”Weet Wat Je Date!” roept de cover van de glossy me toe. Het is vrijdagavond, ik ben op zoek naar een Donald-Duck-pocket. “Vast grote onzin,” denk ik, maar blader toch ff naar het artikel. “Weet wat je date: Wat hadden je vorige dates gemeenschappelijk? Leer daarvan wat je moet vermijden!” begint het. Veel te piekerig voor een vrijdagavond. Hoera, daar is de Donald Duck. Snel koop ik die en haast de supermarkt uit.
Maar een Donald-Duck-pocket en een zakje gedroogde appeltjes later knaagt die vraag nog steeds aan m’n hersenpan. Zijn er grote gemene (mwoehahaha) delers te ontdekken in m’n verliefdheden en leuke dates? Zo ja, hoe leer ik daar iets van?
Calvin & Hobbes. Da’s het eerste dat me te binnen schiet. Jeweetwel, die strip van Bill Watterson, over dat jongetje en zijn levende knuffeltijger. In het Nederlands heet het Casper en Hobbes, waarschijnlijk omdat Calvijn en Hobbes te Calvinistisch staat. Elke jongen met wie ik tot nu toe serieus heb ge-date en/of leuk vond had de dure verzamelaarseditie. Of de losse delen. In een boekenkast die net zo propvol is als de mijne. Maar ja, wat leer ik daar nu van? Ik kan moeilijk bij een eerste date vragen “Houd je van Calvin & Hobbes? Geniale strip, maar als je ervan houdt moet ik nu helaas de deur uitrennen.”
Pizza. Iedere jongen die ik tot nu toe leuk vond en/of heb gedate houdt heel erg van pizza. Zelfs ’t meest recente in m’n leven dat iets van een date weghad (releaseparty van boek, met M. de IT-tovenaar) bestond uit pizza eten. Dus moet ik mensen daten die graag AGV eten? (Dat rijmt). Ja, maar aardappels, groente, vlees, da’s zo saaaaai. En het is helemaal niet zulk oerhollandsche kost als iedereen denkt: volgens m’n Duitse collegaatje is dat ook standaard voedsel in Duitsland. (Net als boerenkool, trouwens).
Katten. Altijd kattenmensen gedate en leuk gevonden. Het enige vriendje dat ik ooit heb gehad had twee katten, en met beiden leek hij telepatisch contact te hebben. De humanistische drummer had een kat die hij Beëlzebub had genoemd, ‘k heb ‘m ooit Beëlzebub een kusje op z’n kop zien geven. M. de IT-tovenaar ziet zichzelf als een kat, de huiskat van werk. Dat wordt hondenmensen date-en dus? Maar ik vind honden gruwelijk eng...
Een grote liefde voor sterrennachten. En voor goede boeken, goede gesprekken en dito wijn. Etcetera. Ik word niks wijzer zo. Een dergelijke lijst wordt zo lang, ik kan iedereen wel vermijden dan. En al die dingen hebben m’n dates ook met mij gemeenschappelijk. Want iets gemeenschappelijks, da’s nodig om met elkaar te kunnen praten. Artikel werkt niet, dus...? Misschien toch maar ff terug om te lezen?
Maar een Donald-Duck-pocket en een zakje gedroogde appeltjes later knaagt die vraag nog steeds aan m’n hersenpan. Zijn er grote gemene (mwoehahaha) delers te ontdekken in m’n verliefdheden en leuke dates? Zo ja, hoe leer ik daar iets van?
Calvin & Hobbes. Da’s het eerste dat me te binnen schiet. Jeweetwel, die strip van Bill Watterson, over dat jongetje en zijn levende knuffeltijger. In het Nederlands heet het Casper en Hobbes, waarschijnlijk omdat Calvijn en Hobbes te Calvinistisch staat. Elke jongen met wie ik tot nu toe serieus heb ge-date en/of leuk vond had de dure verzamelaarseditie. Of de losse delen. In een boekenkast die net zo propvol is als de mijne. Maar ja, wat leer ik daar nu van? Ik kan moeilijk bij een eerste date vragen “Houd je van Calvin & Hobbes? Geniale strip, maar als je ervan houdt moet ik nu helaas de deur uitrennen.”
Pizza. Iedere jongen die ik tot nu toe leuk vond en/of heb gedate houdt heel erg van pizza. Zelfs ’t meest recente in m’n leven dat iets van een date weghad (releaseparty van boek, met M. de IT-tovenaar) bestond uit pizza eten. Dus moet ik mensen daten die graag AGV eten? (Dat rijmt). Ja, maar aardappels, groente, vlees, da’s zo saaaaai. En het is helemaal niet zulk oerhollandsche kost als iedereen denkt: volgens m’n Duitse collegaatje is dat ook standaard voedsel in Duitsland. (Net als boerenkool, trouwens).
Katten. Altijd kattenmensen gedate en leuk gevonden. Het enige vriendje dat ik ooit heb gehad had twee katten, en met beiden leek hij telepatisch contact te hebben. De humanistische drummer had een kat die hij Beëlzebub had genoemd, ‘k heb ‘m ooit Beëlzebub een kusje op z’n kop zien geven. M. de IT-tovenaar ziet zichzelf als een kat, de huiskat van werk. Dat wordt hondenmensen date-en dus? Maar ik vind honden gruwelijk eng...
Een grote liefde voor sterrennachten. En voor goede boeken, goede gesprekken en dito wijn. Etcetera. Ik word niks wijzer zo. Een dergelijke lijst wordt zo lang, ik kan iedereen wel vermijden dan. En al die dingen hebben m’n dates ook met mij gemeenschappelijk. Want iets gemeenschappelijks, da’s nodig om met elkaar te kunnen praten. Artikel werkt niet, dus...? Misschien toch maar ff terug om te lezen?
Log in om te reageren.
