Kinderen gaan er van uit dat hun godsdienstjuf op alle vragen een antwoord weet, heb ik gemerkt. Maar soms vragen kinderen dingen die je zelf niet eens werkelijk onder ogen durft te zien: “Juf, hoe komt het dat God niet altijd helpt en niet iedereen?”
Als godsdienstjuf word je geacht daar een antwoord op te hebben. Maar dat heb ik niet. Dus laat ik de kinderen maar een dvd zien waarop een klein rupsje zegt dat zelfs de kleinste insecten belangrijk zijn voor God en dat als je bidt, je er op mag vertrouwen dat God je altijd hoort. God helpt je altijd, maar niet altijd gelijk en vaak anders dan je verwacht.
Ik ben blij dat ik die dvd over het rupsje heb gevonden, want ik weet niet of ik zelf die woorden over mijn lippen had kunnen krijgen. Nu kan ik dit fictieve beestje een antwoord laten geven. Of dat antwoord volstaat, weet ik zelf eigenlijk ook niet.
Neem nou mijn kanjers uit groep 5, bijvoorbeeld. Die hebben vorig jaar, rond kerst, een klasgenootje verloren in een tragische brand. Het meisje is levend verbrand. Dit jaar hebben de vaders van een jongen en een meisje uit deze zelfde klas ernstige brandwonden en oogletsel opgelopen, nadat een doos met vuurwerk, waar ze bij in de buurt stonden, plotseling ontplofte. Weer dat vuur… “Als ik mijn ogen dicht doe, zie ik steeds mijn vader met zijn gezicht in brand”, zegt het jongetje. Het meisje praat er helemaal niet over. Een binnenvettertje, noemen ze dat.
Ik ben godsdienstjuf. Ik word geacht de kinderen die ik les geef iets bij te brengen. Lessen over liefde, geloof en leven. Maar soms kan ik niet anders dan me in zwijgen hullen en een kind een aai over zijn bol te geven of even over haar rug te wrijven. Op die momenten ben ik blij dat er dvd’s bestaan, met kleine rupsjes die woorden zeggen die ik zelf soms amper meer durf te geloven.
Als godsdienstjuf word je geacht daar een antwoord op te hebben. Maar dat heb ik niet. Dus laat ik de kinderen maar een dvd zien waarop een klein rupsje zegt dat zelfs de kleinste insecten belangrijk zijn voor God en dat als je bidt, je er op mag vertrouwen dat God je altijd hoort. God helpt je altijd, maar niet altijd gelijk en vaak anders dan je verwacht.
Ik ben blij dat ik die dvd over het rupsje heb gevonden, want ik weet niet of ik zelf die woorden over mijn lippen had kunnen krijgen. Nu kan ik dit fictieve beestje een antwoord laten geven. Of dat antwoord volstaat, weet ik zelf eigenlijk ook niet.
Neem nou mijn kanjers uit groep 5, bijvoorbeeld. Die hebben vorig jaar, rond kerst, een klasgenootje verloren in een tragische brand. Het meisje is levend verbrand. Dit jaar hebben de vaders van een jongen en een meisje uit deze zelfde klas ernstige brandwonden en oogletsel opgelopen, nadat een doos met vuurwerk, waar ze bij in de buurt stonden, plotseling ontplofte. Weer dat vuur… “Als ik mijn ogen dicht doe, zie ik steeds mijn vader met zijn gezicht in brand”, zegt het jongetje. Het meisje praat er helemaal niet over. Een binnenvettertje, noemen ze dat.
Ik ben godsdienstjuf. Ik word geacht de kinderen die ik les geef iets bij te brengen. Lessen over liefde, geloof en leven. Maar soms kan ik niet anders dan me in zwijgen hullen en een kind een aai over zijn bol te geven of even over haar rug te wrijven. Op die momenten ben ik blij dat er dvd’s bestaan, met kleine rupsjes die woorden zeggen die ik zelf soms amper meer durf te geloven.
Log in om te reageren.
