Ja, ik weet waarom het in het Engels een hen party, hennenfeestje, heet. Vanwege het getok van de vrouwen, maar da’s niet meer dan normaal. En nee, (zoals ik aan m’n mannelijke vrienden uitleg) er komen geen male strippers op het vrijgezellenfeestje van J., m’n beste vriendin. Want zij is een lief, gristeluk meisje, zodat God Himself eerst haar Ware Jacob moest bekeren. Wat Hij dan ook deed, gelukkig. Vandaar ’t vrijgezellenfeestje.
We hebben ons allemaal - twee andere vriendinnen, ikkuh, en het zusje van J.- verzameld in haar eerste echte huis/flatje, en taart en sandwiches meegenomen. Dat stallen we allemaal uit op het balkon. Rot op wespen, die MonChou-taart met kersenvulling is niet voor jullie feestje bedoeld!
Oh, komt de toekomstige bruid er al bijna aan? Snel verstoppen we ons achter de bank, als kinderen die aan ’t eind van het schoolreisje papa en mama willen laten geloven dat ze in de dierentuin achtergebleven zijn. Wanneer J. de kamer binnenkomt, springen we tevoorschijn. “EEEEEEEEY!” Helaas had J. onze ruggen al gezien, maar ze is toch superenthousiast om ons te zien. We gaan gezellie in het nazomerzonnetje zitten, peuzelen van de brownies, komkommersandwiches en chocola en kletsen over trouwjurken. Nee, echt.
De tweede verrassing voor J. is dat we iets in Rotterdam gaan doen. Na een half uur TomTom-loos gezoek door Rotown (niet de mooiste stad van Nederland, maar als je het treinstation binnenrijdt zie je giraffes!) komt de hele club bij een mysterieus adres aan… Een artistieke dame heet ons welkom, en zegt tegen J.: “Welkom, ik ga een horoscoopanalyse bij je doen, en ik ga het hebben over feng-shui bij katten.”
WAAAAAAT? Dat was helemaal niet wat wij vier samenzweerders hadden geregeld! De dame zou toch een kleurenanalyse doen, dus kijken welke kleuren J. het leukste staan?? “Geintje”, zegt de mevrouw. “Het wordt een kleurenanalyse.” We slaken allemaal een zucht van opluchting. De rest van de middag wordt er alleen over kleurtjes gepraat: parelkleurtjes, eucalyptustinten, koffiekleurtjes…Erg leuk en handig, en geen woord meer over astrologie, gelukkig. Want welke kleuren je staan, daar is niks bovennatuurlijks aan. Maar bij het weggaan zie ik in de gang een boek staan “Feng shui voor Katten.” Dat doet de spirituele dame dus echt… (Zijn er serieus mensen die bij het wakker worden denken: “Hee, m’n katten zijn niet feng shui?”)
We zeggen elkaar gedag en concluderen dat het erg gezellig en geslaagd was. Toch zit ik in de trein terug te peinzen: waarom vrijgezellenfeestjes? Zo lang is J. niet single geweest. Ze kwam De Ware Jacob al op haar 19e tegen. En daarvoor was ze helemaal niet zo’n persoon die op tafels danst en wildvreemde jongens zoent. Dus waarom dat afscheid met toeters, bellen, slingers en vlaggen? Omdat vergeleken met het huwelijk, single zijn altijd een feestje is?
We hebben ons allemaal - twee andere vriendinnen, ikkuh, en het zusje van J.- verzameld in haar eerste echte huis/flatje, en taart en sandwiches meegenomen. Dat stallen we allemaal uit op het balkon. Rot op wespen, die MonChou-taart met kersenvulling is niet voor jullie feestje bedoeld!
Oh, komt de toekomstige bruid er al bijna aan? Snel verstoppen we ons achter de bank, als kinderen die aan ’t eind van het schoolreisje papa en mama willen laten geloven dat ze in de dierentuin achtergebleven zijn. Wanneer J. de kamer binnenkomt, springen we tevoorschijn. “EEEEEEEEY!” Helaas had J. onze ruggen al gezien, maar ze is toch superenthousiast om ons te zien. We gaan gezellie in het nazomerzonnetje zitten, peuzelen van de brownies, komkommersandwiches en chocola en kletsen over trouwjurken. Nee, echt.
De tweede verrassing voor J. is dat we iets in Rotterdam gaan doen. Na een half uur TomTom-loos gezoek door Rotown (niet de mooiste stad van Nederland, maar als je het treinstation binnenrijdt zie je giraffes!) komt de hele club bij een mysterieus adres aan… Een artistieke dame heet ons welkom, en zegt tegen J.: “Welkom, ik ga een horoscoopanalyse bij je doen, en ik ga het hebben over feng-shui bij katten.”
WAAAAAAT? Dat was helemaal niet wat wij vier samenzweerders hadden geregeld! De dame zou toch een kleurenanalyse doen, dus kijken welke kleuren J. het leukste staan?? “Geintje”, zegt de mevrouw. “Het wordt een kleurenanalyse.” We slaken allemaal een zucht van opluchting. De rest van de middag wordt er alleen over kleurtjes gepraat: parelkleurtjes, eucalyptustinten, koffiekleurtjes…Erg leuk en handig, en geen woord meer over astrologie, gelukkig. Want welke kleuren je staan, daar is niks bovennatuurlijks aan. Maar bij het weggaan zie ik in de gang een boek staan “Feng shui voor Katten.” Dat doet de spirituele dame dus echt… (Zijn er serieus mensen die bij het wakker worden denken: “Hee, m’n katten zijn niet feng shui?”)
We zeggen elkaar gedag en concluderen dat het erg gezellig en geslaagd was. Toch zit ik in de trein terug te peinzen: waarom vrijgezellenfeestjes? Zo lang is J. niet single geweest. Ze kwam De Ware Jacob al op haar 19e tegen. En daarvoor was ze helemaal niet zo’n persoon die op tafels danst en wildvreemde jongens zoent. Dus waarom dat afscheid met toeters, bellen, slingers en vlaggen? Omdat vergeleken met het huwelijk, single zijn altijd een feestje is?
Log in om te reageren.
