Zaterdagochtend denk ik even niet aan de Olympische Spelen. Dit is mijn moment. Of beter gezegd, ons moment als ik met R. met beide benen stevig in het zand sta. Een team, een focus, een bal. De bal is rond en wij gaan hem terugslaan waar hij vandaan komt: de tegenstander. De service komt op ons af. Ik vang de bal op, R. geeft de set-up en ik spring en sla. Het zou prachtig zijn, als de wind de bal niet een paar meter naar mijn zijkant blaast. De bal ploft kalmpjes neer in ons vak en ik hap zand. Bij beachvolleybal heb je dus meer wind dan in zaalvolleybal, check.
Het is mijn eerste keer dat ik meedoe met een beachvolleybaltoernooi. Hoe moeilijk kon het zijn? Op TV ziet het er heel makkelijk uit. Ik volleybal zelf ook in de zaal, dus dit moet een kleine omschakeling zijn. Goed, je speelt in een team van twee, maar dat is te doen. Ik zat best fout. Aan het einde van de dag blijkt dat we negen wedstrijden hebben gespeeld en negenmaal hebben verloren. Sommige wedstrijden hadden we met iets meer geluk kunnen winnen, maar de eindstand blijft een harde statistiek: 0-9.
Als ik thuis op de bank zit troost ik me met de Olympische gedachte. "Meedoen is belangrijker dan winnen", zo zou De Coubertin (oprichter van de Olympische Spelen) hebben gezegd. Uiteraard is dat voor de Spelen een goed motto, want in elke sport zijn er meer niet-medaillewinnaars dan wel-medaillewinnaars. Tegenover elke winnaar staan wel negen verliezers.
Paulus zou een slechte deelnemer zijn. In 1 Kor 9:24 zegt hij dat je moet hardlopen alsof je de winnaar bent, maar in 2 Tim 4:8 zegt hij dat hij de lauwerkrans (nu: de gouden medaille) heeft gewonnen. Oké, doen alsof je de winnaar bent, dat had ik kunnen doen tijdens het beachvolleyballen, maar de lauwerkrans meenemen, dat zou niet mogen van de organisatie. Aan de andere kant voelde een 0-9-score nou niet bepaald ideaal, ook al had ik mooi meegedaan aan het toernooi.
Nu op de bank heb ik me voorgenomen om volgend jaar weer mee te doen. 1 wedstrijd van de 9 winnen, dat mag toch wel van De Coubertin? En daarmee voldoe ik ook aan Paulus, als ik minstens een keer win.
En niet verder vertellen, maar ik ga doping gebruiken. Geestelijke doping: "maar wie hoopt op de HEER krijgt nieuwe kracht: hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar, hij loopt, maar wordt niet moe, hij rent, maar raakt niet uitgeput."(Jes 40:31). Ik ga komend jaar heel hard hopen, en als ik genoeg hoop, kan ik de bal zo over het net smashen met mijn vleugels.
Het is mijn eerste keer dat ik meedoe met een beachvolleybaltoernooi. Hoe moeilijk kon het zijn? Op TV ziet het er heel makkelijk uit. Ik volleybal zelf ook in de zaal, dus dit moet een kleine omschakeling zijn. Goed, je speelt in een team van twee, maar dat is te doen. Ik zat best fout. Aan het einde van de dag blijkt dat we negen wedstrijden hebben gespeeld en negenmaal hebben verloren. Sommige wedstrijden hadden we met iets meer geluk kunnen winnen, maar de eindstand blijft een harde statistiek: 0-9.
Als ik thuis op de bank zit troost ik me met de Olympische gedachte. "Meedoen is belangrijker dan winnen", zo zou De Coubertin (oprichter van de Olympische Spelen) hebben gezegd. Uiteraard is dat voor de Spelen een goed motto, want in elke sport zijn er meer niet-medaillewinnaars dan wel-medaillewinnaars. Tegenover elke winnaar staan wel negen verliezers.
Paulus zou een slechte deelnemer zijn. In 1 Kor 9:24 zegt hij dat je moet hardlopen alsof je de winnaar bent, maar in 2 Tim 4:8 zegt hij dat hij de lauwerkrans (nu: de gouden medaille) heeft gewonnen. Oké, doen alsof je de winnaar bent, dat had ik kunnen doen tijdens het beachvolleyballen, maar de lauwerkrans meenemen, dat zou niet mogen van de organisatie. Aan de andere kant voelde een 0-9-score nou niet bepaald ideaal, ook al had ik mooi meegedaan aan het toernooi.
Nu op de bank heb ik me voorgenomen om volgend jaar weer mee te doen. 1 wedstrijd van de 9 winnen, dat mag toch wel van De Coubertin? En daarmee voldoe ik ook aan Paulus, als ik minstens een keer win.
En niet verder vertellen, maar ik ga doping gebruiken. Geestelijke doping: "maar wie hoopt op de HEER krijgt nieuwe kracht: hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar, hij loopt, maar wordt niet moe, hij rent, maar raakt niet uitgeput."(Jes 40:31). Ik ga komend jaar heel hard hopen, en als ik genoeg hoop, kan ik de bal zo over het net smashen met mijn vleugels.
Log in om te reageren.
