Al jaren vind ik het heerlijk om geen buschauffeurs te groeten na de rit, hardop levensverhalen in een mobiel te schreeuwen terwijl ik sta af te rekenen, en als het druk is in de trein wil dat niet automatisch zeggen dat ik graag met m’n rugtas op schoot zit. Dat maakt het naar buiten kijken een stuk oncomfortabeler.
Toen was daar ineens de nieuwe campagne van SIRE. Stelletje idealisten bij elkaar. Al jaren proberen ze met hun reclamespotjes Nederlanders opnieuw op te voeden. Tevergeefs zo blijkt. Ondanks de hilarische Dick Bruna-achtige reclames van enkele jaren geleden, waardoor mijn woordenschat is verruimd met het woord ‘graftak’, heeft Nederland blijkbaar nog niets geleerd. En dus werd het tijd voor een hernieuwde confrontatie.
Wat ik mij afvraag is wie er heeft bepaald wat precies asociaal gedrag is. Hebben er een aantal campagnemakers tijdens een brainstormsessie al hun dagelijkse ergernissen op papier gezet? Heeft Maurice de Hond een paar Nederlanders gebeld die ons volk moeten vertegenwoordigen, en uit de peilingen een Aso Top 10 opgesteld? In China rochelt iedereen op straat. Niet dat ik daar voorstander van ben, maar het is hooguit onsmakelijk. Een Chinees vindt het vooral hygiënisch. Maar wij vinden het al asociaal als een voetballer z’n neus leegt omdat hij toevallig even geen zakdoekje heeft meegenomen het veld op.
Een winkelmedewerker kan toch prima zijn werk doen als ik even sta te bellen? Of is het van levensbelang dat hij moet vragen: “Deze wordt het”? Nee natuurlijk wordt die het niet, die nam ik gewoon mee naar de kassa, maar ik wilde eigenlijk een andere, dus ik kijk nog even verder!
Iemand die wil zitten heeft toch een mond gekregen? Vuil kijken en blijven staan is voor mij geen indicatie dat ik even m’n tas op schoot moet leggen. En in geval van een volle bus wil ik eerst een 65plus-pas zien voordat ik mijn zitplaats afsta. Dat moet toch ook als ze zo’n mooie roze strippenkaart willen? Met alle botoxbehandelingen en haarkleurtjes zie ik niet meer wie moeilijk ter been is. Daarnaast, mensen die er zo graag jong uit willen zien moeten zich ook maar zo gedragen. Dan blijf je ook maar staan, met je opgepompte borsten en je strakke voorhoofd.
Tijdens de rit mag ik niet spreken met de bestuurder. Stilstaan en de deur open doen is ook deel van de rit. Dus waarom groeten? Daarnaast, ik heb helemaal geen zin iemand te groeten die als hij meer centjes wil direct een dag gaat staken, zodat ik weer es veel te laat op m’n werk kom. Iemand die te vroeg weg is bij de halte, of niet komt opdagen. Of je wel ziet aan komen rennen maar gewoon het gas indrukt.
Ik ageer tegen vanzelfsprekendheid. Zet me soms af tegen de maatschappij waar ik al jaren van vervreemd ben. Ben ik asociaal? Als je het zo bekijkt wel. In de ogen van mensen die naar concerten van de Toppers gaan. Mensen die ervoor zorgen dat er geen fatsoenlijk programma meer op tv te zien is, omdat die te hoog gegrepen zijn voor het Hart van Nederland-publiek. Mensen die mij straks opzadelen met Geert Wilders als premier.
Daarom beschouw ik alleen mijn vrienden als mijn ‘sociale kring’. En hoeft een willekeurige vreemde die toevallig z’n werk doet, door met een veel te groot vehikel net iets te ver van mijn huis te stoppen, echt niet op een welgemeend “goeiemorgen” te rekenen.
Toen was daar ineens de nieuwe campagne van SIRE. Stelletje idealisten bij elkaar. Al jaren proberen ze met hun reclamespotjes Nederlanders opnieuw op te voeden. Tevergeefs zo blijkt. Ondanks de hilarische Dick Bruna-achtige reclames van enkele jaren geleden, waardoor mijn woordenschat is verruimd met het woord ‘graftak’, heeft Nederland blijkbaar nog niets geleerd. En dus werd het tijd voor een hernieuwde confrontatie.
Wat ik mij afvraag is wie er heeft bepaald wat precies asociaal gedrag is. Hebben er een aantal campagnemakers tijdens een brainstormsessie al hun dagelijkse ergernissen op papier gezet? Heeft Maurice de Hond een paar Nederlanders gebeld die ons volk moeten vertegenwoordigen, en uit de peilingen een Aso Top 10 opgesteld? In China rochelt iedereen op straat. Niet dat ik daar voorstander van ben, maar het is hooguit onsmakelijk. Een Chinees vindt het vooral hygiënisch. Maar wij vinden het al asociaal als een voetballer z’n neus leegt omdat hij toevallig even geen zakdoekje heeft meegenomen het veld op.
Een winkelmedewerker kan toch prima zijn werk doen als ik even sta te bellen? Of is het van levensbelang dat hij moet vragen: “Deze wordt het”? Nee natuurlijk wordt die het niet, die nam ik gewoon mee naar de kassa, maar ik wilde eigenlijk een andere, dus ik kijk nog even verder!
Iemand die wil zitten heeft toch een mond gekregen? Vuil kijken en blijven staan is voor mij geen indicatie dat ik even m’n tas op schoot moet leggen. En in geval van een volle bus wil ik eerst een 65plus-pas zien voordat ik mijn zitplaats afsta. Dat moet toch ook als ze zo’n mooie roze strippenkaart willen? Met alle botoxbehandelingen en haarkleurtjes zie ik niet meer wie moeilijk ter been is. Daarnaast, mensen die er zo graag jong uit willen zien moeten zich ook maar zo gedragen. Dan blijf je ook maar staan, met je opgepompte borsten en je strakke voorhoofd.
Tijdens de rit mag ik niet spreken met de bestuurder. Stilstaan en de deur open doen is ook deel van de rit. Dus waarom groeten? Daarnaast, ik heb helemaal geen zin iemand te groeten die als hij meer centjes wil direct een dag gaat staken, zodat ik weer es veel te laat op m’n werk kom. Iemand die te vroeg weg is bij de halte, of niet komt opdagen. Of je wel ziet aan komen rennen maar gewoon het gas indrukt.
Ik ageer tegen vanzelfsprekendheid. Zet me soms af tegen de maatschappij waar ik al jaren van vervreemd ben. Ben ik asociaal? Als je het zo bekijkt wel. In de ogen van mensen die naar concerten van de Toppers gaan. Mensen die ervoor zorgen dat er geen fatsoenlijk programma meer op tv te zien is, omdat die te hoog gegrepen zijn voor het Hart van Nederland-publiek. Mensen die mij straks opzadelen met Geert Wilders als premier.
Daarom beschouw ik alleen mijn vrienden als mijn ‘sociale kring’. En hoeft een willekeurige vreemde die toevallig z’n werk doet, door met een veel te groot vehikel net iets te ver van mijn huis te stoppen, echt niet op een welgemeend “goeiemorgen” te rekenen.
Log in om te reageren.