Kwaliteitsmuziek, wat is dat eigenlijk? De kenners die vaak aan het woord worden gelaten in diverse radio- of televisieprogramma’s hebben het dan al snel over muzikale meesterwerkjes. Composities zoals Mozart of Bach die vroeger in elkaar draaiden. Of de bovenkant van de Top 2000 van Radio 2.
De Top 2000 vind ik al direct geen goede graadmeter omdat de gemiddelde Radio 2 luisteraar amper weet wat een typmachine is, laat staan van pakweg Charlie Lownoise & Mental Theo heeft gehoord. En aan de huidige Top 40 is het ook niet af te lezen, want dankzij het meetellen van de downloads is dat tegenwoordig vooral een populariteitswedstrijd tussen de platen die het beste worden gepromoot. De huidige Top 40 bestaat doorgaans uit een stuk of drie stromingen met hier en daar een uitschieter, maar wie die stromingen herkent hoort dat er vooral dertien in een dozijnmuziek in de Top 40 staat. (voor de wiskundigen, 3x13=39+1 origineel plaatje = de Top 40…)
Toch zijn de kenners ook niet heel objectief. De meesten zijn al van voor 1970 en hebben sowieso een afkeer van alles wat sinds de jaren 90 is opgekomen. Zolang er ook maar iets van een computer bij komt kijken is het bij voorbaat al volkomen ka uu tee. Nee, de kenners luisteren liever met twee bruine pantoffels aan en een fleecekleed met Schotse ruit over hun schoot getrokken naar een goed klassiek stuk, of experimentele Jazz.
In mijn ogen is experimentele Jazz vooral een kakofonie van herrie. Daarmee wil ik niet direct zeggen dat het niet goed is. Maar ik kan er niet naar luisteren. En ik neem toch aan dat muziek daar wel voor is bedoeld. De vraag die je kan stellen is, gaat het om hoe technisch goed een nummer in elkaar zit, of hoe goed het in het gehoor ligt?
Wikipedia omschrijft kwaliteit als volgt: Kwaliteit betekent in feite hoedanigheid, maar wordt vaak gebruikt om aan te duiden of iets of iemand aan zijn doel beantwoordt. Het is in filosofische zin een lastig precies te definiëren begrip, dat echter op een praktisch vlak veel gebruikt wordt om bijvoorbeeld technische eigenschappen van een stof en geschiktheid voor een bepaald gebruik aan te duiden.
Enkele andere definities van kwaliteit zijn: geschiktheid voor gebruik, voldoen aan specificaties, of het geheel van eigenschappen en kenmerken van een product of dienst dat van belang is voor het voldoen aan vastgestelde of vanzelfsprekende behoeften.
Zou ik de zomerhit van 2006, Boten Anna van Basshunter hier eens naast leggen dan blijkt dit aan de ene kant een waardeloos gedrocht te zijn en aan de andere kant een kwalitatief hoogstandje.
Voorbeeld: Als het doel is om een romantische sfeer te creëren, waarvoor een rustig nummer nodig is, en pianomuziek is daar uitermate voor geschikt, dan is iemand die op een eerste avond samen Boten Anna aanzet kansloos. Is het doel een feestje, met muziek die makkelijk in het gehoor ligt en vrolijk is en waar een stevige beat de voetjes lekker los maakt dan is Boten Anna een gegarandeerde hit.
Daarom wil ik bij deze nog eens een poging doen de zinloze discussie over kwaliteitsmuziek een halt toe te roepen. Wikipedia zegt het al, in filosofische zin een moeilijk definieerbaar begrip. Het hangt van het doel af of iets kwalitatief voldoet. Het genre kwaliteitsmuziek bestaat niet.
Dat gezegd hebbende toch maar weer eens het kwaliteitsalbum van Basshunter aanzetten. Heerlijk dat alles hetzelfde klinkt. Scheelt mij een hoop moeite om iets van die muziek te snappen…
De Top 2000 vind ik al direct geen goede graadmeter omdat de gemiddelde Radio 2 luisteraar amper weet wat een typmachine is, laat staan van pakweg Charlie Lownoise & Mental Theo heeft gehoord. En aan de huidige Top 40 is het ook niet af te lezen, want dankzij het meetellen van de downloads is dat tegenwoordig vooral een populariteitswedstrijd tussen de platen die het beste worden gepromoot. De huidige Top 40 bestaat doorgaans uit een stuk of drie stromingen met hier en daar een uitschieter, maar wie die stromingen herkent hoort dat er vooral dertien in een dozijnmuziek in de Top 40 staat. (voor de wiskundigen, 3x13=39+1 origineel plaatje = de Top 40…)
Toch zijn de kenners ook niet heel objectief. De meesten zijn al van voor 1970 en hebben sowieso een afkeer van alles wat sinds de jaren 90 is opgekomen. Zolang er ook maar iets van een computer bij komt kijken is het bij voorbaat al volkomen ka uu tee. Nee, de kenners luisteren liever met twee bruine pantoffels aan en een fleecekleed met Schotse ruit over hun schoot getrokken naar een goed klassiek stuk, of experimentele Jazz.
In mijn ogen is experimentele Jazz vooral een kakofonie van herrie. Daarmee wil ik niet direct zeggen dat het niet goed is. Maar ik kan er niet naar luisteren. En ik neem toch aan dat muziek daar wel voor is bedoeld. De vraag die je kan stellen is, gaat het om hoe technisch goed een nummer in elkaar zit, of hoe goed het in het gehoor ligt?
Wikipedia omschrijft kwaliteit als volgt: Kwaliteit betekent in feite hoedanigheid, maar wordt vaak gebruikt om aan te duiden of iets of iemand aan zijn doel beantwoordt. Het is in filosofische zin een lastig precies te definiëren begrip, dat echter op een praktisch vlak veel gebruikt wordt om bijvoorbeeld technische eigenschappen van een stof en geschiktheid voor een bepaald gebruik aan te duiden.
Enkele andere definities van kwaliteit zijn: geschiktheid voor gebruik, voldoen aan specificaties, of het geheel van eigenschappen en kenmerken van een product of dienst dat van belang is voor het voldoen aan vastgestelde of vanzelfsprekende behoeften.
Zou ik de zomerhit van 2006, Boten Anna van Basshunter hier eens naast leggen dan blijkt dit aan de ene kant een waardeloos gedrocht te zijn en aan de andere kant een kwalitatief hoogstandje.
Voorbeeld: Als het doel is om een romantische sfeer te creëren, waarvoor een rustig nummer nodig is, en pianomuziek is daar uitermate voor geschikt, dan is iemand die op een eerste avond samen Boten Anna aanzet kansloos. Is het doel een feestje, met muziek die makkelijk in het gehoor ligt en vrolijk is en waar een stevige beat de voetjes lekker los maakt dan is Boten Anna een gegarandeerde hit.
Daarom wil ik bij deze nog eens een poging doen de zinloze discussie over kwaliteitsmuziek een halt toe te roepen. Wikipedia zegt het al, in filosofische zin een moeilijk definieerbaar begrip. Het hangt van het doel af of iets kwalitatief voldoet. Het genre kwaliteitsmuziek bestaat niet.
Dat gezegd hebbende toch maar weer eens het kwaliteitsalbum van Basshunter aanzetten. Heerlijk dat alles hetzelfde klinkt. Scheelt mij een hoop moeite om iets van die muziek te snappen…
Log in om te reageren.
