Blech...Een grijze, grauwe ochtend. Vol miezerregen. Een perfecte ochtend om college te hebben. Maar laat ik nou net GEEN college hebben vandaag! Gelukkig is er MSN. Ik heb net een goed gesprek met een vriend van me over relaties. Hij schrijft: “Iemand als ik moet ook met een zorgzaam iemand samen zijn... omdat de wereld zelf te verwarrend is ...Iemand die gewoon even zegt: ‘Hey, vanavond even niet blowen’”.
HUH
Stomverbaasd staar ik naar het scherm. Kan hij dat zelf niet bedenken dan? Kan hij zelf niet bedenken wat gezond en ongezond voor hem is? Dan denk ik aan vlekken op overhemden. Ongewassen haar. Tot vijf uur ‘s nachts gamen. Allemaal dingen die ik tegenkom bij m’n vrienden als ze niet meer worden gecontroleerd door moeders. Allemaal dingen waar moeders en vriendinnen over zeuren... Stel dat wij vrouwen stoppen daarmee? Dat klinkt als een gedicht. Ik pak een pen en schrijf.
Stel dat...
M’n moeder zegt tegen m’n vader
“Trek nou eens schone sokken aan!”
Da’s toch te gek voor woorden
Zo kan dat niet verder gaan!
Stel dat wij vrouwen stoppen daarmee,
Nooit meer verbeet’ren en nooit meer zeuren.
Wat zou er dan met de man gebeuren?
M’n zus zegt tegen haar vriendje,
“Kom achter die computer vandaan!
We zouden toch samen gaan eten,
Zo vind ik er niks meer aan!”
Stel dat wij vrouwen stoppen daarmee,
Nooit meer verbeet’ren en nooit meer zeuren.
Wat zou er dan met de man gebeuren?
En jij krijgt van je vriendin te horen,
“Hoh, nou vanavond niet blowen”
Dat ze daar geen genoeg van krijgt,
om steeds psychologisch te EHBO-en.
Stel dat wij vrouwen stoppen daarmee,
Gewoon alle mannen in de kou laten staan,
Zou dan, over een paar jaartjes, de man nog bestaan?
Dan is het gedicht af.
Tja, denk ik meteen daarna, nu kan ik dat wel in een column stoppen...maar de mannen herkennen zich er helemaaal niet in en de vrouwen vinden het - in de enorme goedheid van hun hart - wel zielig voor ze.
Stel dat wij vrouwen stoppen daarmee...
HUH
Stomverbaasd staar ik naar het scherm. Kan hij dat zelf niet bedenken dan? Kan hij zelf niet bedenken wat gezond en ongezond voor hem is? Dan denk ik aan vlekken op overhemden. Ongewassen haar. Tot vijf uur ‘s nachts gamen. Allemaal dingen die ik tegenkom bij m’n vrienden als ze niet meer worden gecontroleerd door moeders. Allemaal dingen waar moeders en vriendinnen over zeuren... Stel dat wij vrouwen stoppen daarmee? Dat klinkt als een gedicht. Ik pak een pen en schrijf. Stel dat...
M’n moeder zegt tegen m’n vader
“Trek nou eens schone sokken aan!”
Da’s toch te gek voor woorden
Zo kan dat niet verder gaan!
Stel dat wij vrouwen stoppen daarmee,
Nooit meer verbeet’ren en nooit meer zeuren.
Wat zou er dan met de man gebeuren?
M’n zus zegt tegen haar vriendje,
“Kom achter die computer vandaan!
We zouden toch samen gaan eten,
Zo vind ik er niks meer aan!”
Stel dat wij vrouwen stoppen daarmee,
Nooit meer verbeet’ren en nooit meer zeuren.
Wat zou er dan met de man gebeuren?
En jij krijgt van je vriendin te horen,
“Hoh, nou vanavond niet blowen”
Dat ze daar geen genoeg van krijgt,
om steeds psychologisch te EHBO-en.
Stel dat wij vrouwen stoppen daarmee,
Gewoon alle mannen in de kou laten staan,
Zou dan, over een paar jaartjes, de man nog bestaan?
Dan is het gedicht af.
Tja, denk ik meteen daarna, nu kan ik dat wel in een column stoppen...maar de mannen herkennen zich er helemaaal niet in en de vrouwen vinden het - in de enorme goedheid van hun hart - wel zielig voor ze.
Stel dat wij vrouwen stoppen daarmee...
Log in om te reageren.
