Als ik ergens allergisch voor ben is het wel het fenomeen TV actie. Zal waarschijnlijk te maken hebben met mijn cynische herfststatus, maar ik kan het goede in de mens maar niet echt zien op het moment. Ernstig in de camera blikkende televisiepresentatoren die mij vertellen over de naarste narigheden die zich afspelen in de wereld, ik kan er niet zoveel mee. Ik ben sterk van mening dat ze er stiekem wel blij mee zijn, Een Nieuwe Ramp. Even het sociale gezicht laten zien, een avond meedraaien in een telefoonteam of een ludieke actie doen, en ondertussen ongetwijfeld zelf een mooi bedrag opstrijken. Ze hebben hun beloning al binnen.
Typische gedachten die mij meer en meer lijken te beheersen. Wel een vaag teken. Ben ik als enige ernstig aan het dwalen van kudde en Herder of is er hier meer aan de hand? Misschien is zo’n levenshouding wel gemeengoed aan het worden en zelfs doorgedrongen tot in de wankelmoedige kerkganger. Het egoïsme en ‘gewoon wat tijd voor mezelf’ als het Nieuwste Testament waar we onze hoop op vestigen.
Harde hartjes en koude handen lijkt de nieuwste blijvende trend te zijn. Geer en Goor roepen mij op om vooral goed voor de oudjes te zorgen. Maar ik héb helemaal niets met oudjes. Kan het dan wat minder met het knagende schuldgevoel alstublieft? Blijkbaar niet. Als een golf van veroordeling raak ik overspoeld met verwijten. En wáárom doe jij niet nóg meer voor de armen, zieken, zwak en misselijken van de wereld? Wat radioshows maken en columns produceren, noem je dát vrijwilligerswerk?
Genade is soms nee durven zeggen
Tóch wat meer doen? 21 december kan je met andere FFers de city serven.
Typische gedachten die mij meer en meer lijken te beheersen. Wel een vaag teken. Ben ik als enige ernstig aan het dwalen van kudde en Herder of is er hier meer aan de hand? Misschien is zo’n levenshouding wel gemeengoed aan het worden en zelfs doorgedrongen tot in de wankelmoedige kerkganger. Het egoïsme en ‘gewoon wat tijd voor mezelf’ als het Nieuwste Testament waar we onze hoop op vestigen.
Harde hartjes en koude handen lijkt de nieuwste blijvende trend te zijn. Geer en Goor roepen mij op om vooral goed voor de oudjes te zorgen. Maar ik héb helemaal niets met oudjes. Kan het dan wat minder met het knagende schuldgevoel alstublieft? Blijkbaar niet. Als een golf van veroordeling raak ik overspoeld met verwijten. En wáárom doe jij niet nóg meer voor de armen, zieken, zwak en misselijken van de wereld? Wat radioshows maken en columns produceren, noem je dát vrijwilligerswerk?
Genade is soms nee durven zeggen
Tóch wat meer doen? 21 december kan je met andere FFers de city serven.
Log in om te reageren.
