De belangrijkste die dienaar mag zijn

Mattheüs 20:24-28 ‘Toen de andere leerlingen hiervan hoorden, namen ze het de beide broers kwalijk. ( … ) Wie van jullie de belangrijkste wil zijn, moet dienaar van de anderen zijn, en wie van jullie de eerste wil zijn, moet slaaf van de anderen zijn - zoals de Mensenzoon niet gekomen is om gediend te worden, maar om te dienen en zijn leven te geven als losgeld voor velen.’

Dit geeft Jezus als antwoord wanneer hij met zijn twaalf leerlingen op weg is naar Jeruzalem. En de moeder van de zonen van Zebedeus naar Hem toe komt en Hem om een gunst vraagt. Dan wil ze dat haar zonen in het koninkrijk links en rechts naast Hem mogen zitten. Jezus antwoordt en de leerlingen ageren hierop. Waarop Jezus antwoordt in het stuk tekst hierboven.

Wat valt er hierover te zeggen? Dat Jezus de honger naar macht doorziet van het belangrijk willen zijn. Dat wat mensen in de wereld graag willen bereiken. Mijn gedachten gaan dan vaak naar sport, waar de beste in hun categorie strijden om de eer, van de beste willen zijn. De belangrijkste, de beste, het gaat bij sport niet om de schoonheid van het kunnen er is meestal een competitie-element verbonden met de gave die iemand bezit, om het winnen. Maar waar er winnaars zijn, zijn er vaak meerdere verliezers. Zo is het in het voetbal, zo is het in tennis om wat actuele sporten te noemen. En die winnaars wat zegt Jezus daarover?

Het zijn de belangrijksten, die moeten dienaar worden, dus die winnaars moeten zich niet toe laten juichen maar anderen gaan dienen, misschien wel diegenen die ze verslagen hebben. Hoe zou dat zijn als niet de winnaars bejubeld worden maar diezelfde winnaars oproepen en voorgaan in het dienen van anderen, ja zelfs slaaf. Dus volkomen de ander dienen, zonder dat je eigen behoeften vervuld worden. Dat doet een slaaf.

Het is de omgekeerde wereld. En ik hoorde het iemand tijdens een cursus laatst zeggen dat het een Bijbelse wetmatigheid is, namelijke het tegenovergestelde doen. Laat ik dat nou net deze week hebben kunnen toepassen. Waar iemand mij irriteerde, nam ik het besluit om die ander lief te hebben ipv omzien in wrok en een manier om mijn gelijk te halen. En het werkt. Het lijkt een Bijbelse weg uit vergelding en verwijdering, naar mildheid, vergeving, liefde en toenadering. Een hele nieuwe houding.

Zo schrijft Jezus in het laatste vers dat Hij niet gekomen is om gediend te worden, maar om te dienen. Dus Hij maakt geen uitzonderingspositie voor zichzelf, maar geeft het ultieme voorbeeld door Zijn leven te geven voor ons. Dat is het uiterste offer, je leven geven voor de ander. Ik denk niet dat ik het kan op dit moment. Toch is het juist mijn verlangen om ook daarin meer op Jezus te lijken en ook mijn leven in Zijn hand te leggen. Zoals ik eerder hier in het gebed van overgave bekend maakte. Jezus U bent Heer van mijn leven. Ik geef mijn leven in Uw hand.

Dat gebed van overgave kan heel goed helpen als je afgoden in je leven hebt, of dat nu werk of je relatie is, je sport, zelfs je geloof, je mag het allemaal in Gods hand leggen. Daarmee leer je dat je je overgeeft en dat je uiteindelijk loslaat van dat wat je dacht in de hand te kunnen houden. Jezus is Heer van ieders leven, maar veel mensen willen zelf controle houden. Ik ook. Dus helpt het mij de ware Redder van de mensheid en Zijn Vader, zoals ook de Heilige Geest hun plek te geven die hen toekomt, niemand anders kan de plek van die drie-eenheid innemen. Niemand. Dat geloof ik.

En het helpt me. Het helpt me, dankbaar te zijn. Het helpt me nederig te zijn over mijn prestaties, dienstbaar. Het helpt me hier ook bij, al zou ik moeite hebben slaaf te willen zijn van anderen. Het gaat echter niet om slaaf te willen zijn als wel de dienstbare houding, daar roept Hij toe op. En ik wil gehoorzamen. Hem volgen. Amen.