"Wat je op papier zet geeft rust. En ruimte in je hoofd voor weer een nieuw idee."
-TedX
Ik heb een zwak voor papier, ondanks dat alles steeds makkelijker en sneller digitaal kan. Papier is mooi en tastbaar. Het is kwetsbaar en vergaat. Het geeft een beeld van de tijd en het seizoen van je leven. Het is inwisselbaar, waardoor er altijd weer een reden is om iets nieuws te kopen. Daarom heb ik nog een échte agenda, naast die op mijn mobiel. En ook al moet ik deze column getypt inleveren, toch schrijf ik 'm eerst in een schrift. (Met een vulpen overigens.)
Het "digitale papier" gebruik ik ook, graag zelfs. Want m'n telefoon geeft ruim van tevoren een signaaltje, waardoor ik afspraken niet meer vergeet. E-post versturen gaat 'n stuk sneller als het echte werk. Je tikt even snel een berichtje en, hopla, met één druk op de knop is het al bij de ontvanger. Digitale flessenpost komt ook zeker weten bij de juiste aan. Op Facebook krabbel je lukraak wat op iemands digitale prikbord. En je ziet 't direct als iemand daar weer op gereageerd heeft.
Internet is makkelijk om even gauw een teken van leven te geven. Maar toch hoe handig al dat digitale verkeer is, toch gaat er niets boven papier! “Hoezo?”, zou je je kunnen afvragen. Al dat papier! Weet je wel hoeveel bomen ermee verloren gaan? Hoe slecht het is voor het milieu? En hoeveel ruimte het wel niet inneemt?
Allemaal waar... Alleen er is één probleem met die apparaten. Het is zo slecht te overzien. Een kalender kun je ophangen en elke dag kun je de hele week bekijken. Notities voor mijn werk vind ik terug, omdat ik weet waar ik ze opgeschreven had. En een boodschappenlijstje kun je aanvullen als je het tactisch neerlegt in huis. Post-its zijn helemaal een uitvinding die plak ik overal. Inmiddels hangen er bij bij mijn computer al heel wat briefjes met tips die ik nog eens wil opzoeken. Dat is de praktische kant.
Máár... het állermooiste aan papier zijn de illustraties! Op mijn kalender staan grappige collages van landschapjes. Mijn agenda is een feestje van papier met kaarten, stickers en zelfs een rijtje bureau-slingers. Mijn boekje met ost-its heeft prachtige bloemenpatroontjes erop. Mijn dagboek heeft een hardcover met Zweedse print en kun je met een magneet dichtklappen. En ik heb stapels plaatjes, foto's en illustraties die ik uit tijdschriften heb gescheurd. Want misschien kan ik ze nog eens ergens voor gebruiken. En dat is dus de sentimentele kant.
Miss Mustache tip:
* Leg een mooi blokje post-its op de w.c. en laat elke keer een leuke boodschap achter!
* Hou een plak-dagboekje bij waarin je alle kaartjes, theezakjes en flyers plakt van wat je meegemaakt heb.
* Hang ter inspiratie een aantal mooie (kunst) kaarten in de binnenkant van
je keukenkastjes.
*Knip en plak zelf een kalender in elkaar met mooie foto's en teksten. Voor
mooie fotoshoots bekijk dan eens de wat luxere tijdschriften, die je
overigens ook wel tweedehands op de kop kunt tikken.
*Koop een mooi schriftje voor een speciale gelegenheid. Of koop een simpele
dummy (zo'n hardcover schrift zonder lijntjes) en schrijf het vol met een
verhaal met hele grote letters.
-TedX
Ik heb een zwak voor papier, ondanks dat alles steeds makkelijker en sneller digitaal kan. Papier is mooi en tastbaar. Het is kwetsbaar en vergaat. Het geeft een beeld van de tijd en het seizoen van je leven. Het is inwisselbaar, waardoor er altijd weer een reden is om iets nieuws te kopen. Daarom heb ik nog een échte agenda, naast die op mijn mobiel. En ook al moet ik deze column getypt inleveren, toch schrijf ik 'm eerst in een schrift. (Met een vulpen overigens.)
Het "digitale papier" gebruik ik ook, graag zelfs. Want m'n telefoon geeft ruim van tevoren een signaaltje, waardoor ik afspraken niet meer vergeet. E-post versturen gaat 'n stuk sneller als het echte werk. Je tikt even snel een berichtje en, hopla, met één druk op de knop is het al bij de ontvanger. Digitale flessenpost komt ook zeker weten bij de juiste aan. Op Facebook krabbel je lukraak wat op iemands digitale prikbord. En je ziet 't direct als iemand daar weer op gereageerd heeft.
Internet is makkelijk om even gauw een teken van leven te geven. Maar toch hoe handig al dat digitale verkeer is, toch gaat er niets boven papier! “Hoezo?”, zou je je kunnen afvragen. Al dat papier! Weet je wel hoeveel bomen ermee verloren gaan? Hoe slecht het is voor het milieu? En hoeveel ruimte het wel niet inneemt?
Allemaal waar... Alleen er is één probleem met die apparaten. Het is zo slecht te overzien. Een kalender kun je ophangen en elke dag kun je de hele week bekijken. Notities voor mijn werk vind ik terug, omdat ik weet waar ik ze opgeschreven had. En een boodschappenlijstje kun je aanvullen als je het tactisch neerlegt in huis. Post-its zijn helemaal een uitvinding die plak ik overal. Inmiddels hangen er bij bij mijn computer al heel wat briefjes met tips die ik nog eens wil opzoeken. Dat is de praktische kant.
Máár... het állermooiste aan papier zijn de illustraties! Op mijn kalender staan grappige collages van landschapjes. Mijn agenda is een feestje van papier met kaarten, stickers en zelfs een rijtje bureau-slingers. Mijn boekje met ost-its heeft prachtige bloemenpatroontjes erop. Mijn dagboek heeft een hardcover met Zweedse print en kun je met een magneet dichtklappen. En ik heb stapels plaatjes, foto's en illustraties die ik uit tijdschriften heb gescheurd. Want misschien kan ik ze nog eens ergens voor gebruiken. En dat is dus de sentimentele kant.
Miss Mustache tip:
* Leg een mooi blokje post-its op de w.c. en laat elke keer een leuke boodschap achter!

* Hou een plak-dagboekje bij waarin je alle kaartjes, theezakjes en flyers plakt van wat je meegemaakt heb.
* Hang ter inspiratie een aantal mooie (kunst) kaarten in de binnenkant van
je keukenkastjes.
*Knip en plak zelf een kalender in elkaar met mooie foto's en teksten. Voor
mooie fotoshoots bekijk dan eens de wat luxere tijdschriften, die je
overigens ook wel tweedehands op de kop kunt tikken.
*Koop een mooi schriftje voor een speciale gelegenheid. Of koop een simpele
dummy (zo'n hardcover schrift zonder lijntjes) en schrijf het vol met een
verhaal met hele grote letters.
Log in om te reageren.