Ik ben echt niet het prototype dom blondje. Toch kom ik volgens veel mensen regelmatig onnozel uit de hoek. Het is namelijk vrij simpel om mij op de kast te krijgen en ik lijk altijd honger te hebben. Men hoeft maar iets te zeggen of ik reageer er op. Nu is dat nog niet het grootste probleem. Als ik ergens op hap zeg ik ook altijd van die domme dingen.
Neem nou gisteravond onder het koffiedrinken. We hadden het erover dat de mannen hier thuis nooit genoeg koffie zetten. Als je zegt dat ze 6 koppen moeten klaarmaken presteren ze het om het waterreservoir tot de 7 te vullen. Ze zetten dan ruim voldoende, in hun eigen beleving, om de vrouwen niet de kans te geven te gaan mopperen. Wat wil nu het geval, bij ons koffiezetapparaat moet je minstens 3 koppen extra zetten wil je genoeg koffie hebben om onze enorme koffiemokken tweemaal per persoon te kunnen vullen. Zo ook gisteravond. Bij de tweede ronde bleek er te weinig koffie te zijn. Ik vroeg wie er koffie had gezet en hoeveel er gezet was. Wel 7 hele koppen was het antwoord. Uiteraard had ik kunnen weten dat die ondertoon sarcasme was, maar BAM, daar ging ik al. Mopperend en foeterend verklaarde ik dat 7 nou eenmaal nooit genoeg is voor 2x3!
Iedereen in de kamer begon hardop te lachen. Wat mij betreft was dit alleen maar meer olie op het vuur en ik begon een betoog om te laten merken dat ik het zat was om elke keer bij het tweede kopje maar een halfje te kunnen drinken. “Iedereen weet toch dat je minstens 3 extra moet zetten wil je 2x3 kunnen schenken! Zelfs een kleuter kan bedenken dat je voor 2x3 aan 7 niet genoeg hebt. Hoelang wonen jullie hier nu al? Ik ben toch niet gek dat ik de enige ben die beseft dat 2x3 nooit haalbaar is met 7...”
Verongelijkt ging ik op de bank zitten kijken naar de rest van het gezelschap dat nog luidkeels aan het verkondigen was hoe dom ik was geweest. Dit ging me te ver. Ik pakte mijn koffie en nam een dikke slok. Stiekem had ik gehoopt dat de rest mijn voorbeeld zou volgen, maar helaas. Het gelach bleef aanhouden en men probeerde me iets duidelijk te maken. Zelf was ik tot de conclusie gekomen dat ik maar beter kon doen alsof ik het niet hoorde en keek stug de andere kant op.
Na een paar minuten was de rust weergekeerd en waren we weer gezellig aan het kletsen. Het hele rekenincident was vergeten totdat ik, na een minuut afwezig naar buiten te hebben gekeken, me ineens realiseerde hoe dom ik was geweest. Ik zei dan ook verongelijkt dat het niet nodig was geweest me zo uit te lachen. Iedereen snapt toch ook wel dat 2x3 gewoon 6 is maar dat 7 koppen niet genoeg zijn?!
Achteraf gezien had ik dit beter niet hardop kunnen zeggen. Onder luid gelach en geproest heb ik de kamer verlaten en ben met mijn halfvolle mok koffie naar boven gelopen. Mijn knuffel keek me grijnzend aan, maar die heb ik onder het kussen gelegd.
Neem nou gisteravond onder het koffiedrinken. We hadden het erover dat de mannen hier thuis nooit genoeg koffie zetten. Als je zegt dat ze 6 koppen moeten klaarmaken presteren ze het om het waterreservoir tot de 7 te vullen. Ze zetten dan ruim voldoende, in hun eigen beleving, om de vrouwen niet de kans te geven te gaan mopperen. Wat wil nu het geval, bij ons koffiezetapparaat moet je minstens 3 koppen extra zetten wil je genoeg koffie hebben om onze enorme koffiemokken tweemaal per persoon te kunnen vullen. Zo ook gisteravond. Bij de tweede ronde bleek er te weinig koffie te zijn. Ik vroeg wie er koffie had gezet en hoeveel er gezet was. Wel 7 hele koppen was het antwoord. Uiteraard had ik kunnen weten dat die ondertoon sarcasme was, maar BAM, daar ging ik al. Mopperend en foeterend verklaarde ik dat 7 nou eenmaal nooit genoeg is voor 2x3!
Iedereen in de kamer begon hardop te lachen. Wat mij betreft was dit alleen maar meer olie op het vuur en ik begon een betoog om te laten merken dat ik het zat was om elke keer bij het tweede kopje maar een halfje te kunnen drinken. “Iedereen weet toch dat je minstens 3 extra moet zetten wil je 2x3 kunnen schenken! Zelfs een kleuter kan bedenken dat je voor 2x3 aan 7 niet genoeg hebt. Hoelang wonen jullie hier nu al? Ik ben toch niet gek dat ik de enige ben die beseft dat 2x3 nooit haalbaar is met 7...”
Verongelijkt ging ik op de bank zitten kijken naar de rest van het gezelschap dat nog luidkeels aan het verkondigen was hoe dom ik was geweest. Dit ging me te ver. Ik pakte mijn koffie en nam een dikke slok. Stiekem had ik gehoopt dat de rest mijn voorbeeld zou volgen, maar helaas. Het gelach bleef aanhouden en men probeerde me iets duidelijk te maken. Zelf was ik tot de conclusie gekomen dat ik maar beter kon doen alsof ik het niet hoorde en keek stug de andere kant op.
Na een paar minuten was de rust weergekeerd en waren we weer gezellig aan het kletsen. Het hele rekenincident was vergeten totdat ik, na een minuut afwezig naar buiten te hebben gekeken, me ineens realiseerde hoe dom ik was geweest. Ik zei dan ook verongelijkt dat het niet nodig was geweest me zo uit te lachen. Iedereen snapt toch ook wel dat 2x3 gewoon 6 is maar dat 7 koppen niet genoeg zijn?!
Achteraf gezien had ik dit beter niet hardop kunnen zeggen. Onder luid gelach en geproest heb ik de kamer verlaten en ben met mijn halfvolle mok koffie naar boven gelopen. Mijn knuffel keek me grijnzend aan, maar die heb ik onder het kussen gelegd.
Log in om te reageren.
