Wanneer je naar een avond over daten en relatievorming gaat, dan neem je een zeker risico. Je zou huiverig kunnen zijn voor het publiek dat met een avond als deze wordt getrokken. Het zou kunnen zijn dat het een verkapte methode is om de vrijgezellen in de regio de markt te laten verkennen. Zelfs al staat er in de uitnodiging dat zowel singles als niet-singles welkom zijn.
Wanneer je dan toch besluit om naar een avond als deze te gaan, dan loop je het risico dat er op een gegeven moment wordt gevraagd of iemand wel eens internetdating heeft uitgeprobeerd. Als fervente fan zou ik dat dan meteen enthousiast beamen. Dit zou verbaasde blikken opleveren. Ik zou enkel bijval van een aarzelend vingertje en een zachte bekentenis van een buurman kunnen krijgen.
Wanneer je de bijbel leest, dan zou het kunnen zijn dat je denkt dat het niet goed is dat de mens alleen is. Op een avond over daten en relatievorming zal dat vast en zeker voorbij komen. Waarbij ik hartgrondig zou kunnen concluderen dat ik het echt heerlijk vind om single te zijn, maar dat dat helaas over is. Af en toe best balen dat je niet meer alleen aan jezelf hoeft te denken. Wat me een paar meewarige blikken van “happy singles” zou kunnen opleveren.
We zouden op zo’n avond tot de conclusie kunnen komen dat het verschil in relatievorming tussen begin twintigers en dertig plussers te maken heeft met rationele keuzes. Je hebt veel meer opgebouwd als dertiger dan als twintiger. Je baseert je keuzes op deze basis. Ik zou dat meteen kunnen bevestigen. Wanneer me de vraag zou worden gesteld wat ik doe als ik niet rationeel ben, zou ik kunnen zeggen dat dat de momenten zijn dat ik tijdelijk hersendood ben. Als iedereen dan zou lachen zou ik me pas realiseren wat ik nu weer had uitgekraamd.
In het café zouden een aantal dames na de lezing met zuinige mondjes kunnen vertellen over hun familie. Hoe nichtjes van amper achttien trouwen. Hoe neven van onder de dertig vijf kinderen hebben. Wat toch ook wel weer heel slecht zou zijn voor je persoonlijke ontplooiing. Waarbij de mondjes wat ontspanden, omdat ze het dan toch nog niet zo slecht bleken te hebben. Terwijl ik ondertussen een paar glazen, met bijvoorbeeld kriek, veel te snel achterover zou gooien en met een vriend zou kletsen over festivals, klussen en vakanties.
Wanneer ik in de nacht slingerend naar huis zou fietsen, zou ik waarschijnlijk twee dingen concluderen. Ik was naast de sprekers de enige niet-single die avond. En: bier valt soms helemaal verkeerd.
Wanneer je dan toch besluit om naar een avond als deze te gaan, dan loop je het risico dat er op een gegeven moment wordt gevraagd of iemand wel eens internetdating heeft uitgeprobeerd. Als fervente fan zou ik dat dan meteen enthousiast beamen. Dit zou verbaasde blikken opleveren. Ik zou enkel bijval van een aarzelend vingertje en een zachte bekentenis van een buurman kunnen krijgen.
Wanneer je de bijbel leest, dan zou het kunnen zijn dat je denkt dat het niet goed is dat de mens alleen is. Op een avond over daten en relatievorming zal dat vast en zeker voorbij komen. Waarbij ik hartgrondig zou kunnen concluderen dat ik het echt heerlijk vind om single te zijn, maar dat dat helaas over is. Af en toe best balen dat je niet meer alleen aan jezelf hoeft te denken. Wat me een paar meewarige blikken van “happy singles” zou kunnen opleveren.
We zouden op zo’n avond tot de conclusie kunnen komen dat het verschil in relatievorming tussen begin twintigers en dertig plussers te maken heeft met rationele keuzes. Je hebt veel meer opgebouwd als dertiger dan als twintiger. Je baseert je keuzes op deze basis. Ik zou dat meteen kunnen bevestigen. Wanneer me de vraag zou worden gesteld wat ik doe als ik niet rationeel ben, zou ik kunnen zeggen dat dat de momenten zijn dat ik tijdelijk hersendood ben. Als iedereen dan zou lachen zou ik me pas realiseren wat ik nu weer had uitgekraamd.
In het café zouden een aantal dames na de lezing met zuinige mondjes kunnen vertellen over hun familie. Hoe nichtjes van amper achttien trouwen. Hoe neven van onder de dertig vijf kinderen hebben. Wat toch ook wel weer heel slecht zou zijn voor je persoonlijke ontplooiing. Waarbij de mondjes wat ontspanden, omdat ze het dan toch nog niet zo slecht bleken te hebben. Terwijl ik ondertussen een paar glazen, met bijvoorbeeld kriek, veel te snel achterover zou gooien en met een vriend zou kletsen over festivals, klussen en vakanties.
Wanneer ik in de nacht slingerend naar huis zou fietsen, zou ik waarschijnlijk twee dingen concluderen. Ik was naast de sprekers de enige niet-single die avond. En: bier valt soms helemaal verkeerd.
Log in om te reageren.
