Met een verhuizing in het verschiet kijk je plots met andere ogen naar alle spullen die je zoal in je huis hebt verzameld. De stapels papieren die rommelig in de kasten liggen zullen te veel plaats innemen in de verhuisdozen strakjes. Uitzoeken dus!
De plank met vazen heeft in de loop der jaren een verzameling aan kerstpakketartikelen moeten verdragen. Op de container staan ze te wachten op een voorbijganger die wèl blij wordt van grote glazen kaarsenstandaards, groene gebloemde soepkommen, glitterkaarsen, stoffen tafelkleedjes met sterretjes en andere prullaria.
Trots vertel ik een vriend dat ik een vuilniszak kleding uit mijn kasten heb gehaald voor de kledingcontainer. Hij is hoogst verbaasd. Per slot van rekening heeft hij vorig jaar nog een zak kleding van mij meegenomen naar een centrum voor minder bedeelden. Ik bloos als ik hem uitleg dat dat aan het einde was van de zomer en dus een tas met overtollige zomerkleren. Het is nu winter geweest en ik heb nu mijn kast ontdaan van oude winterkleding. Zo werkt dat bij een vrouw. Hij grijnst ongelovig.
Vijf jaar geleden was het wel anders. Toen had ik nog idealen: Ik was net terug uit Afrika. Met een bijna lege rugzak, want ik had het meeste weggegeven. Een jaar lang had ik het gedaan met twee broeken, een bermuda, een kuitbroek, een flodderrok, drie truien en acht shirts. Die ik bij vertrek achterliet, terwijl ik mijn tassen volstopte met herinneringen… Ik realiseerde me dat mijn ballast thuis enorm was. Besloot toen dat ik het nooit meer zo ver wilde laten komen. Geen kasten vol kleding. Geen spullen die je niet nodig hebt. Terug naar de basis!
Alhoewel het nog veel erger had kunnen zijn realiseerde ik me de afgelopen tijd dat dit niet is gelukt. En het lukt me nog steeds niet. Nu mijn kasten zijn ontdaan van alle rommel ontdekte ik dat ik maar twee jeans had. Dus toen ik er afgelopen weekend één tegenkwam voor een meeneemprijsje had ik opeens weer drie jeans. Maar drie is goed. Drie is zat!
Ik kan drie weken achter elkaar iets anders aan. Want ik heb natuurlijk nog acht rokjes, zes dunne broeken, twee jurkjes en een paar kuitbroeken om de zomer door te komen. Ik zou ook rustig de helft weg kunnen geven in feite… Dus ik ga niks meer kopen. Kleren komen er voorlopig niet meer in! Het is mooi geweest!
Ik ben alleen nog echt dringend op zoek naar een paar leuke zomerschoenen… En dan stop ik. Echt!
De plank met vazen heeft in de loop der jaren een verzameling aan kerstpakketartikelen moeten verdragen. Op de container staan ze te wachten op een voorbijganger die wèl blij wordt van grote glazen kaarsenstandaards, groene gebloemde soepkommen, glitterkaarsen, stoffen tafelkleedjes met sterretjes en andere prullaria.
Trots vertel ik een vriend dat ik een vuilniszak kleding uit mijn kasten heb gehaald voor de kledingcontainer. Hij is hoogst verbaasd. Per slot van rekening heeft hij vorig jaar nog een zak kleding van mij meegenomen naar een centrum voor minder bedeelden. Ik bloos als ik hem uitleg dat dat aan het einde was van de zomer en dus een tas met overtollige zomerkleren. Het is nu winter geweest en ik heb nu mijn kast ontdaan van oude winterkleding. Zo werkt dat bij een vrouw. Hij grijnst ongelovig.
Vijf jaar geleden was het wel anders. Toen had ik nog idealen: Ik was net terug uit Afrika. Met een bijna lege rugzak, want ik had het meeste weggegeven. Een jaar lang had ik het gedaan met twee broeken, een bermuda, een kuitbroek, een flodderrok, drie truien en acht shirts. Die ik bij vertrek achterliet, terwijl ik mijn tassen volstopte met herinneringen… Ik realiseerde me dat mijn ballast thuis enorm was. Besloot toen dat ik het nooit meer zo ver wilde laten komen. Geen kasten vol kleding. Geen spullen die je niet nodig hebt. Terug naar de basis!
Alhoewel het nog veel erger had kunnen zijn realiseerde ik me de afgelopen tijd dat dit niet is gelukt. En het lukt me nog steeds niet. Nu mijn kasten zijn ontdaan van alle rommel ontdekte ik dat ik maar twee jeans had. Dus toen ik er afgelopen weekend één tegenkwam voor een meeneemprijsje had ik opeens weer drie jeans. Maar drie is goed. Drie is zat!
Ik kan drie weken achter elkaar iets anders aan. Want ik heb natuurlijk nog acht rokjes, zes dunne broeken, twee jurkjes en een paar kuitbroeken om de zomer door te komen. Ik zou ook rustig de helft weg kunnen geven in feite… Dus ik ga niks meer kopen. Kleren komen er voorlopig niet meer in! Het is mooi geweest!
Ik ben alleen nog echt dringend op zoek naar een paar leuke zomerschoenen… En dan stop ik. Echt!
Log in om te reageren.
