“Gemeente lekt 300 gebiedsverboden.” “Ziekenhuis krijgt miljoenenboete wegens
onbevoegde toegang patiëntendossiers” “Google en Apple luisteren met je mee”. De
afgelopen tijd kwam de privacy vaak in het nieuws. Dat kwam omdat de Algemene
Verordening Gegevensbescherming, de AVG, aan het doordringen is bij de overheid, bij bedrijven én bij de landelijke toezichthouder.
Hoe zit het dan met je privacy en de AVG, als je gaat daten of je inschrijft bij websites of apps? Ik ben het afgelopen jaar AVG-jurist geweest dus neem je graag kort mee.
Allereerst, een van de motto’s van een van mijn collega’s is “privacy staat niet genoemd in de AVG”. En dat klopt. Het gaat om persoonsgegevens. Die overlappen voor een groot deel met privacy, maar het kan van alles zijn: je leeftijd, je lengte, je woonplaats of adres, maar bijvoorbeeld ook of je van koffie houdt of wat je beroep is. Het uitgangspunt is dat je alle persoonsgegevens mag gebruiken, als je daar een goede reden voor hebt. En een
bedrijf mag niet zomaar je gegevens gebruiken voor andere doeleinden. Een datingsite mag je gegevens bijvoorbeeld niet verkopen aan een ander bedrijf zonder jouw toestemming, zodat die jou kan benaderen voor single-vakanties of aanbiedingen voor postorderbruiden en kleinverpakkingen van groente.
Wat datingsites zelf betreft, mogen ze wel alle persoonsgegevens vragen aan je? Er wordt bijvoorbeeld gevraagd naar je foto, je geboortedatum, hobby’s, en je seksuele voorkeur (ben je op zoek naar een man of een vrouw?). Volgens de AVG zijn dat allemaal bijzondere en gevoelige persoonsgegevens. Je vult deze gegevens in alleen met jouw toestemming. Vaak kan je zulke informatie ook overslaan; als je iets niet wil vertellen, dan hoeft dat ook niet. En aan de andere kant, die informatie is ook logisch om te gebruiken om te daten. Je woonplaats is handig om te weten, omdat jij zelf waarschijnlijk ook liever
date met iemand uit je regio dan met iemand uit Timboektoe, Chihuahua of Nowhere
Island in Canada. Je leeftijd is handig, zodat je bij andere mensen kan zien of ze in jouw leeftijds-range vallen en zij zien dat ook bij jou. En je profielfoto, daar kan je ook veel aan afleiden, zoals geslacht, ras, medische gezondheid (bril, littekens of getekendewenkbrauwen). Maar zeg zelf – jij vindt het ook fijn om te weten hoe iemand er uit ziet voordat je afspreekt. Maar voor alles geldt: jij beslist of je die informatie geeft.
AVG of niet, vroeger en nu nog steeds moet je rekening houden met de grootste gever van informatie: zoekmachines. Je hoeft maar een paar kenmerken te vertellen aan iemand, en de ander kan er alles bij zoeken. Noem me je voornaam, je woonplaats en je beroep of waar je werkt, en meestal kan ik via Google meer informatie over je weten. Google leidt me naar je Facebook en LinkedIn, waar ik je hobby’s zie, wat leidt tot bijvoorbeeld sportwedstrijden, familie en vrienden, en uiteindelijk eindig je met een heel dossier over je
date-to-be. In een geval bleek een date zelfs eerder getrouwd te zijn (en dus ook gescheiden) en kon ik zelfs haar hele trouwdienst luisteren via de kerksite!
Kortom, als je gaat daten moet je jezelf wel een beetje prijs geven. Misschien wil je weinig of juist veel informatie delen, maar wat je ook doet: doe het bewust en veilig.
onbevoegde toegang patiëntendossiers” “Google en Apple luisteren met je mee”. De
afgelopen tijd kwam de privacy vaak in het nieuws. Dat kwam omdat de Algemene
Verordening Gegevensbescherming, de AVG, aan het doordringen is bij de overheid, bij bedrijven én bij de landelijke toezichthouder.
Hoe zit het dan met je privacy en de AVG, als je gaat daten of je inschrijft bij websites of apps? Ik ben het afgelopen jaar AVG-jurist geweest dus neem je graag kort mee.
Allereerst, een van de motto’s van een van mijn collega’s is “privacy staat niet genoemd in de AVG”. En dat klopt. Het gaat om persoonsgegevens. Die overlappen voor een groot deel met privacy, maar het kan van alles zijn: je leeftijd, je lengte, je woonplaats of adres, maar bijvoorbeeld ook of je van koffie houdt of wat je beroep is. Het uitgangspunt is dat je alle persoonsgegevens mag gebruiken, als je daar een goede reden voor hebt. En een
bedrijf mag niet zomaar je gegevens gebruiken voor andere doeleinden. Een datingsite mag je gegevens bijvoorbeeld niet verkopen aan een ander bedrijf zonder jouw toestemming, zodat die jou kan benaderen voor single-vakanties of aanbiedingen voor postorderbruiden en kleinverpakkingen van groente.
Wat datingsites zelf betreft, mogen ze wel alle persoonsgegevens vragen aan je? Er wordt bijvoorbeeld gevraagd naar je foto, je geboortedatum, hobby’s, en je seksuele voorkeur (ben je op zoek naar een man of een vrouw?). Volgens de AVG zijn dat allemaal bijzondere en gevoelige persoonsgegevens. Je vult deze gegevens in alleen met jouw toestemming. Vaak kan je zulke informatie ook overslaan; als je iets niet wil vertellen, dan hoeft dat ook niet. En aan de andere kant, die informatie is ook logisch om te gebruiken om te daten. Je woonplaats is handig om te weten, omdat jij zelf waarschijnlijk ook liever
date met iemand uit je regio dan met iemand uit Timboektoe, Chihuahua of Nowhere
Island in Canada. Je leeftijd is handig, zodat je bij andere mensen kan zien of ze in jouw leeftijds-range vallen en zij zien dat ook bij jou. En je profielfoto, daar kan je ook veel aan afleiden, zoals geslacht, ras, medische gezondheid (bril, littekens of getekendewenkbrauwen). Maar zeg zelf – jij vindt het ook fijn om te weten hoe iemand er uit ziet voordat je afspreekt. Maar voor alles geldt: jij beslist of je die informatie geeft.
AVG of niet, vroeger en nu nog steeds moet je rekening houden met de grootste gever van informatie: zoekmachines. Je hoeft maar een paar kenmerken te vertellen aan iemand, en de ander kan er alles bij zoeken. Noem me je voornaam, je woonplaats en je beroep of waar je werkt, en meestal kan ik via Google meer informatie over je weten. Google leidt me naar je Facebook en LinkedIn, waar ik je hobby’s zie, wat leidt tot bijvoorbeeld sportwedstrijden, familie en vrienden, en uiteindelijk eindig je met een heel dossier over je
date-to-be. In een geval bleek een date zelfs eerder getrouwd te zijn (en dus ook gescheiden) en kon ik zelfs haar hele trouwdienst luisteren via de kerksite!
Kortom, als je gaat daten moet je jezelf wel een beetje prijs geven. Misschien wil je weinig of juist veel informatie delen, maar wat je ook doet: doe het bewust en veilig.
Log in om te reageren.
