Vijftig is ze nu. Ruim twintig jaar geleden was ik absoluut een fan. En ik dacht dat ook voor altijd te blijven. Ik kocht haar muziek op cassette-bandjes; had posters, agenda’s en stickers met haar beeltenis; zag haar eerste films en kocht wekelijks de popbladen om van het laatste nieuws op de hoogte te blijven. Fan-zijn voor altijd bleek alleen te hoog gegrepen. Begin jaren negentig ben ik afgehaakt.
Als puber had ik wel wat met haar liedjes: Holiday, Papa don’t preach, Who’s that girl. Ik ging voor de dansbare nummers en met een beetje mazzel ook nog een beetje leuke songteksten. Maar toen het met de muziek wat minder ging, ging mevrouw zich met seks en erotiek verkopen. Dat werkt, maar niet voor mij. Niet dat zij zich daar wat van aantrekt.
Al vijfentwintig jaar lang timmert ze aan de weg in de wereld van de popmuziek en ver daarbuiten. En dat is best knap, gezien het feit dat ze eigenlijk niet uitblinkt als zangeres en danseres. Ook qua lengte en looks is het geen opvallende verschijning. Make-up (, plastische chirurgie?) en kleding maken haar een diva. Haar beperkte stemtechnieken worden bij live-optredens weggemoffeld achter een hoop show, dans en een lawine aan licht en geluid. Provocerende acties willen ook de aandacht nog wel eens afleiden van de artistieke prestaties. ” Die vrouw is een totaal-concept”, zei een bewonderaar me ooit. Dat zal het dan wel zijn.
Ze is inderdaad van alle markten thuis. De wereld is inmiddels, behalve muziek en films, ook een aantal kinderboeken van haar hand en een H&M-kledinglijn rijker. Ze stond aan het begin van de Abba-revival. Dankzij haar is bij een breder publiek bekend wat Kabbala is. Ook weten we door haar toedoen dat je kinderen kunt adopteren uit Malawi. Ze zegt dat ze de aandacht probeert te vestigen op de problemen van de wereld. Daarbij weet ze dan ook meteen weer een flinke portie aandacht te vestigen op zichzelf. Hoe dan ook: ze doet haar naam eer aan, want een icoon is het zeker. Ze is popartiest en succesvolle zakenvrouw ineen.
Madonna heeft ooit gezegd dat ze beroemder wil worden dan God.
Inmiddels is ze beroemd, maar beroemder dan God?
Dat gaat niet lukken.
Hij was er namelijk eerder.
Als puber had ik wel wat met haar liedjes: Holiday, Papa don’t preach, Who’s that girl. Ik ging voor de dansbare nummers en met een beetje mazzel ook nog een beetje leuke songteksten. Maar toen het met de muziek wat minder ging, ging mevrouw zich met seks en erotiek verkopen. Dat werkt, maar niet voor mij. Niet dat zij zich daar wat van aantrekt.
Al vijfentwintig jaar lang timmert ze aan de weg in de wereld van de popmuziek en ver daarbuiten. En dat is best knap, gezien het feit dat ze eigenlijk niet uitblinkt als zangeres en danseres. Ook qua lengte en looks is het geen opvallende verschijning. Make-up (, plastische chirurgie?) en kleding maken haar een diva. Haar beperkte stemtechnieken worden bij live-optredens weggemoffeld achter een hoop show, dans en een lawine aan licht en geluid. Provocerende acties willen ook de aandacht nog wel eens afleiden van de artistieke prestaties. ” Die vrouw is een totaal-concept”, zei een bewonderaar me ooit. Dat zal het dan wel zijn.
Ze is inderdaad van alle markten thuis. De wereld is inmiddels, behalve muziek en films, ook een aantal kinderboeken van haar hand en een H&M-kledinglijn rijker. Ze stond aan het begin van de Abba-revival. Dankzij haar is bij een breder publiek bekend wat Kabbala is. Ook weten we door haar toedoen dat je kinderen kunt adopteren uit Malawi. Ze zegt dat ze de aandacht probeert te vestigen op de problemen van de wereld. Daarbij weet ze dan ook meteen weer een flinke portie aandacht te vestigen op zichzelf. Hoe dan ook: ze doet haar naam eer aan, want een icoon is het zeker. Ze is popartiest en succesvolle zakenvrouw ineen.
Madonna heeft ooit gezegd dat ze beroemder wil worden dan God.
Inmiddels is ze beroemd, maar beroemder dan God?
Dat gaat niet lukken.
Hij was er namelijk eerder.
Log in om te reageren.
