De R zit weer in de maand. De blaadjes vallen van de bomen. Het aantal uurtjes licht loopt per dag af en de koude, eenzame nachten lijken langer dan ooit. Grijze dagen vol nattigheid die je weer moet doorworstelen. En dan die vervelende mensen met al hun paraplu’s die ze asociaal heen en weer zwaaien, zodat het shoppen bijna een levensgevaarlijke onderneming wordt.
Natuurlijk zijn er ook enkele lichtpuntjes, al hebben die ook weer hun donkere kanten. Nummer 1 verschuilt zich in de chocolademelk van de V&D. De lekkerste die er te krijgen is: biologische melk met ecologisch geteelde cacaobonen vermengd tot puur genotmiddel. Helaas moet je er ook de rekening voor betalen en wel een paar duizend calorieën. Kortom, reden genoeg tot klagen, zeuren en depressief zijn. En daarin is Wik niet alleen.
Hoewel ik me graag afscheidt van het gepeupel moet ik me in deze kwestie tot de grote schare rekenen. Zo’n 600.000 tot 800.000 mensen lijden aan deze seizoensgebonden donkere tijd. De herfst is ook perfect om melancholiek terug te kijken naar verloren liefdes. Als buiten de regen tegen de ruiten slaat en de wind om het huis buldert, word je herinnerd aan een warm lichaam naast je op de bank. Op een bizarre manier van romantiek worden de hoofdpersonen van onmogelijke liefdes verheven tot helden. Maar ze zouden die helden niet zijn als ze niet ook heerlijk als zondebok gebruikt kunnen worden. De altijd vage grenslijn tussen liefde en haat.
Genoeg redenen om jezelf eens even neerslachtigheid te gunnen. Verlies jezelf schaamteloos in een orgie van weemoedigheid en zelfmedelijden, die je smoort in pure chocolade, wegspoelt met wijn en eruit krijst door mee te galmen met “foute” nummers à la Bridget Jones met "All by myself”.
Maak van iets negatiefs iets positiefs! Gooi het eruit! And sing the blues…!
Natuurlijk zijn er ook enkele lichtpuntjes, al hebben die ook weer hun donkere kanten. Nummer 1 verschuilt zich in de chocolademelk van de V&D. De lekkerste die er te krijgen is: biologische melk met ecologisch geteelde cacaobonen vermengd tot puur genotmiddel. Helaas moet je er ook de rekening voor betalen en wel een paar duizend calorieën. Kortom, reden genoeg tot klagen, zeuren en depressief zijn. En daarin is Wik niet alleen.
Hoewel ik me graag afscheidt van het gepeupel moet ik me in deze kwestie tot de grote schare rekenen. Zo’n 600.000 tot 800.000 mensen lijden aan deze seizoensgebonden donkere tijd. De herfst is ook perfect om melancholiek terug te kijken naar verloren liefdes. Als buiten de regen tegen de ruiten slaat en de wind om het huis buldert, word je herinnerd aan een warm lichaam naast je op de bank. Op een bizarre manier van romantiek worden de hoofdpersonen van onmogelijke liefdes verheven tot helden. Maar ze zouden die helden niet zijn als ze niet ook heerlijk als zondebok gebruikt kunnen worden. De altijd vage grenslijn tussen liefde en haat.
Genoeg redenen om jezelf eens even neerslachtigheid te gunnen. Verlies jezelf schaamteloos in een orgie van weemoedigheid en zelfmedelijden, die je smoort in pure chocolade, wegspoelt met wijn en eruit krijst door mee te galmen met “foute” nummers à la Bridget Jones met "All by myself”.
Maak van iets negatiefs iets positiefs! Gooi het eruit! And sing the blues…!
Log in om te reageren.
Nu ik tóch in the mood ben!! Ghehe... een Absolute Passion rosé erbij... 
