Wat een titel voor een column… Kun je er nu al iets uithalen waardoor je denkt te weten waar de rest van dit schrijfsel over zal gaan? Terwijl ik achter mijn pc (tja, nog niet in het bezit van een laptop) op mijn toetsenbord zit te tikken, is het mijzelf ook nog niet helemaal duidelijk…
Wel bijzonder, mijn vingers en hoofd tegelijkertijd aan het werk te zetten en af te wachten waar de weg mij zal leiden. Uiteindelijk zal ik het einde van deze column wel halen, maar is de weg er naar toe niet net zo belangrijk als het einddoel?
Omdat dit toch een “community en datingsite voor christenen en christelijke singles” heet te zijn, kunnen de medegelovigen onder ons zich waarschijnlijk wel vinden in deze metafoor.
De weg die het leven met ons gaat, is niet altijd de weg die wij voor ons zelf hadden bedacht. Maar tijdens wegwerkzaamheden ontstaan vaak files; je kunt ervoor kiezen je de hele file lang te gaan zitten ergeren aan de mensen en gebeurtenissen om je heen. Ook kun je proberen er het beste van te maken door eens rustig na te denken over wat er geweest is, wat er nu aan de weg gebeurt en wat er misschien ná het werk aan de weg weer voor moois tevoorschijn komt!
Ik neig er naar de file te gebruiken om te kijken wat er precies aan de weg verbeterd gaat worden om mij zo weer bij het langzaam rijdend verkeer te voegen of misschien zelfs tijdelijk op een fileloze weg te geraken.
Af en toe erger ik me natuurlijk ook aan de mensen die via de vluchtstrook anderen inhalen of al scheldend denken te weten hoe ik beter zou kunnen rijden. Zodra ik besef dat een file een file blijft en niemand verder kan wanneer het stagneert, heb ik de rust weer om juist ook voor die mensen te hopen dat ze geen ongeluk veroorzaken…
De voorman van alle weggebruikers heeft het beste voor met iedereen die gebruik maakt van de weg, al gaat dat soms via hobbels, omwegen en files.
Gelukkig heb ik ook een stratenboek en een plattegrond bij me, zodat ik altijd de weg terug zou kunnen vinden, als ik maar niet zo eigenwijs ben om niet te zoeken of niet de weg te vragen aan eventuele voorbijgangers.
Rest mij nog af te sluiten met het volgende; flink doorrijden op een lege weg is heerlijk, maar ook bij langzaam rijdend verkeer of in een file kan ik mij inmiddels wel vinden.
Ben ik de weg kwijt, beloof ik mijzelf nú om de kaart te gebruiken of de weg te vragen!
Ik heb het einde van mijn column gehaald… Amen.
Wel bijzonder, mijn vingers en hoofd tegelijkertijd aan het werk te zetten en af te wachten waar de weg mij zal leiden. Uiteindelijk zal ik het einde van deze column wel halen, maar is de weg er naar toe niet net zo belangrijk als het einddoel?
Omdat dit toch een “community en datingsite voor christenen en christelijke singles” heet te zijn, kunnen de medegelovigen onder ons zich waarschijnlijk wel vinden in deze metafoor.
De weg die het leven met ons gaat, is niet altijd de weg die wij voor ons zelf hadden bedacht. Maar tijdens wegwerkzaamheden ontstaan vaak files; je kunt ervoor kiezen je de hele file lang te gaan zitten ergeren aan de mensen en gebeurtenissen om je heen. Ook kun je proberen er het beste van te maken door eens rustig na te denken over wat er geweest is, wat er nu aan de weg gebeurt en wat er misschien ná het werk aan de weg weer voor moois tevoorschijn komt!
Ik neig er naar de file te gebruiken om te kijken wat er precies aan de weg verbeterd gaat worden om mij zo weer bij het langzaam rijdend verkeer te voegen of misschien zelfs tijdelijk op een fileloze weg te geraken.
Af en toe erger ik me natuurlijk ook aan de mensen die via de vluchtstrook anderen inhalen of al scheldend denken te weten hoe ik beter zou kunnen rijden. Zodra ik besef dat een file een file blijft en niemand verder kan wanneer het stagneert, heb ik de rust weer om juist ook voor die mensen te hopen dat ze geen ongeluk veroorzaken…
De voorman van alle weggebruikers heeft het beste voor met iedereen die gebruik maakt van de weg, al gaat dat soms via hobbels, omwegen en files.
Gelukkig heb ik ook een stratenboek en een plattegrond bij me, zodat ik altijd de weg terug zou kunnen vinden, als ik maar niet zo eigenwijs ben om niet te zoeken of niet de weg te vragen aan eventuele voorbijgangers.
Rest mij nog af te sluiten met het volgende; flink doorrijden op een lege weg is heerlijk, maar ook bij langzaam rijdend verkeer of in een file kan ik mij inmiddels wel vinden.
Ben ik de weg kwijt, beloof ik mijzelf nú om de kaart te gebruiken of de weg te vragen!
Ik heb het einde van mijn column gehaald… Amen.
Log in om te reageren.
