Terwijl ik, worstelend met het dagelijkse probleem wat ik moet gaan eten, naar de Albert Heijn loop, schrik ik me rot. Bij de ingang staan ruim twintig druk schreeuwende kinderen te dringen achter een haastig neergezet hek. Wat is hier in vredesnaam aan de hand?
Stiekem hoop ik dat ze staan te wachten op de dames van K3, die binnen hun zojuist geïntroduceerde eigen K3 hagelslag uitdelen aan het winkelend publiek. Of nog beter: Mega Mindy! Maar als een oud vrouwtje achter haar rollator naar buiten schuifelt, wordt ze bijna bestormd door de jeugdige menigte die uit blijkt te zijn op haar voetbalplaatjes.
Heel Nederland is in de ban van de Albert Heijn Eredivisie voetbalplaatjes. Na de wuppies en de smurfen heeft Albert Heijn opnieuw een geweldige spaaractie bedacht. Met dito reclame, waarin de voetbalsterren, die per maand meer verdienen dan de gemiddelde omzet van een AH-filiaal, figureren als vakkenvuller. Een winkelwagentjes voortduwende Giovanni van Bronckhorst, die ik laatst op het journaal nog uitgescholden zag worden voor “zakkenvuller”. Overigens door iemand die eruit zag alsof hij zijn hele leven nog nooit een hele dag gewerkt had. Hij had in ieder geval alle tijd om op deze regenachtige dinsdagmiddag naar een training van zijn club te komen kijken.
De actie levert de supermarkt ruim 40% meer klanten op. En niet alleen meer klanten. Er wordt ook meer uitgegeven. Ik betrap mezelf erop dat ik onnodige dingen in mijn mandje gooi. En als blijkt dat ik gewinkeld heb voor totaal negentien euro twintig doe ik er snel een pakje kauwgom bij. Zodat ik, jawel een redelijk opgeleide volwassen man, vijf extra fotootjes van een paar voetballers krijg.
Als het extra pakje op de grond valt, grap ik tegen de caissière dat er waarschijnlijk een plaatje van Suarez in zit. Maar zij kan er niet om lachen. Dat soort grappen hoort ze waarschijnlijk de hele dag.
Natuurlijk spaar ik ze niet zelf. Ik heb van mijn broer het dringende verzoek gekregen om ze te sparen voor mijn neefje. Hij is onder druk van zijn zoontje zelfs al veranderd van supermarkt en winkelt nu noodgedwongen ook bij de dure super die op de kleintjes let.
Maar het moge duidelijk zijn: Wij Nederlanders zijn dol op sparen. Ik zie mijn moeder nog stapels D.E.-zegeltjes inplakken omdat je, als je er een paar duizend gespaard had, maar liefst een gulden korting kreeg op nog steeds veel te dure koffiekopjes.
Opeens bedenk ik me dat dit wellicht de oplossing is voor de kredietcrisis! De beurs is ingestort en er wordt weinig gehandeld. Als we voor de gestreste en depressieve beurshandelaren een leuk spaarsysteem kunnen bedenken, met leuke plaatjes van glimmende sportauto’s, dure horloges, sigaren, cocaïne en grote zeiljachten, is het probleem binnen de kortste keren opgelost!
Tevreden berg ik mijn overbodige boodschappen op in mijn al overvolle kast en bekijk mijn oogst.
Nee hè! Weer Perez!
Stiekem hoop ik dat ze staan te wachten op de dames van K3, die binnen hun zojuist geïntroduceerde eigen K3 hagelslag uitdelen aan het winkelend publiek. Of nog beter: Mega Mindy! Maar als een oud vrouwtje achter haar rollator naar buiten schuifelt, wordt ze bijna bestormd door de jeugdige menigte die uit blijkt te zijn op haar voetbalplaatjes.
Heel Nederland is in de ban van de Albert Heijn Eredivisie voetbalplaatjes. Na de wuppies en de smurfen heeft Albert Heijn opnieuw een geweldige spaaractie bedacht. Met dito reclame, waarin de voetbalsterren, die per maand meer verdienen dan de gemiddelde omzet van een AH-filiaal, figureren als vakkenvuller. Een winkelwagentjes voortduwende Giovanni van Bronckhorst, die ik laatst op het journaal nog uitgescholden zag worden voor “zakkenvuller”. Overigens door iemand die eruit zag alsof hij zijn hele leven nog nooit een hele dag gewerkt had. Hij had in ieder geval alle tijd om op deze regenachtige dinsdagmiddag naar een training van zijn club te komen kijken.
De actie levert de supermarkt ruim 40% meer klanten op. En niet alleen meer klanten. Er wordt ook meer uitgegeven. Ik betrap mezelf erop dat ik onnodige dingen in mijn mandje gooi. En als blijkt dat ik gewinkeld heb voor totaal negentien euro twintig doe ik er snel een pakje kauwgom bij. Zodat ik, jawel een redelijk opgeleide volwassen man, vijf extra fotootjes van een paar voetballers krijg.
Als het extra pakje op de grond valt, grap ik tegen de caissière dat er waarschijnlijk een plaatje van Suarez in zit. Maar zij kan er niet om lachen. Dat soort grappen hoort ze waarschijnlijk de hele dag.
Natuurlijk spaar ik ze niet zelf. Ik heb van mijn broer het dringende verzoek gekregen om ze te sparen voor mijn neefje. Hij is onder druk van zijn zoontje zelfs al veranderd van supermarkt en winkelt nu noodgedwongen ook bij de dure super die op de kleintjes let.
Maar het moge duidelijk zijn: Wij Nederlanders zijn dol op sparen. Ik zie mijn moeder nog stapels D.E.-zegeltjes inplakken omdat je, als je er een paar duizend gespaard had, maar liefst een gulden korting kreeg op nog steeds veel te dure koffiekopjes.
Opeens bedenk ik me dat dit wellicht de oplossing is voor de kredietcrisis! De beurs is ingestort en er wordt weinig gehandeld. Als we voor de gestreste en depressieve beurshandelaren een leuk spaarsysteem kunnen bedenken, met leuke plaatjes van glimmende sportauto’s, dure horloges, sigaren, cocaïne en grote zeiljachten, is het probleem binnen de kortste keren opgelost!
Tevreden berg ik mijn overbodige boodschappen op in mijn al overvolle kast en bekijk mijn oogst.
Nee hè! Weer Perez!
Log in om te reageren.