Ik mag er zijn

Gezeten op een stoel aan een tafel zit ik deze dag te schrijven niet thuis maar op de camping in de Ardennen. Een weekend lang waren wij daar en genoten van het leven buiten dat thuis zo anders is. Vooral deze middag voel ik hoe sterk Gods aanwezigheid in mijn leven is. Ik houd hem direct verantwoordelijk voor het goede gevoel de voorbije uren waarin ik voor de community’s hier op FF schreef, een boek over de zendeling Jan Sjoerd Pasterkamp las en nu deze blog begin te schrijven. Dat is de achtergrond waarbinnen deze korte overdenking zich in voltrekt.

Ik wil citeren uit ‘De geheime kracht van Gods Woord’ van Joyce Meyer, waarin zij korte Bijbelteksten proclameert rond een thema. Ik vraag de Heilige Geest over welk thema ik het hier wil hebben. Heel duidelijk komt het thema ‘Angst’ naar voren. Ik zal er enkele Bijbelteksten over citeren en mijn associaties erover delen.

Psalm 23:4 ‘Al ga ik door een dal vol schaduw van de dood, ik vrees geen kwaad, want U bent met mij; Uw stok om mij te beschermen en Uw staf om mij te leiden, die vertroosten mij.’

Angst is voor mij nog steeds een emotie die mij van tijd tot tijd belemmert. Deze komt tot uitdrukking in de relatie met mijn vriendin. Waar zij graag plannen maakt, sta ik voortdurend op de rem. Niet alleen tot haar frustratie maar ook hoe langer hoe meer tot die van mij. Ik wil open het leven inkijken, en mij niet laten drijven door nee’s die voortkomen uit die vroeger opgebouwde angsten. En eerlijk is eerlijk, er is veel dat ten goede is gekeerd. Maar er blijft angst spreken in mijn dagelijks leven. Misschien tijd om ook die met wortel en tak uit mijn leven te laten verwijderen. Het begint met mijn wilsbesluit. Dat ik er een eind aan wil maken aan die angst die energie doodslaat, die de vreugde aan het leven ontneemt en negatief uitwerkt in mijn relatie.

Ik had afgelopen donderdag een droom waarin die angst ook naar voren kwam. Ik droomde dat ik een gevecht aan moest gaan met een opponent. Net als twee boksers die al voor de wedstrijd weten dat ze een gevecht met die tegenstander moeten uitvechten. Ik wist me geen raad. Daar was de angst die ik ook in dromen vaker tegenkom in gevechten die ik heb. Maar plots was daar de oplossing, ik begon in tongentaal te spreken. Niet gewoon zoals ik zelf deed, maar nog vloeiender. En ik wist dat wordt mijn verdediging als iemand mij aanvalt. De angst voor mijn opponent was bezworen. Mijn opponent zei nog zoiets van: ‘Maar het is niet eerlijk.’

Een ander boek dat ik aan het lezen ben, ligt misschien ten grondslag aan de droom, het is ‘Je moet je buik omdraaien’ een dagboek van het zendingswerk van Jan Sjoerd Pasterkamp waar ik in de eerste alinea over schreef. In dat boek verhaalt hij over een hoofdman die hem met speer bedreigde en tegen wie hij tongentaal sprak op het moment dat het gevaarlijk werd. De man droop vervolgens vol ontzag af. Een waargebeurd verhaal dat indruk op mij gemaakt heeft, omdat ik het eerder in een ander boek gelezen had.

Ten slotte een tweede Bijbeltekst over angst:

Spreuken 29:25 ‘Mensenvrees legt iemand een valstrik, maar omdat ik op de HEERE vertrouw, word ik in een veilige vesting gezet.’

Hier zoom ik in op ‘mensenvrees’, het legde een groot deel van mijn vermogens tijdens een groot deel van mijn leven lam. Ik ontdekte wat die vrees was, kan er niet eens zo één, twee, drie de vinger opleggen wat me hielp. Wel de grote lijn, die was bewustwording en geloof. En daaruit voortvloeiend genezing van dat verleden en de relaties waarin het daarvoor zo vaak misgegaan was. Ik ben gaan vergeven. Wat ik steeds weer zie en mijn cliënten voorspiegel, is wat er vaak in het verleden gebeurd is een herhaling van zetten is in het heden, maar niet definitief hoef te zijn voor de toekomst. Dat is wat ik leerde, mijn leven met hulp van Jezus te helen. Daardoor groei ik en leer ik mij te verhouden tot mensen als mijn naaste die net als ik op weg is. En dan hoop ik iets van God op die weg te laten zien.

Amen.