Ook Wik gaat zich mengen in het duel tussen de columnisten en de bloggers. Want hoe kun je een behoorlijke column typen als je constant moet bedenken: Is het niet teveel een blog? De lol is er dan heel snel af, net als bij zoenen terwijl je weet dat de ander zijn ex in gedachten heeft!
Een column kenmerkt zich doordat er een mening wordt geventileerd. Het liefst op een leuke spitsvondige manier! Nou, degene die dat in de meeste columns niet terugvindt, mag zich persoonlijk bij mij komen melden. Als beloning krijg je twee prachtige blauwe ogen!
Maar verder met het spuien van mijn geweldige mening. Deze column zal dus staan in het teken van oppervlakkigheid! Eerst maar politiek. Gisteren was ik in gesprek met een vriend die het had over het groenrechts van Mark Rutte. Nu is mijn politieke mening over groenrechts niet geweldig. Wel zou ik Mark Rutte aanraden een groen kruidenmaskertje te nemen of zelfs te grijpen naar sterkere cosmetische handelingen. En dan niet alleen de rechter-, maar ook de linkerkant! Hopelijk doet Ella Vogelaar haar achternaam als hobby eer aan, want net zo mooi als zij het kabinet uitvloog, vliegt er nu een prachtige sneeuwuil over het eiland Texel heen en weer.
De jeugd van Nederland heeft geen besef meer van normen en waarden. Een cursus zedig openbaar gedrag zou iedere school moeten aanbieden. Als fatsoenlijke, adolescente vrijgezel is het gewoon een verzoeking om over stations en andere openbare gelegenheden te lopen. Overal word je geconfronteerd met openlijk vrijende stelletjes. Laatst zat ik in een bomvolle trein, ingepropt tussen tassen en mensen. Je zit dus haast al bij je buren op schoot. Laten die ook nog half op elkaar klimmen en elkaars speeksel uitwisselen op een manier dat ik de overheveling op 10 cm afstand kan volgen. Dan vraag ik me inderdaad af: Moet dat nu zo? Hebben ze dan al helemaal geen respect meer voor de eenzame, gefrustreerde single?
Nu we het toch over het openbaar vervoer hebben, kom ik op mijn laatste twee onderwerpen. Bejaarden en (rol-)trappen. Beiden moeten uit het dagelijks verkeer gemeden, ja zelfs verboden worden. De combinatie is dodelijk voor de altijd gehaaste student. Hoewel ik mezelf als redelijk tolerant beschouw, krijg ik bij bejaarden die de roltrap naar het perron blokkeren, terwijl je het fluitsignaal al hoort, moordneigingen. Een flinke duw gevolgd door het geknak van broze botten klinkt mij haast als muziek in de oren. En dan de beledigde blik als je ze zacht doch dringend opzij duwt. Had één van mijn collega’s het niet over een bejaardentrein? Maak er wat mij betreft een eigen bejaardenvervoersbedrijf van!
Nou, ik kan zo nog uren doorgaan met het spuien van mijn mening. Hoe spitsvondig wil je het hebben? Maar ik maak er toch een einde aan.
Nog een laatst woord voor degenen die zich geroepen voelen mijn mening te weerleggen: Pas op, ik bijt!
Een column kenmerkt zich doordat er een mening wordt geventileerd. Het liefst op een leuke spitsvondige manier! Nou, degene die dat in de meeste columns niet terugvindt, mag zich persoonlijk bij mij komen melden. Als beloning krijg je twee prachtige blauwe ogen!
Maar verder met het spuien van mijn geweldige mening. Deze column zal dus staan in het teken van oppervlakkigheid! Eerst maar politiek. Gisteren was ik in gesprek met een vriend die het had over het groenrechts van Mark Rutte. Nu is mijn politieke mening over groenrechts niet geweldig. Wel zou ik Mark Rutte aanraden een groen kruidenmaskertje te nemen of zelfs te grijpen naar sterkere cosmetische handelingen. En dan niet alleen de rechter-, maar ook de linkerkant! Hopelijk doet Ella Vogelaar haar achternaam als hobby eer aan, want net zo mooi als zij het kabinet uitvloog, vliegt er nu een prachtige sneeuwuil over het eiland Texel heen en weer.
De jeugd van Nederland heeft geen besef meer van normen en waarden. Een cursus zedig openbaar gedrag zou iedere school moeten aanbieden. Als fatsoenlijke, adolescente vrijgezel is het gewoon een verzoeking om over stations en andere openbare gelegenheden te lopen. Overal word je geconfronteerd met openlijk vrijende stelletjes. Laatst zat ik in een bomvolle trein, ingepropt tussen tassen en mensen. Je zit dus haast al bij je buren op schoot. Laten die ook nog half op elkaar klimmen en elkaars speeksel uitwisselen op een manier dat ik de overheveling op 10 cm afstand kan volgen. Dan vraag ik me inderdaad af: Moet dat nu zo? Hebben ze dan al helemaal geen respect meer voor de eenzame, gefrustreerde single?
Nu we het toch over het openbaar vervoer hebben, kom ik op mijn laatste twee onderwerpen. Bejaarden en (rol-)trappen. Beiden moeten uit het dagelijks verkeer gemeden, ja zelfs verboden worden. De combinatie is dodelijk voor de altijd gehaaste student. Hoewel ik mezelf als redelijk tolerant beschouw, krijg ik bij bejaarden die de roltrap naar het perron blokkeren, terwijl je het fluitsignaal al hoort, moordneigingen. Een flinke duw gevolgd door het geknak van broze botten klinkt mij haast als muziek in de oren. En dan de beledigde blik als je ze zacht doch dringend opzij duwt. Had één van mijn collega’s het niet over een bejaardentrein? Maak er wat mij betreft een eigen bejaardenvervoersbedrijf van!
Nou, ik kan zo nog uren doorgaan met het spuien van mijn mening. Hoe spitsvondig wil je het hebben? Maar ik maak er toch een einde aan.
Nog een laatst woord voor degenen die zich geroepen voelen mijn mening te weerleggen: Pas op, ik bijt!
Log in om te reageren.
