Er waren eens….twee prinsesjes, die in hetzelfde kleine dorpje op het platteland woonden, en hartsvriendinnen waren. Altijd speelden ze samen, op één van de boerderijen in het dorp, of gewoon bij één van hen thuis, in één van de twee paleizen. En omdat prinsesjes ook naar school moeten, zaten ze altijd naast elkaar in de klas. Het ene prinsesje heette Nienke, het andere prinsesje heette Ingrid. Hun leven in het dorpje en hun leven als vriendinnen was het enige leven dat ze kenden; allebei dachten ze dat het altijd zo zou blijven.
Maar toen besloten de ene koning en koningin, de ouders van Ingrid, te verhuizen, naar een ander koninkrijk. En Ingrid moest mee natuurlijk. Ze huilde tranen met tuiten toen ze dat aan Nienke vertelde. Ze beloofden elkaar veel te schrijven. Nadat Ingrid verhuisd was, schreven de prinsesjes elkaar elke week, toen elke maand, en uiteindelijk maar één keer per jaar, met kerst… Ondertussen stond de tijd niet stil: en de prinsesjes werden allebei echte prinsessen.
Nienke deed de ene Koninklijke middelbare school, maar gooide er met haar kroontje naar: feesten was veel leuker! Ingrid deed een andere Koninklijke middelbare school, stortte zich op haar schoolwerk en zat dag in dag uit in de enorme bieb van het paleis.
Nienke kwam na twee adellijke losers haar prins op het witte paard tegen, vond een lief kasteeltje en ging op haar 19e met hem samenwonen. Ingrid werd één keer heel heftig verliefd, op een prins die toch een kikker bleek te zijn…en om nu zoveel mogelijk kikkers te gaan zoenen in de hoop dat er een keer een prins tevoorschijn kwam, dat vond ze zoiets on-prinsessigs. En ze had het druk, want op haar 18e begon ze aan haar studie aan de Koninklijke Universiteit van Romsterdam.
Nienke kreeg op haar 21e zelf een prinsesje, en ze was er zo trots op! Ze gaf haar dochtertje een gouden kroontje en voerde het van een gouden bordje.
Ingrid begon op haar 21e aan haar tweede studie, want zoveel baantjes zijn er niet voor prinsessen, (zelfs niet als ijs- of keukenprinses, of als prinses op de erwt) en zocht in Romsterdam een klein kasteeltje dat betaalbaar was voor een arme student.
Maar op een dag vonden de twee prinsessen elkaar op Royal Hyves. Meteen voegden ze elkaar toe op MSN, en praatten elkaar bij over wat er allemaal was gebeurd. Even dacht Ingrid dat ze haar vriendin van vroeger niet meer terugkende…hun levens waren zo verschillend! Dat Nienke, die even oud was, al zo lang met die prins van dat witte paard samenwoonde, en zelf een prinsesje had! Ingrid voelde zich best eenzaam dat zij en Nienke nu zo weinig gemeen hadden. Maar toen raakten de prinsessen aan de praat over dingen waarover ze onzeker waren; over hoe ze vroeger samen hadden gespeeld, en wat ze samen hadden beleefd; en over de dingen waar ze blij van werden …Op dat moment kenden ze elkaar terug, en voelden zich gelukkig.
Maar toen besloten de ene koning en koningin, de ouders van Ingrid, te verhuizen, naar een ander koninkrijk. En Ingrid moest mee natuurlijk. Ze huilde tranen met tuiten toen ze dat aan Nienke vertelde. Ze beloofden elkaar veel te schrijven. Nadat Ingrid verhuisd was, schreven de prinsesjes elkaar elke week, toen elke maand, en uiteindelijk maar één keer per jaar, met kerst… Ondertussen stond de tijd niet stil: en de prinsesjes werden allebei echte prinsessen.
Nienke deed de ene Koninklijke middelbare school, maar gooide er met haar kroontje naar: feesten was veel leuker! Ingrid deed een andere Koninklijke middelbare school, stortte zich op haar schoolwerk en zat dag in dag uit in de enorme bieb van het paleis.
Nienke kwam na twee adellijke losers haar prins op het witte paard tegen, vond een lief kasteeltje en ging op haar 19e met hem samenwonen. Ingrid werd één keer heel heftig verliefd, op een prins die toch een kikker bleek te zijn…en om nu zoveel mogelijk kikkers te gaan zoenen in de hoop dat er een keer een prins tevoorschijn kwam, dat vond ze zoiets on-prinsessigs. En ze had het druk, want op haar 18e begon ze aan haar studie aan de Koninklijke Universiteit van Romsterdam.
Nienke kreeg op haar 21e zelf een prinsesje, en ze was er zo trots op! Ze gaf haar dochtertje een gouden kroontje en voerde het van een gouden bordje.
Ingrid begon op haar 21e aan haar tweede studie, want zoveel baantjes zijn er niet voor prinsessen, (zelfs niet als ijs- of keukenprinses, of als prinses op de erwt) en zocht in Romsterdam een klein kasteeltje dat betaalbaar was voor een arme student.
Maar op een dag vonden de twee prinsessen elkaar op Royal Hyves. Meteen voegden ze elkaar toe op MSN, en praatten elkaar bij over wat er allemaal was gebeurd. Even dacht Ingrid dat ze haar vriendin van vroeger niet meer terugkende…hun levens waren zo verschillend! Dat Nienke, die even oud was, al zo lang met die prins van dat witte paard samenwoonde, en zelf een prinsesje had! Ingrid voelde zich best eenzaam dat zij en Nienke nu zo weinig gemeen hadden. Maar toen raakten de prinsessen aan de praat over dingen waarover ze onzeker waren; over hoe ze vroeger samen hadden gespeeld, en wat ze samen hadden beleefd; en over de dingen waar ze blij van werden …Op dat moment kenden ze elkaar terug, en voelden zich gelukkig.
Log in om te reageren.
