Waarom belt hij niet? Ligt het aan mij? Ben ik niet leuk genoeg? Telefoon. Hartkloppingen. Krijg het juiste knopje niet ingedrukt. Mijn zus. Of er al een nieuw hoofdstuk is in mijn huidige datingsoap. Nee dus.
Ik bedacht me vandaag dat mannen in een andere tijdsdimensie leven dan vrouwen. Tijd werkt bij hun gewoon heel anders. Wat bij ons een eeuwigheid lijkt (ik bedoel, kom op, 3 dagen wachten op bericht na een enorm leuke date, dat is toch een eeuwigheid?), is voor hun gewoon ‘even’. Niets aan de hand. Je bent er volgende week toch ook nog? Andere realiteit, niet te vergelijken. Maar goed, mijn huidige datingsoapie. Die houdt zich akelig koest. En wat was het leuk, vrijdag. Eindeloos hebben we gekletst, biertje erbij, nog een biertje. Allebei de tijd vergeten. Overal over gehad. Dan heb je een klik, toch? Of ben ik nou gek.
Mijn zus vertelde dat ze mij af en toe belt om haar eigen saaie bestaan te vergeten. Alsof een man en drie kinderen hebben saai is. Ze gaan verhuizen en haar kinderen gaan daardoor naar een nieuwe school. De grootste zorg van mijn oudste nichtje is of ze nieuwe vriendinnetjes zal maken op die andere school. De grootste zorg van mijn jongste nichtje is dat ze er geen koekjes mag eten, maar alleen fruit en andere gezonde dingen. ‘Ze zijn er wel streng he mam?’ had ze gezegd.
Was het maar vroeger. Toen ik me ook alleen maar druk hoefde te maken over vriendinnetjes en wat voor lekkers ik zou krijgen bij de thee. Gelukkig wist ik toen nog niet van de wereld van mannen, en hun geheime tijdsdimensie. Gelukkig wist ik toen nog niet van al die vragen die zouden opborrelen, een dag of 3 na die geweldige date. Dat eindeloze arsenaal aan zelfondermijnende vragen. Waarom belt hij niet? Ligt het aan mij? Ben ik niet leuk genoeg?
Ik bedacht me vandaag dat mannen in een andere tijdsdimensie leven dan vrouwen. Tijd werkt bij hun gewoon heel anders. Wat bij ons een eeuwigheid lijkt (ik bedoel, kom op, 3 dagen wachten op bericht na een enorm leuke date, dat is toch een eeuwigheid?), is voor hun gewoon ‘even’. Niets aan de hand. Je bent er volgende week toch ook nog? Andere realiteit, niet te vergelijken. Maar goed, mijn huidige datingsoapie. Die houdt zich akelig koest. En wat was het leuk, vrijdag. Eindeloos hebben we gekletst, biertje erbij, nog een biertje. Allebei de tijd vergeten. Overal over gehad. Dan heb je een klik, toch? Of ben ik nou gek.
Mijn zus vertelde dat ze mij af en toe belt om haar eigen saaie bestaan te vergeten. Alsof een man en drie kinderen hebben saai is. Ze gaan verhuizen en haar kinderen gaan daardoor naar een nieuwe school. De grootste zorg van mijn oudste nichtje is of ze nieuwe vriendinnetjes zal maken op die andere school. De grootste zorg van mijn jongste nichtje is dat ze er geen koekjes mag eten, maar alleen fruit en andere gezonde dingen. ‘Ze zijn er wel streng he mam?’ had ze gezegd.
Was het maar vroeger. Toen ik me ook alleen maar druk hoefde te maken over vriendinnetjes en wat voor lekkers ik zou krijgen bij de thee. Gelukkig wist ik toen nog niet van de wereld van mannen, en hun geheime tijdsdimensie. Gelukkig wist ik toen nog niet van al die vragen die zouden opborrelen, een dag of 3 na die geweldige date. Dat eindeloze arsenaal aan zelfondermijnende vragen. Waarom belt hij niet? Ligt het aan mij? Ben ik niet leuk genoeg?
Log in om te reageren.
