Een paar mensen in mijn directe omgeving hebben een relatie die al een poos niet zo goed loopt, of beter gezegd – helemaal niet goed loopt- maar op de een of andere manier niet beëindigd wordt. Ze geven het kans op kans, zonder dat er verbetering komt. En ze zijn ondertussen niet gelukkig met elkaar.
Met alles wat ze me hebben verteld over hun relatie, kan ik in alle drie de gevallen eigenlijk maar 1 advies geven: zet er een punt achter. En dat heb ik ook weleens gezegd. En ze zeggen zelf precies hetzelfde. Dat het beter zou zijn, maar dat het gewoon niet lukt. Even voor de duidelijkheid: er valt veel te zeggen voor doorzetten op lastige momenten, maar niet voor doorgaan als je elkaar niet gelukkig maakt. Of gewoon niet goed bij elkaar past.
En ja, vanaf de zijlijn is het heel makkelijk praten. Ik weet het. Dan zijn er geen emoties mee gepaard. Die emoties die het zo ontzettend lastig kunnen maken een relatie te beëindigen. Of het heel lastig kunnen maken bij dat besluit te blijven. Want hoe je het ook wendt of keert: ook al maakt iemand je niet gelukkig, het is gewoon moeilijk om iemand te moeten missen met wie je veel gedeeld hebt.
Je hebt niet voor niets een relatie gekregen. Naast alles wat er niet goed was, raak je ook kwijt wat wel goed zat. Daarnaast weet je waar je aan toe bent met elkaar, en ook al is dat veel ruzie en conflicten, het is toch bekend. En zeker bij het afstand nemen, worden de goede dingen snel gebagatelliseerd en de goede dingen geïdealiseerd. En dat is wat het zo lastig en ingewikkeld kan maken. Maar ook de reden waarom objectiviteit vanaf de zijlijn soms zo belangrijk is.
Met alles wat ze me hebben verteld over hun relatie, kan ik in alle drie de gevallen eigenlijk maar 1 advies geven: zet er een punt achter. En dat heb ik ook weleens gezegd. En ze zeggen zelf precies hetzelfde. Dat het beter zou zijn, maar dat het gewoon niet lukt. Even voor de duidelijkheid: er valt veel te zeggen voor doorzetten op lastige momenten, maar niet voor doorgaan als je elkaar niet gelukkig maakt. Of gewoon niet goed bij elkaar past.
En ja, vanaf de zijlijn is het heel makkelijk praten. Ik weet het. Dan zijn er geen emoties mee gepaard. Die emoties die het zo ontzettend lastig kunnen maken een relatie te beëindigen. Of het heel lastig kunnen maken bij dat besluit te blijven. Want hoe je het ook wendt of keert: ook al maakt iemand je niet gelukkig, het is gewoon moeilijk om iemand te moeten missen met wie je veel gedeeld hebt.
Je hebt niet voor niets een relatie gekregen. Naast alles wat er niet goed was, raak je ook kwijt wat wel goed zat. Daarnaast weet je waar je aan toe bent met elkaar, en ook al is dat veel ruzie en conflicten, het is toch bekend. En zeker bij het afstand nemen, worden de goede dingen snel gebagatelliseerd en de goede dingen geïdealiseerd. En dat is wat het zo lastig en ingewikkeld kan maken. Maar ook de reden waarom objectiviteit vanaf de zijlijn soms zo belangrijk is.
Log in om te reageren.
