Ik haal plezier uit kleine dingen. Ik kan lachen om de witte wereld, die voor me ligt als ik de gordijnen open trek op een vrije zaterdag. Ik volg met genoegen een badeendje, dat voortkabbelt op golven van water en schuim wanneer ik mijn hand door het bad laat gaan.
Zo kocht ik vandaag impulsief een blikje. Ik genoot er intens van, meer dan van de duurste champagne, omdat het me herinnerde aan mijn middelbare schooltijd. Toen je nog geen alcohol mocht kopen, maar Shandy wel, ondanks een promillage van 0,5%. Stiekem voelde je dan toch die baldadigheid, als ondeugende puber. En dan wachten of je al iets voelde wat op dronkenschap zou kunnen duiden.
Later werden dat Breezers en Passoa Jus. Dan liet ik demonstratief het flesje achter in de prullenbak, zodat de conciërge later die dag zou zien dat iemand alcohol had gedronken, ondanks een verbod ervan op school. Gelukkig was mijn conciërge geen Crime Scene Investigator. Ik ben er in elk geval altijd mee weggekomen, en ik vermoed dat de reden daarvan is dat mijn conciërge niet met een wattenstaafje mijn DNA probeerde te bemachtigen. Toch liep je een risico. Werd je gezien met een flesje dan kwam je daar niet mee weg.
Risico is plezier. De adrenaline van kattenkwaad. Misschien dat ik daarom vandaag een blikje Shandy kocht. Ik wilde dat gevoel weer hebben, alsof ik iets deed dat niet mocht. Ik had hem ook kunnen stelen natuurlijk, maar als 26-jarige kom je dan niet meer weg met een beetje huilen bij de directeur tot je moeder je komt halen.
Helaas wordt elk risico uitgebannen. Roken in de auto is prettig. In je eigen auto, even weg van de sleur thuis, muziek hard aan en genieten. Maar roken in de auto mag niet meer, vindt 60% van de (ondervraagde!) Nederlanders. Het is niet veilig. Iemand die z’n peuk laat vallen, gaat hem proberen op te rapen. Of uit te trappen, gas los, alle gevolgen van dien. Verbieden voor eigen veiligheid dus.
Ze hebben er zelf geen last van. Ze rijden allemaal in brandschone Twingo’s, of soortgelijke eenheidsworsten. Netjes gezogen en met zo’n veel te citroenerige toiletlucht die erdoor heen wordt verspreid. Over smerige lucht in auto’s gesproken. Een stukje appel of een TomTom die op de grond valt, laten ze gewoon liggen. Logisch, dat is veilig. Maar wel continu de radio verzetten van Q-music naar Sky Radio. Ook verbieden dus. Zowel die zenders als het heen en weer skippen. Voor eigen veiligheid. Daar moet toch ook een meerderheid aan ondervraagden voor zijn te vinden.
Deze week kan het in elk geval nog. Voordat minister Klink en zijn gezondheidsbrigade elk beetje lol, elk beetje risico met weer een wetje heeft weggezogen. Deze week ga ik echt eens genieten. Met 15 brandende peuken in mijn mond, en een synthetische broek aan. Met 180 kilometer per uur over een provinciale weg. Met dertig blikjes Shandy op. En ik heb niet eens een rijbewijs. Veel meer risico kan ik niet nemen. Veel meer plezier kan ik niet hebben. Ik word al blij van de voorpret.
Zo kocht ik vandaag impulsief een blikje. Ik genoot er intens van, meer dan van de duurste champagne, omdat het me herinnerde aan mijn middelbare schooltijd. Toen je nog geen alcohol mocht kopen, maar Shandy wel, ondanks een promillage van 0,5%. Stiekem voelde je dan toch die baldadigheid, als ondeugende puber. En dan wachten of je al iets voelde wat op dronkenschap zou kunnen duiden.
Later werden dat Breezers en Passoa Jus. Dan liet ik demonstratief het flesje achter in de prullenbak, zodat de conciërge later die dag zou zien dat iemand alcohol had gedronken, ondanks een verbod ervan op school. Gelukkig was mijn conciërge geen Crime Scene Investigator. Ik ben er in elk geval altijd mee weggekomen, en ik vermoed dat de reden daarvan is dat mijn conciërge niet met een wattenstaafje mijn DNA probeerde te bemachtigen. Toch liep je een risico. Werd je gezien met een flesje dan kwam je daar niet mee weg.
Risico is plezier. De adrenaline van kattenkwaad. Misschien dat ik daarom vandaag een blikje Shandy kocht. Ik wilde dat gevoel weer hebben, alsof ik iets deed dat niet mocht. Ik had hem ook kunnen stelen natuurlijk, maar als 26-jarige kom je dan niet meer weg met een beetje huilen bij de directeur tot je moeder je komt halen.
Helaas wordt elk risico uitgebannen. Roken in de auto is prettig. In je eigen auto, even weg van de sleur thuis, muziek hard aan en genieten. Maar roken in de auto mag niet meer, vindt 60% van de (ondervraagde!) Nederlanders. Het is niet veilig. Iemand die z’n peuk laat vallen, gaat hem proberen op te rapen. Of uit te trappen, gas los, alle gevolgen van dien. Verbieden voor eigen veiligheid dus.
Ze hebben er zelf geen last van. Ze rijden allemaal in brandschone Twingo’s, of soortgelijke eenheidsworsten. Netjes gezogen en met zo’n veel te citroenerige toiletlucht die erdoor heen wordt verspreid. Over smerige lucht in auto’s gesproken. Een stukje appel of een TomTom die op de grond valt, laten ze gewoon liggen. Logisch, dat is veilig. Maar wel continu de radio verzetten van Q-music naar Sky Radio. Ook verbieden dus. Zowel die zenders als het heen en weer skippen. Voor eigen veiligheid. Daar moet toch ook een meerderheid aan ondervraagden voor zijn te vinden.
Deze week kan het in elk geval nog. Voordat minister Klink en zijn gezondheidsbrigade elk beetje lol, elk beetje risico met weer een wetje heeft weggezogen. Deze week ga ik echt eens genieten. Met 15 brandende peuken in mijn mond, en een synthetische broek aan. Met 180 kilometer per uur over een provinciale weg. Met dertig blikjes Shandy op. En ik heb niet eens een rijbewijs. Veel meer risico kan ik niet nemen. Veel meer plezier kan ik niet hebben. Ik word al blij van de voorpret.
Log in om te reageren.
