikkerde het hele zaakje gewoon door elkaar, goot er een literfles water bij, en zette ze op de rand van het balkon. Op een plekje waar ze regen zouden vangen.
En daar stonden ze. In weer en wind. Storm, hagel en sneeuw. Véél sneeuw. Toch groeien er nu sprietjes, onbekende sprietjes, maar evengoed sprietjes. Met dank aan de hemel en een grote plons van Pien.
Log in om te reageren.
hahaha.
