Welkom in het tragische universum genaamd Mijn Harde Leven. Waarom? Ik geef je drie redenen.
1. Kleding Crisis
Het is zoals gewoonlijk weer een crisis! December zou dé maand van het jaar moeten zijn waarin de benodigde moeite, shopmomenten en geld zit om een weerzinwekkende outfit neer te zetten. Op deze koude November-middag ben ik nog steeds outfitloos. Dit voorval dank ik grotendeels aan de designers die ons zo nodig moesten voorzien van de party-look als hedendaagse outfits. Pailletten is een no-go geworden aangezien ik mijn dagelijkse outfits wekelijks voorzie van een pailletten item. Hierdoor zit extra glitteren er niet meer in. Praktisch alle vrouwelijke aanwezigen op elk gemiddeld feestje zullen natuurlijk ook bedolven zitten onder de glitters, studs en uiteraard pailletten wat voor mij reden genoeg is om de tegenstribbelende tiener uit te hangen zolang dat nog sociaal geaccepteerd wordt. Wat verwachten ze nou dat een 19-jarige studente aan doet zonder in de gehele massa van glanzende glitters op te gaan? ’Jogging-Deluxe’ gaat daadwerkelijk te ver waardoor ik nog liever wegcijferend tussen de massa meeglitter zodat we een als een fonkelend geheel een moment in de spotlight kunnen delen.
2. Stage Frustratie
Het overleven van een fulltime stage waarin ik de benodigde avonturen te beleef, levenservaringen op doe en de eerste stapjes naar totale zelfstandigheid ervaar, is nog een lastige opgave. Het feit dat deze levensbeslissende keuze een belangrijke factor in de rest van je leven zal zijn neemt een ongezonde dosis stress met zich mee. Wat heb ik toch een hekel aan keuzes. Zo kan ik nog een middag in de AH twijfelend spenderen over het tussendoortje van de dag, moet je nagaan wat voor tijd en frustratie een stage met zich meesleept.
3. December
December is een liefelijke maand waarin Sinterklaas ons bedelft onder chocoladeletters en Kerst een weerzinwekkende sfeer neerzet, we stilstaan bij de kern van ons geloof, chagrijnig worden van de weegschaal en ik officieel mijn tienerjaren vaarwel zwaai. In deze maand moet ik mezelf er continu aan herinneren dat ik voor de verandering als een tevreden vrouw het nieuwe jaar in ga. Alles is beter dan de gemiddelde vrouw die elk jaar dezelfde goede voornemen bovenaan haar prioriteitenlijstje heeft staan. Precies, afvallen. Ondanks dat ik mezelf nu al kan vertellen dat ik mezelf niet kan onderscheiden van deze groep, blijft het een mooie poging.
Mijn conclusie: Het leven is hard! We komen om van de luxe problemen en de verwezenlijkheden van onze dromen. Gelukkig gaan we als deze problemen te lijf met een flinke dosis originaliteit en een vleugje fantasie. 2011 word een nóg beter jaar waarin wij allen een levend bewijs kunnen vormen dat verlangen en dromen, oftewel goede voornemens, zeker wel tot realiteit kunnen komen. Laat ik maar beginnen met de chocoladeletters van de goede sint te weerstaan en alle kerstbrood netjes in de schappen te laten liggen..
1. Kleding Crisis
Het is zoals gewoonlijk weer een crisis! December zou dé maand van het jaar moeten zijn waarin de benodigde moeite, shopmomenten en geld zit om een weerzinwekkende outfit neer te zetten. Op deze koude November-middag ben ik nog steeds outfitloos. Dit voorval dank ik grotendeels aan de designers die ons zo nodig moesten voorzien van de party-look als hedendaagse outfits. Pailletten is een no-go geworden aangezien ik mijn dagelijkse outfits wekelijks voorzie van een pailletten item. Hierdoor zit extra glitteren er niet meer in. Praktisch alle vrouwelijke aanwezigen op elk gemiddeld feestje zullen natuurlijk ook bedolven zitten onder de glitters, studs en uiteraard pailletten wat voor mij reden genoeg is om de tegenstribbelende tiener uit te hangen zolang dat nog sociaal geaccepteerd wordt. Wat verwachten ze nou dat een 19-jarige studente aan doet zonder in de gehele massa van glanzende glitters op te gaan? ’Jogging-Deluxe’ gaat daadwerkelijk te ver waardoor ik nog liever wegcijferend tussen de massa meeglitter zodat we een als een fonkelend geheel een moment in de spotlight kunnen delen.
2. Stage Frustratie
Het overleven van een fulltime stage waarin ik de benodigde avonturen te beleef, levenservaringen op doe en de eerste stapjes naar totale zelfstandigheid ervaar, is nog een lastige opgave. Het feit dat deze levensbeslissende keuze een belangrijke factor in de rest van je leven zal zijn neemt een ongezonde dosis stress met zich mee. Wat heb ik toch een hekel aan keuzes. Zo kan ik nog een middag in de AH twijfelend spenderen over het tussendoortje van de dag, moet je nagaan wat voor tijd en frustratie een stage met zich meesleept.
3. December
December is een liefelijke maand waarin Sinterklaas ons bedelft onder chocoladeletters en Kerst een weerzinwekkende sfeer neerzet, we stilstaan bij de kern van ons geloof, chagrijnig worden van de weegschaal en ik officieel mijn tienerjaren vaarwel zwaai. In deze maand moet ik mezelf er continu aan herinneren dat ik voor de verandering als een tevreden vrouw het nieuwe jaar in ga. Alles is beter dan de gemiddelde vrouw die elk jaar dezelfde goede voornemen bovenaan haar prioriteitenlijstje heeft staan. Precies, afvallen. Ondanks dat ik mezelf nu al kan vertellen dat ik mezelf niet kan onderscheiden van deze groep, blijft het een mooie poging.
Mijn conclusie: Het leven is hard! We komen om van de luxe problemen en de verwezenlijkheden van onze dromen. Gelukkig gaan we als deze problemen te lijf met een flinke dosis originaliteit en een vleugje fantasie. 2011 word een nóg beter jaar waarin wij allen een levend bewijs kunnen vormen dat verlangen en dromen, oftewel goede voornemens, zeker wel tot realiteit kunnen komen. Laat ik maar beginnen met de chocoladeletters van de goede sint te weerstaan en alle kerstbrood netjes in de schappen te laten liggen..
Log in om te reageren.
