Kerst heeft voor mij vaak iets eenzaams. Of het nou komt door de donkere dagen, de sfeercommercie of de vreetfestijnen is mij nooit echt duidelijk. Maar het blijft iets tragisch hebben, met name de grote feeststemming die je wekenlang wordt voorgeschoteld in winkelcentra en media. Glimmende kerstbomen, kerstgeborrel en een tenenkrommende All you need is love kerstspecial. Als we maar met onze geliefden zijn in deze belangrijke tijd. Het gezelligheidsgeneuzel gaat me steeds meer tegenstaan.
Kerst is de laatste jaren steeds meer gaan leven voor mij als het feest van de eenzaamheid. En niet zozeer als het letterlijke alleen zijn, maar meer als een driftig gezoek van iedereen naar een vorm van genegenheid en zingeving die nog steeds maar niet te vinden is in een goedgevulde kerstboodschappentas of cadeaufestijn.
Een maand geleden was er wereldnieuws toen bleek dat Groot Brittannië een toekomstig kroonprins(esje) mocht verwachten. Wat volgde was een stormvloed aan reacties, commentaren en zelfs heuse prank calls met nare afloop richting het ziekenhuis om maar een nieuwtje te krijgen. Iedereen volgt de ster.
Ooit besloot God Zelf om naar ons toe te komen, naar een wereld die Hem niet begreep en verwachtte. Pijnlijk om je voor te stellen: geen tweets, geen likes, geen draaiende stoel of plaats in een herberg. Geen gourmetpannetje of fonduevork aan Zijn plek aan tafel.
Misschien zou de focus met kerst veel meer moeten liggen op het zoeken van gezelligheid en vriendschap in plaats van het daadwerkelijk te vinden.
Kerst is de laatste jaren steeds meer gaan leven voor mij als het feest van de eenzaamheid. En niet zozeer als het letterlijke alleen zijn, maar meer als een driftig gezoek van iedereen naar een vorm van genegenheid en zingeving die nog steeds maar niet te vinden is in een goedgevulde kerstboodschappentas of cadeaufestijn.
Een maand geleden was er wereldnieuws toen bleek dat Groot Brittannië een toekomstig kroonprins(esje) mocht verwachten. Wat volgde was een stormvloed aan reacties, commentaren en zelfs heuse prank calls met nare afloop richting het ziekenhuis om maar een nieuwtje te krijgen. Iedereen volgt de ster.
Ooit besloot God Zelf om naar ons toe te komen, naar een wereld die Hem niet begreep en verwachtte. Pijnlijk om je voor te stellen: geen tweets, geen likes, geen draaiende stoel of plaats in een herberg. Geen gourmetpannetje of fonduevork aan Zijn plek aan tafel.
Misschien zou de focus met kerst veel meer moeten liggen op het zoeken van gezelligheid en vriendschap in plaats van het daadwerkelijk te vinden.
Log in om te reageren.
