Zodra de vakantieaanvraag de deur uit gaat, beginnen in mijn hoofd de plannen voor komende zomer. Wordt het een actieve vakantie of een luie? Cultuur of natuur? Welke temperatuur is het aan de andere kant van de wereld? En welke taal spreken ze daar? Gaan we in een tent of hotel? Avontuurlijk of spelen we op safe? Ik fantaseer me gek op de vreemdste momenten…
De bladeren van de palmbomen ruisen als de wind er doorheen waait. Ik loop door het zachte zand richting de zee. De temperatuur van het water is perfect. Wanneer ik het zat ben, loop ik de zee uit en strek me uit op mijn handdoek onder de palmen. Een fruitverkoper maakt een mango voor me klaar en terwijl ik het heerlijke, zoete vruchtvlees eet, smeert mijn lief mijn rug in… Oh wacht! Ik zit bij de kapper. Een tijdschrift te lezen. Voor me ligt een reclamefoto van een reisbureau. Ik sla snel de pagina om.
We slapen ‘s nachts in een lodge die uitkijkt over een meertje. In de avond komen een aantal giraffen water drinken. Ze buigen hun lange nekken om bij het water te komen. In de verte kwetteren apen als ze onenigheid hebben over een stuk fruit. Wanneer we in bed liggen kan ik de sterren tellen. Het is hier zo donker dat de sterrenhemel veel mooier is… Een collega stoot me aan en ik zie alle deelnemers van de teamvergadering verwachtingsvol naar me kijken. Wat was de vraag ook al weer? Het ging in elk geval over het activiteitenaanbod in de zomervakantie…
Achter het tentje stapelen donkere wolken zich op. Een storm op komst. Wanneer het gaat regenen komt het water met bakken uit de hemel. Koud!! We dansen rond in onze zwemkleding en rennen dan klappertandend naar de douches. We douchen ieder twee muntjes weg… Mijn collega zet een beker warme chocomel voor me op tafel. Ik ril en wrijf over mijn spijkerbroek die onderweg naar het werk kletsnat is geworden. “Hoe was je vakantie?”, vraag ik.
Aan de voet van de ruïne kijk ik omhoog. Prachtig!! Ik pak mijn camera en maak een paar super mooie foto’s. We slenteren verder langs het pad. Her en der rijzen delen van oude gebouwen op. We lopen achter een grote groep en krijgen zo de rondleiding mee. In het Chinees, dus veel steken we er niet van op. Als we het zat zijn, gaan we terug naar de bus. We worden afgezet bij ons hotelletje. “JUF! Hij sláát me!” Ik laat de knop van de zonwering los, het is nog steeds heel warm in het lokaal. Dat wordt een hotel met airco…
En dan heb ik nog geen bladzijde omgeslagen van een reisgids! Wanneer ik een reisgids open sla dan ben ik helemaal reddeloos verloren. En ik weet van mezelf: deze fase gaat pas over als ik heb geboekt! Op dit moment is de wereld al teruggebracht naar continentaal niveau: Zuid-Amerika of Europa. Nog maar enkele tientallen landen en enkele maanden te gaan…
De bladeren van de palmbomen ruisen als de wind er doorheen waait. Ik loop door het zachte zand richting de zee. De temperatuur van het water is perfect. Wanneer ik het zat ben, loop ik de zee uit en strek me uit op mijn handdoek onder de palmen. Een fruitverkoper maakt een mango voor me klaar en terwijl ik het heerlijke, zoete vruchtvlees eet, smeert mijn lief mijn rug in… Oh wacht! Ik zit bij de kapper. Een tijdschrift te lezen. Voor me ligt een reclamefoto van een reisbureau. Ik sla snel de pagina om.
We slapen ‘s nachts in een lodge die uitkijkt over een meertje. In de avond komen een aantal giraffen water drinken. Ze buigen hun lange nekken om bij het water te komen. In de verte kwetteren apen als ze onenigheid hebben over een stuk fruit. Wanneer we in bed liggen kan ik de sterren tellen. Het is hier zo donker dat de sterrenhemel veel mooier is… Een collega stoot me aan en ik zie alle deelnemers van de teamvergadering verwachtingsvol naar me kijken. Wat was de vraag ook al weer? Het ging in elk geval over het activiteitenaanbod in de zomervakantie…
Achter het tentje stapelen donkere wolken zich op. Een storm op komst. Wanneer het gaat regenen komt het water met bakken uit de hemel. Koud!! We dansen rond in onze zwemkleding en rennen dan klappertandend naar de douches. We douchen ieder twee muntjes weg… Mijn collega zet een beker warme chocomel voor me op tafel. Ik ril en wrijf over mijn spijkerbroek die onderweg naar het werk kletsnat is geworden. “Hoe was je vakantie?”, vraag ik.
Aan de voet van de ruïne kijk ik omhoog. Prachtig!! Ik pak mijn camera en maak een paar super mooie foto’s. We slenteren verder langs het pad. Her en der rijzen delen van oude gebouwen op. We lopen achter een grote groep en krijgen zo de rondleiding mee. In het Chinees, dus veel steken we er niet van op. Als we het zat zijn, gaan we terug naar de bus. We worden afgezet bij ons hotelletje. “JUF! Hij sláát me!” Ik laat de knop van de zonwering los, het is nog steeds heel warm in het lokaal. Dat wordt een hotel met airco…
En dan heb ik nog geen bladzijde omgeslagen van een reisgids! Wanneer ik een reisgids open sla dan ben ik helemaal reddeloos verloren. En ik weet van mezelf: deze fase gaat pas over als ik heb geboekt! Op dit moment is de wereld al teruggebracht naar continentaal niveau: Zuid-Amerika of Europa. Nog maar enkele tientallen landen en enkele maanden te gaan…
Log in om te reageren.
