christelijke datingsite en community

De Comfortzone Uit, 't IJs Op!

Column door , , Reacties: 0, Nederlands
Gewijzigd op: 26-01-2010 07:58+01:00
Glibberdeglibber. Glibberdeglibber. Oooh, wat is het glad. Voetje voor voetje loop ik supervoorzichtig naar m’n fiets. Floep, kabam! Daar ga ik al onderuit. Auw....nu is m’n knie blauw. Maar ik moet absoluut naar de bieb, twintig boeken terugbrengen. Als ik die te laat inlever, heb ik de Postcodeloterij nodig om de boete te betalen. Maar ik blijf liever binnen, waar t lekker warm is. Een gladde straat? Doodeng!

Of is dat schijtluizerig van me? Terwijl ik naar ‘t station fiets –eenmaal de straat uit is ‘t gelukkig minder glad- bedenk ik me dat ik ‘t wereldkampioenschap durfalligheid nooit ga winnen. Ga maar na, met al die maffe dingen die ik niet durf:
- M’n zelfgebreide muts dragen. Die is zuurstokroze, met oorflappen eraan en hele blije elanden erop. ‘k Heb er zo hard aan gewerkt, zelfs op ‘t strand in Frankrijk, in de zomer, zat ik er nog aan te breien! En nu durf ik 'm nooit op!
- Zeewier eten. Vorige maand was ik in een sjiek restaurant. ZEEWIER stond er in grote letters op het menu. "ZEEWIER" dacht ik in grote letters. Maar toen dacht ik aan groen glibberig wier en dat een groene smurrie uitkotsen niet chique zou zijn, en durfde niet.
- Toegeven dat ik liever Duckies lees dan de krant. Ik bedoel maar, van de Donald Duck word je tenminste nog vrolijk! Of dat als ik moet kiezen tussen een knuffel van een jongen of een knuffel van pluche, ik voor het knuffelbeest ga. Die zijn gewoon veel zachter dan jongens, en meestal ook zoooooveel schattuger.
- Als iemand vraagt wie m’n grote voorbeeld is, antwoorden "mijn oma". Want dat is zo. Want mijn oma heerst en zou dat ook moeten doen, mijn oma voor minister-president! Want dan wordt de hele wereld een stuk gezelliger...
- Wanneer een werkgroepgenootje iets leuks aan heeft dat haar geweldig staat, een eerlijk complimentje geven en zeggen "Hee, dat staat je leuk."

Dat denk ik allemaal terwijl ik naar 't station fiets. Boeh, ik wil niet zo bangig zijn, maar hoe doe je dat? Ik stap de trein in, ga zitten. Een oud dametje stapt ook in, uitgezwaaid door haar kleinkinderen. Het oude dametje gaat tegenover me zitten, en glimlacht naar me. Zonder erbij na te denken glimlach ik terug. Wacht eens.....normaal durf ik dat nooit. Normaal kijk ik verlegen weg. Hee…'t is met dingen die je niet durft net zoals fietsen/lopen op een gladde straat: gewoon doen, opkrabbelen wanneer je valt, en weer proberen! Niet denken of je het durft of niet, gewoon doen! De comfortzone uit, ‘t ijs op!
Log in om te reageren.
LEES OOK
Put A Man On The Moon Dave ©
Put A Man On The Moon
Opgeruimd Staat Netjes! Miss Fish ©
Opgeruimd Staat Netjes!
Anders Dan Anders Copyright unknown ©
Anders Dan Anders