Deze Reus is druk doende geweest met zaken waarvan ik werkelijk geen idee heb of ze gaan lukken, maar die mij wel visie en richting geven in hetgeen ik zou willen in de toekomst.
Nee, niet met daten. De leuke mensen die ik hier ontmoet, lijken allen voorbestemd om vriendschappelijk te blijven.Is dat erg? Nee...ik heb reeds een paar vaste vrienden die ik ook in real life zie, net zo single zijn als ik en toch is er geen vonk. En bij beide kanten de berusting dat het zo goed is, wat het contact dan makkelijk houdt.
Geen jaloezie, geen verplichtingen of verwachtingen, geen spelletjes of druk.
Dat is best een aardig deel van mijn leven, moet ik zeggen.
Als sociaal mens heb ik graag iemand over de vloer. Maar niet te vaak en niet te lang.
En als er iets tussen komt, is dat ook geen enkel issue.
Het moment dat je gaat daten, verandert die mindset al. Ineens moet je voldoen aan allerlei eisen en passen in diverse hokjes en oh nee, ik hoop niet dat hij witte sokken draagt... Wees gerust, ik ken het protocol. Laatst zou iemand afknappen indien ik geen rijbewijs had. Want haar man, nou, die moest toch echt een rijbewijs hebben.
Ik fronste mijn wenkbrauwen. Is een rijbewijs een ding? Blijkbaar is het een ding. Ik wist niet dat het een ding was, sterker, ik heb me nooit hoeven verdiepen in de gedachte of ik zou gaan autorijden.
Als dat al een ding is... dan is mijn dikke buik een echt groot ding. Figuurlijk gesproken, letterlijk was dat het al. En ja, dat is ook voor mij een ding, dat wel. Ik wil echter niet zo de nadruk leggen op dingen die een ding zijn.
Als je nog snapt wat ik bedoel.
Die prestatiedruk. Hoger dan de stress voor een eindexamen, welke ik mij nog vaag herinner. De dwang van 'leuk moeten zijn', nee, zelfs 'leuker moeten zijn'. Leuker dan alle andere kandidaten, die er klaarblijkelijk zijn, ook al zie ik ze niet en ken ik ze niet. Wat is de maatstaf?
Ah... met een maatstaf kom je weer in een hokje. Een hokje van langer dan 1.80m, of een hokje van hbo of hoger opgeleid, en dan heb je altijd het hokje met een rugzakje. Of is het rugzakje nou juist het hokje? Ik wil niet in een hokje. Ik wil eigenlijk niet eens de verplichte velden invullen. Nou oké, ik wil nog invullen dat ik een man ben die een vrouw zoekt. Tegenwoordig is daar meer helderheid voor nodig.
Dat is dus wel mijn ding: een hokje. Ik wil niet, ik pas niet, ik vlucht. Niet erg handig op een datingsite. Daarom ben ik hier ook een vreemde eend in de bijt tussen de vissen.
Een column zit ook in een hokje, dat wel. En tussen alle woorden en ideeën en gedachten door zweef ik.
Nee, niet met daten. De leuke mensen die ik hier ontmoet, lijken allen voorbestemd om vriendschappelijk te blijven.Is dat erg? Nee...ik heb reeds een paar vaste vrienden die ik ook in real life zie, net zo single zijn als ik en toch is er geen vonk. En bij beide kanten de berusting dat het zo goed is, wat het contact dan makkelijk houdt.
Geen jaloezie, geen verplichtingen of verwachtingen, geen spelletjes of druk.
Dat is best een aardig deel van mijn leven, moet ik zeggen.
Als sociaal mens heb ik graag iemand over de vloer. Maar niet te vaak en niet te lang.
En als er iets tussen komt, is dat ook geen enkel issue.
Het moment dat je gaat daten, verandert die mindset al. Ineens moet je voldoen aan allerlei eisen en passen in diverse hokjes en oh nee, ik hoop niet dat hij witte sokken draagt... Wees gerust, ik ken het protocol. Laatst zou iemand afknappen indien ik geen rijbewijs had. Want haar man, nou, die moest toch echt een rijbewijs hebben.
Ik fronste mijn wenkbrauwen. Is een rijbewijs een ding? Blijkbaar is het een ding. Ik wist niet dat het een ding was, sterker, ik heb me nooit hoeven verdiepen in de gedachte of ik zou gaan autorijden.
Als dat al een ding is... dan is mijn dikke buik een echt groot ding. Figuurlijk gesproken, letterlijk was dat het al. En ja, dat is ook voor mij een ding, dat wel. Ik wil echter niet zo de nadruk leggen op dingen die een ding zijn.
Als je nog snapt wat ik bedoel.
Die prestatiedruk. Hoger dan de stress voor een eindexamen, welke ik mij nog vaag herinner. De dwang van 'leuk moeten zijn', nee, zelfs 'leuker moeten zijn'. Leuker dan alle andere kandidaten, die er klaarblijkelijk zijn, ook al zie ik ze niet en ken ik ze niet. Wat is de maatstaf?
Ah... met een maatstaf kom je weer in een hokje. Een hokje van langer dan 1.80m, of een hokje van hbo of hoger opgeleid, en dan heb je altijd het hokje met een rugzakje. Of is het rugzakje nou juist het hokje? Ik wil niet in een hokje. Ik wil eigenlijk niet eens de verplichte velden invullen. Nou oké, ik wil nog invullen dat ik een man ben die een vrouw zoekt. Tegenwoordig is daar meer helderheid voor nodig.
Dat is dus wel mijn ding: een hokje. Ik wil niet, ik pas niet, ik vlucht. Niet erg handig op een datingsite. Daarom ben ik hier ook een vreemde eend in de bijt tussen de vissen.
Een column zit ook in een hokje, dat wel. En tussen alle woorden en ideeën en gedachten door zweef ik.
Log in om te reageren.
