U wilde het – ik ben de boodschapper
Iedereen heeft behoefte aan aandacht. Columnisten, blog schrijvers, bejaardenwassers en automonteurs. Zelfs de ergste kluizenaars en godsdienstadepten. Vooral die laatste. Ze zeggen en schrijven wel heel vaak dat ze alleen God en zijn Zoon nodig hebben, maar dat is niet waar. Een compliment over het pas gekochte truitje, een bulderende lach van een vriend na een scherpe grap is hun veel meer lief. Als zo’n compliment of lach achterblijft, valt de bijbel dicht. Want de bijbel geeft weinig tot geen complimenten.
Op Funky Fish zitten heel veel mensen die aandacht zoeken. Lichamelijke en geestelijke aandacht. Als de wanhoop een geur zou zijn, zou je de wanhoop kunnen ruiken bij het openen van de Funky Fish site, bij het aanklikken van een blog. De ene aandachtstrekker heeft stenen tegen zijn deur gesmeten gekregen, de ander heeft een zaagsel in zijn oog. Nog iemand anders heeft zaagsel in zijn hoofd en denkt dat alle kinderverhalen tegenwoordig zijn omgeven door geesten, spoken en andere tovenarij. En ik schrijf hier elke week een column.
De behoefte aan een warm lijf wint het soms van de behoefte aan geestelijke aandacht. Het kroelen, het zwijmelen, het op, boven, onder of achter een lichaam te verkeren. Zoenen met ogen open, zonder zondig te zijn. Trouwen en seks hebben. Zo snel en veel mogelijk. En dan komt pas de geestelijke aandacht. Een aandacht die moeilijk is vast te houden. Tot de geest achteruit gaat en het lichaam het eindelijk begeeft... en de geur van wanhoop blijft bestaan.
Maar voordat het zover is moet er eerst de aandacht van die ander worden getrokken. Met hele leugens en halve waarheden. Met verhalen die niet waar zijn en hobby’s die al maanden niet meer worden opgepakt. Maar erger nog, veel erger nog, zijn de commentaren onder foto’s van mooie meiden en jongens op deze site. De wanhoop maakt alle creativiteit kapot. Elk commentaar is uit geilheid of met een probeersel van origineel te zijn. En met beide intenties falen ze, en zo lopen man en vrouw elkaar constant mis. Lopen potentiële stelletjes met de ogen dicht langs elkaar heen en gebeurd
er niks. Gebeurt er nooit wat.
En weet je, ik heb de oplossing niet, maar misschien moeten we wel weer af van al dat virtuele daten, wat iedereen tegenwoordig maar normaal blijkt te vinden. Zo normaal dat zelfs hoogbejaarden tegenwoordig via het internet een stervenspartner zoeken. Misschien moeten we als man en vrouw maar gewoon weer aan de bar gaan hangen en dronken met elkaar worden. Het verlangen beperkend tot de eenvoud van een nieuwe dag.
Klik hier voor deel 1.
Iedereen heeft behoefte aan aandacht. Columnisten, blog schrijvers, bejaardenwassers en automonteurs. Zelfs de ergste kluizenaars en godsdienstadepten. Vooral die laatste. Ze zeggen en schrijven wel heel vaak dat ze alleen God en zijn Zoon nodig hebben, maar dat is niet waar. Een compliment over het pas gekochte truitje, een bulderende lach van een vriend na een scherpe grap is hun veel meer lief. Als zo’n compliment of lach achterblijft, valt de bijbel dicht. Want de bijbel geeft weinig tot geen complimenten.
Op Funky Fish zitten heel veel mensen die aandacht zoeken. Lichamelijke en geestelijke aandacht. Als de wanhoop een geur zou zijn, zou je de wanhoop kunnen ruiken bij het openen van de Funky Fish site, bij het aanklikken van een blog. De ene aandachtstrekker heeft stenen tegen zijn deur gesmeten gekregen, de ander heeft een zaagsel in zijn oog. Nog iemand anders heeft zaagsel in zijn hoofd en denkt dat alle kinderverhalen tegenwoordig zijn omgeven door geesten, spoken en andere tovenarij. En ik schrijf hier elke week een column.
De behoefte aan een warm lijf wint het soms van de behoefte aan geestelijke aandacht. Het kroelen, het zwijmelen, het op, boven, onder of achter een lichaam te verkeren. Zoenen met ogen open, zonder zondig te zijn. Trouwen en seks hebben. Zo snel en veel mogelijk. En dan komt pas de geestelijke aandacht. Een aandacht die moeilijk is vast te houden. Tot de geest achteruit gaat en het lichaam het eindelijk begeeft... en de geur van wanhoop blijft bestaan.
Maar voordat het zover is moet er eerst de aandacht van die ander worden getrokken. Met hele leugens en halve waarheden. Met verhalen die niet waar zijn en hobby’s die al maanden niet meer worden opgepakt. Maar erger nog, veel erger nog, zijn de commentaren onder foto’s van mooie meiden en jongens op deze site. De wanhoop maakt alle creativiteit kapot. Elk commentaar is uit geilheid of met een probeersel van origineel te zijn. En met beide intenties falen ze, en zo lopen man en vrouw elkaar constant mis. Lopen potentiële stelletjes met de ogen dicht langs elkaar heen en gebeurd
er niks. Gebeurt er nooit wat.
En weet je, ik heb de oplossing niet, maar misschien moeten we wel weer af van al dat virtuele daten, wat iedereen tegenwoordig maar normaal blijkt te vinden. Zo normaal dat zelfs hoogbejaarden tegenwoordig via het internet een stervenspartner zoeken. Misschien moeten we als man en vrouw maar gewoon weer aan de bar gaan hangen en dronken met elkaar worden. Het verlangen beperkend tot de eenvoud van een nieuwe dag.
Klik hier voor deel 1.
Log in om te reageren.
