‘Geef ons meer geloof!’

Vandaag lees ik Lucas 17:5 en 6, het gaat als volgt: ‘Toen zeiden de apostelen tegen de de Heer: ‘Geef ons meer geloof!’ De Heer zei: ‘Als jullie geloof hadden als een mosterdzaadje, zouden jullie tegen die moerbeiboom zeggen: “Trek je wortels uit de grond en plant jezelf in de zee!” en hij zou jullie gehoorzamen.’

Bovenstaand Bijbelgedeelte staat in een hoofdstuk dat heet ‘Oproep aan de leerlingen’. Wat zegt het mij? Ik ben al langer bezig met geloof dat bergen verzet, zoals ik hier eerder beschreef. Het is geloof dat eigenlijk onmogelijk lijkt. Lijkt want Jezus zegt dat als we dát geloof hebben er wonderlijke dingen gebeuren kunnen. Het vraagt een andere kijk op de wereld, daar kom ik steeds meer achter. Ik probeerde het afgelopen week aan een broeder uit te leggen hoe dat geloof eruit ziet waar Jezus mij toe oproept. Het is het geloof dat het onmogelijke waar maakt. Laat dat nu net nodig zijn om Jezus wonderen te kunnen begrijpen. Een overgave aan wat Jezus deed, aan hoe Hij de wereld en God zag en presenteerde. Dat geloof wil ik, helemaal.

Als ik voor iets belangrijks ga bidden, bijv. een roeping om mensen bij Jezus te brengen. Of wat alledaagser, voor genezing, en ik las daarover dat we zo’n gebed niet hoeven te herhalen, maar God danken voor het werk dat Hij gaat doen en alles wat al dan niet meewerkt aan de verhoring van mijn gebed. Daarbij dien ik juist ook iets tegennatuurlijks te doen waar de Bijbel mij vaker toe oproept, God danken in elke omstandigheid. Ook als de uitkomst mij verre van mijn, ideale uitkomst brengt. Dan toch, nee, dan juist God danken.

Het is de wereld op zijn kop. Voor ons gewone mensen is dankbaarheid iets dat je doet voor bewezen diensten. En daar is God anders in, daarin onderwijst Jezus mij om dankbaar te zijn voor de situatie zoals die nu is. Ik wacht op bepaalde gebieden op genezing maar Gods plan daarin kan anders zijn dan ik wil. Nu kan ik wel heel ongeduldig worden en eigenlijk de hoop verliezen of juist het tegenovergestelde doen, God danken. Hij kan hele goede redenen hebben waarom de genezing op zich laat wachten. Dat is de almacht van Mijn Schepper.

Als iets onmogelijk lijkt, is het dan ook onmogelijk? Met een heel klein beetje geloof, zo groot als een mosterdzaadje kan ik een wereld van verschil maken volgens bovenstaande Bijbeltekst. Kan ik iets dat onmogelijk lijkt waarheid laten worden.

Beste lezer, ik ontwikkel hier nieuwe werkelijkheden voor mij en het is voor mij zo’n zegen dat kenbaar te kunnen maken hier. Het ontwikkelt mij. En ik hoop dat het jou ook aan het denken zet over wat de Bijbel jou en mij wil zeggen. Heb jij geloof als een mosterdzaadje? En is wat ik schrijf over dat soort geloof hebben, voor het onmogelijke, ook iets dat in jou wortel mag schieten?

Ik vertelde het vandaag aan een goede vriend, dat ik eigenlijk pas 5 jaar ‘leef’. Ik bedoel, ik omarm mijn leven en geniet van de vele facetten, en nieuwe inzichten die ik nog steeds ontdek. Dat deed me aan die vriend bekennen dat ik graag 100 wil worden, omdat mijn leven eigenlijk sinds die laatste 5 jaar echt begonnen is. Het maakt dat ik reikhalzend uitzie waar mijn weg met God naar leidt. Dat het mijn stoutste dromen overtreft kan ik nu al bevestigen. Daar is mijn geloof ook onderdeel van.

Terug naar dat geloof als een mosterdzaadje, waarbij de apostelen Jezus met nadruk vroegen: ‘Geef ons meer geloof!’, zie je de uitroepteken? Ze verlangden er nadrukkelijk naar. En dan antwoordt Jezus, dat voor wie in het onmogelijke gelooft, die dingen waar worden. Dat soort geloof, daar wil ik naar toe. En ik zal dat geloof krijgen, misschien heb ik het al. Het hoeft maar een mosterdzaadje groot te zijn. Ik wil mezelf onderdompelen in de Woorden die geschreven staan in de Woorden die God mij geeft. Om daar vanuit te leven en anderen deelgenoot van te maken, om van te leren. Om een stukje van Gods Koninkrijk op aarde uit te breiden. Halleluja. Geprezen zij God de Vader. Amen.