Je Lult

T: “O ja, jij was toch een Christen.
M: “Ja, ik ben zelfs een Christen.”
T: “Joh…”
M: “Ja, echt waar.”
T: “Maar ga je dan ook naar de kerk enzo?”
M: “Jongen, ik houd van de kerk. Ik zie er naar uit om naar de kerk te gaan. Weet je hoe fijn mijn kerk is!”
T: “Je lult!”
M: “Nee, echt niet.”
T: “Dat hoor je ook niet vaak.”
M: “Wat niet?”
T: “Jonge mensen die Christen zijn.”
M: “Ik ken er wel een paar hoor.”
T: “Ja, maar jonge mensen die Christen zijn en ook echt naar de kerk gaan.”
M: “Tja, het hangt er ook maar net vanaf met wie je omgaat. Nu ken je er een.”
T: “Je gaat dus echt naar de kerk?!”
M: “Ja! Ga je mee?”
T: “Ik wil wel een keertje mee.”
M: “Wanneer kan je?”

Dit oppervlakkige gesprek voer ik enkele keren per maand. Maar deze keer was ik toch wel echt ontzettend verbaasd. De beste jongeman die middenin het leven staat en in de mooie stad Utrecht woont, wist echt, maar dan ook echt niet, dat er jonge mensen zijn zoals jij en ik die christen zijn en met liefde...