De DSB Bank is failliet! Eindelijk! En dit zeg ik niet omdat ik een hekel heb aan Dirk Scheringa,die met zijn rare oer-Hollandse-boerenkool-met-worst-uitstraling zijn klanten jarenlang heeft opgelicht. Of omdat ik fan ben van Pieter Lakeman. Integendeel. Volgens mij was het enige wat vorige week nog sneller terugliep dan het banksaldo van de DSB Bank het aantal Hyves-vrienden van deze gefrustreerde chagrijnige ouwe man. Nee, ik ben blij dat we nu eindelijk van die vreselijk irritante reclames van het DSB concern af zijn! Heerlijk!
Maar wat ik vooral interessant vind, is het feit dat wij als consumenten dus blijkbaar macht hebben. Veel macht! Wij, de consumenten, die minuten en soms zelfs uren moeten wachten voordat een bedrijf überhaupt de telefoon opneemt. En als je dan eindelijk de zogenaamde klantenservice te pakken krijgt, dan blijkt dat deze bevolkt wordt door mensen die, als ze al over enige kennis en wil om te helpen beschikken, dit heel goed verborgen weten te houden.
Wij, de consumenten, die als we ergens voor veel geld een nieuwe bank gekocht hebben, als dank een dag vrij mogen nemen omdat het bedrijf geen zin heeft om gewoon een afspraak te maken over het tijdstip van de levering. Wij, de consumenten, die op de meest onmogelijke tijdstippen lastig gevallen worden door sympathieke mensen die ons op allerlei manieren willen helpen om geld besparen en echt hun best doen om dit fantastische product aan ons te slijten.
Wij hoeven dit niet langer te pikken! Wij kunnen in opstand komen! Voortaan vullen we allemaal, als we ergens ons telefoonnummer op moeten geven (wat vervolgens doorverkocht wordt aan die irritante telemarketingbedrijven), gewoon het nummer in van de klantenservice van bijvoorbeeld Ziggo. Dan staan die vervelende telefonische stalkers eerst zelf een half uur in de wacht en bij Ziggo worden ze de hele dag lastig gevallen met een aanbieding voor goedkoop internet!
Maar we gaan verder: Krijg je na lang wachten eindelijk iemand van de klantenservice aan de lijn, zeg dan: “Een ogenblikje”, en zet diegene eerst zelf weer een paar minuten in de wacht. Word je tijdens het eten gebeld door iemand die je ervan wil gaan overtuigen om de energie van Frans Bauer te nemen, maar eerst netjes vraagt of hij stoort, dan zeg je gewoon: “Nee, jij niet, maar ik wel!”, en maak vervolgens het geluid van een storende radio, net zolang totdat hij ophangt.
En als je de hele dag hebt zitten wachten op een monteur die “ergens tussen kwart over acht ’s ochtends en half zes ’s middags” zou komen, dan kun je hem op de vraag waar hij moet wezen gerust zeggen: “Ergens tussen de voor,- en de achterdeur”.
Dat zal ze leren! Samen kunnen we het!
Maar wat ik vooral interessant vind, is het feit dat wij als consumenten dus blijkbaar macht hebben. Veel macht! Wij, de consumenten, die minuten en soms zelfs uren moeten wachten voordat een bedrijf überhaupt de telefoon opneemt. En als je dan eindelijk de zogenaamde klantenservice te pakken krijgt, dan blijkt dat deze bevolkt wordt door mensen die, als ze al over enige kennis en wil om te helpen beschikken, dit heel goed verborgen weten te houden.
Wij, de consumenten, die als we ergens voor veel geld een nieuwe bank gekocht hebben, als dank een dag vrij mogen nemen omdat het bedrijf geen zin heeft om gewoon een afspraak te maken over het tijdstip van de levering. Wij, de consumenten, die op de meest onmogelijke tijdstippen lastig gevallen worden door sympathieke mensen die ons op allerlei manieren willen helpen om geld besparen en echt hun best doen om dit fantastische product aan ons te slijten.
Wij hoeven dit niet langer te pikken! Wij kunnen in opstand komen! Voortaan vullen we allemaal, als we ergens ons telefoonnummer op moeten geven (wat vervolgens doorverkocht wordt aan die irritante telemarketingbedrijven), gewoon het nummer in van de klantenservice van bijvoorbeeld Ziggo. Dan staan die vervelende telefonische stalkers eerst zelf een half uur in de wacht en bij Ziggo worden ze de hele dag lastig gevallen met een aanbieding voor goedkoop internet!
Maar we gaan verder: Krijg je na lang wachten eindelijk iemand van de klantenservice aan de lijn, zeg dan: “Een ogenblikje”, en zet diegene eerst zelf weer een paar minuten in de wacht. Word je tijdens het eten gebeld door iemand die je ervan wil gaan overtuigen om de energie van Frans Bauer te nemen, maar eerst netjes vraagt of hij stoort, dan zeg je gewoon: “Nee, jij niet, maar ik wel!”, en maak vervolgens het geluid van een storende radio, net zolang totdat hij ophangt.
En als je de hele dag hebt zitten wachten op een monteur die “ergens tussen kwart over acht ’s ochtends en half zes ’s middags” zou komen, dan kun je hem op de vraag waar hij moet wezen gerust zeggen: “Ergens tussen de voor,- en de achterdeur”.
Dat zal ze leren! Samen kunnen we het!
Log in om te reageren.
