"Gedachten zijn als muisjes: zij komen op de stilte af." ~ W. Loeb
Het is vrijdag, ik ben op reis en ben niet de enige. Ondanks dat het druk is, is het toch aardig stil in de stiltecoupé. Op wat geritsel van een krant en het geklepper van de prullenbakjes na dan... Ook komt er een rustig geroezemoes vanuit de vierzits waar wat studenten zitten. De één zit met z'n neus in de boeken, aandachtig te studeren. De ander houdt zich zoet met z'n smartphone en kijkt filmpjes zonder geluid. Deze keer heb ik voor de verandering het gevoel dat het echt ‘stil’ is. Dus besluit ik er eens van te genieten en laat m'n oordopjes in m'n tas zitten. Mijn leven is toch al gevuld met geluid.
Wat levert al dat achtergrondgeluid eigenlijk op? Op mijn werk ben ik omringd door kletsende mensen. Een constant gebabbel van iedereen om mij heen, maakt dat ik wil reageren. Ik wil mee kletsen! Alles wat ik denk over wat er gezegd wordt, moet er uit. De muziek op de achtergrond zorgt er voor dat ik mee wil zingen. In de bus is het gepraat om je heen een goeie afleiding van je eigen gedachten. En of je nu wilt of niet, als twee tieners voor je luidruchtig het weekend aan het bespreken zijn, mòet je mee luisteren. Alleen thuis gekomen, knal ik ook gelijk de radio aan. De muziek doorbreekt de stilte. Door het gesprek van de dj's lijkt het of je niet alleen bent. Dat gebabbel brengt gezelligheid in 'n leeg huis.
Wat levert stilte ons dan op? Misschien zou je beter op de bal letten als er tijdens een voetbalwedstrijd geen commentaar geleverd werd. De leugens in een reclame ontmasker je met de tv op mute. En zou je beter naar jezelf kunnen luisteren als je je mond eens even houdt? Stilte geeft je wel de kans om na te denken zonder zoveel ruis.
En wat levert stilte je nog meer op? Een heleboel ergernis... Omdat het bijna nergens echt stil is. Net als ik op zondagavond nog even mijmeren wil, vinden de buren het tijd voor een biertje op 't balkon. Wil ik in de trein even lekker met mijn eigen gedachten op reis, dan kun je beter niet in de stilte-coupé gaan zitten. Het ritselen en klepperen wordt steeds irritanter. Dan gaat er toch iemand uitgebreid zitten bellen. Komen er ook nog irritante dronken gozers naast je zitten, die heel hard "Sssssssst!" roepen als er mensen door de coupé lopen. En natuurlijk hoor je de muziek van je buurman uit z'n oordopjes knallen.
Snel zoek ik toch maar m'n eigen muziek weer op. Met de oordopjes in mijn oren mijmer ik weg op de melodie van mijn eigen 'soort van stilte'.
Tips van Miss Mustache:
* Zoek eens een plek op waar het écht stil is, zoals L'Abri Labri, een klooster Priorij Emmaus of ga eens alleen wandelen in het bos.
* Mens erger je niet! Ga lekker in de gewone coupé zitten en maak 's een praatje met je buurvrouw, wordt reizen een stuk gezelliger op.
Het is vrijdag, ik ben op reis en ben niet de enige. Ondanks dat het druk is, is het toch aardig stil in de stiltecoupé. Op wat geritsel van een krant en het geklepper van de prullenbakjes na dan... Ook komt er een rustig geroezemoes vanuit de vierzits waar wat studenten zitten. De één zit met z'n neus in de boeken, aandachtig te studeren. De ander houdt zich zoet met z'n smartphone en kijkt filmpjes zonder geluid. Deze keer heb ik voor de verandering het gevoel dat het echt ‘stil’ is. Dus besluit ik er eens van te genieten en laat m'n oordopjes in m'n tas zitten. Mijn leven is toch al gevuld met geluid.
Wat levert al dat achtergrondgeluid eigenlijk op? Op mijn werk ben ik omringd door kletsende mensen. Een constant gebabbel van iedereen om mij heen, maakt dat ik wil reageren. Ik wil mee kletsen! Alles wat ik denk over wat er gezegd wordt, moet er uit. De muziek op de achtergrond zorgt er voor dat ik mee wil zingen. In de bus is het gepraat om je heen een goeie afleiding van je eigen gedachten. En of je nu wilt of niet, als twee tieners voor je luidruchtig het weekend aan het bespreken zijn, mòet je mee luisteren. Alleen thuis gekomen, knal ik ook gelijk de radio aan. De muziek doorbreekt de stilte. Door het gesprek van de dj's lijkt het of je niet alleen bent. Dat gebabbel brengt gezelligheid in 'n leeg huis.
Wat levert stilte ons dan op? Misschien zou je beter op de bal letten als er tijdens een voetbalwedstrijd geen commentaar geleverd werd. De leugens in een reclame ontmasker je met de tv op mute. En zou je beter naar jezelf kunnen luisteren als je je mond eens even houdt? Stilte geeft je wel de kans om na te denken zonder zoveel ruis.
En wat levert stilte je nog meer op? Een heleboel ergernis... Omdat het bijna nergens echt stil is. Net als ik op zondagavond nog even mijmeren wil, vinden de buren het tijd voor een biertje op 't balkon. Wil ik in de trein even lekker met mijn eigen gedachten op reis, dan kun je beter niet in de stilte-coupé gaan zitten. Het ritselen en klepperen wordt steeds irritanter. Dan gaat er toch iemand uitgebreid zitten bellen. Komen er ook nog irritante dronken gozers naast je zitten, die heel hard "Sssssssst!" roepen als er mensen door de coupé lopen. En natuurlijk hoor je de muziek van je buurman uit z'n oordopjes knallen.
Snel zoek ik toch maar m'n eigen muziek weer op. Met de oordopjes in mijn oren mijmer ik weg op de melodie van mijn eigen 'soort van stilte'.
Tips van Miss Mustache:
* Zoek eens een plek op waar het écht stil is, zoals L'Abri Labri, een klooster Priorij Emmaus of ga eens alleen wandelen in het bos.
* Mens erger je niet! Ga lekker in de gewone coupé zitten en maak 's een praatje met je buurvrouw, wordt reizen een stuk gezelliger op.
Log in om te reageren.
