De zin die mij gegeven is

Hier in deze blog wil ik het hebben over wat mij drijft. Over het proces wat mij gemaakt heeft tot wie ik vandaag ben. En de dankbaarheid naar mijn Schepper toe voor de hele weg die Hij met mij is gegaan.

Wat drijft mij? Specifieker draait die vraag om iets anders dat een groot deel van mijn leven bepaald heeft. De vraag naar de zin van alles. Rond 1994 borrelde bij mij de vraag op, wie ben ik en wat doe ik hier op aarde. Dit zijn vragen rond zingeving, die ik nu soms ook op mijn bordje als hulpverlener krijg.

Daarvoor bestond mijn leven uit onbeantwoorde liefdes, uit een keuze van een leven los van God maar ook vooral naar nieuwsgierigheid tot het beantwoorden van die vragen. Tien jaar nadat die vraag ontstond belandde ik in een crisis, ik kreeg een psychose. Dat was het moment dat God ingreep. Later begreep ik dat pas, dat God niet verantwoordelijk was voor de psychose. Dat was satan. Maar dat God deze situatie aangreep om mij weer terug bij Hem te roepen.

Dit was het begin, het was 2003, van een lange weg tot herstel. Om vanaf die tijd God weer toe te laten in mijn leven. En vandaag zijn we zo’n 20 jaar verder. Twintig jaar waarin ik een relatie opbouwde met God, dit ging met vallen en opstaan. Het duurde 10 jaar voor ik de angst overwon. En nog eens 10 jaar om te zijn waar ik nu ben: een wedergeboren christen, gedoopt, op weg in mijn relatie met Hem, met een vriendin, een goed sociaal netwerk, familie, en een baan die me vleugels geeft.

Terugkijkend (ik getuigde er vandaag over tijdens mijn werk) zie ik hoe de antwoorden op de vragen rond zingeving, hun antwoord hebben gekregen. Wat ik hier kom doen? Ik wil mensen in contact brengen met Gods Koninkrijk, niet meer en zeker niet minder. Getuigen van de lange weg die ik met en ook zonder God ben gegaan en wat de uitwerking daarvan was op mijn leven. Hoe ik door Jezus genezing heb gekregen van mijn zonden. Hoe Jezus, zoals ik vandaag kon bidden, mijn hart genas en hoe ik anderen daarin bij het kruis kan brengen, waar genezing mogelijk is. Dat is mijn levenstaak.

‘Wie ben ik?’, was die andere vraag. Daar ben ik nog steeds lerende in. Stap voor stap leer ik bij. En met mijn eigen geduld, spiegel ik geduld voor aan de ander die ik ontmoet. En zo heb ik heel veel geleerd op die lange weg, dat ik gebruik in mijn gesprekken. Voorbeelden van hoe ik verantwoordelijkheid leerde nemen voor mijn leven is een van de belangrijkste. Maar ook het omgaan met emoties, als mijn leven met God komen ter sprake. Ik heb veel geleerd en ben dankbaar dat God mij op die manier wil gebruiken. Want alleen kan ik dit niet. En daarmee kom ik op de worsteling die veel mensen hebben over identiteit, ook daar ontmoet ik mijn vraag in de identieke vraag van cliënten: ‘Wie ben ik?’

Het gevolg van het ontwikkelen van mijn identiteit maakt het mogelijk om mijn werk te doen. Zonder dat het, wat veel mensen denken, uitput. Nee het bouwt mij op en geeft energie, zoals vanavond. Die identiteit zorgt er ook voor dat ik een beloning voor mijn werk top vindt, ik krijg betaald, maar dat ik niet op zoek ben naar complimenten. Niet dat het me geen goed doet. Maar net als hier op de community’s waar ik schrijf, ik doe het om de mensen op te bouwen voor God. Hij beloont mij doordat ik dit hier en op mijn werk mag doen; schrijven en gesprekken hebben. Dat is wat telt voor mij. Dan is zo’n energieke avond als vanavond een geschenk op zich, omdat ik bouw aan Gods Koninkrijk..

De eindconclusie is dat mij de vraag naar zin gegeven is… door God. Alleen Hij vult mij. Dat merk ik deze avond zo heel sterk. Dat is de vraag die veel mensen hebben, die teleurgesteld geraakt zijn in hun natuurlijke ouders; ‘Wie houdt er van mij?’. Je bent geliefd, zei Henri Nouwen. En het is zo waar. Toen ik stopte met de ander of mijn situatie verantwoordelijk te houden voor wat me overkwam en hoe ik me voelde, veranderde er iets essentieels. Maar ook dat bleek een tussenstap op weg naar afhankelijkheid van God. Niet dat ik geen eigen wil en verantwoordelijkheden heb, maar ik kan de Heilige Geest vragen om raad. En dan is God nabij en dichtbij. En krijgt Hij de plek die Hem toekomt, daar waar alle kracht en macht in de hemel en op aarde is.

Amen.