Weer terug naar Holland

Na een vakantie van twee maanden in Fortaleza, een grote stad in Noord Oost Brazilië, vertrekt ons
vliegtuig aanstaande dinsdag in de namiddag waar huiswaarts. Een tussenlanding in Parijs en een uur
later wordt de reis vervolgd naar Schiphol.
Vandaag hebben we nog gewinkeld in de drukke gezellige winkelstraten van de binnenstad. We waren met z'n achten: onze zoon met z'n echtgenote Yvette en hun vier prachtige dochters van wie de oudste al weer negen jaar oud is. De tegenstellingen met Holland zijn groot. Heel veel bewoners toen immens hun best hun hoofd boven water te houden. Het krioelt van de kleine kraampjes van verkopers die voor een paar real wat geld binnen willen sprokkelen. Wanneer hier een lock-down zou worden ingesteld, zouden velen dat in het geheel niet kunnen overleven.
In de achterliggende acht weken heb ik veel leuke contacten gehad. Ik wil één er van u niet onthouden. Ruim een kilometer van ons huis wist ik een kapperszaakje te vinden. Ik was al drie maanden niet meer naar de kapper geweest. Binnen gekomen kon ik meteen plaats nemen. In het vakje onder de spiegel zag ik een dikke leren bijbel liggen, qua omvang kon het niet missen. Nu beheers ik het Portugees niet en met gebarentaal kom je ook al een heel eind. We kregen meteen een prachtig uitwisseling van geloof en christelijke gevoelens van welbehagen. Nu merkte ik ook op, dat er gospel muziek aanstond en het lied "Stromen van zegen" kwam er
in voor. Ik begon zachtjes te neuriën, toen zachtjes te zingen en enkele seconden weer iets harder in het Hollands en de barbier deed mee in het Portugees.
Hij pakte zijn smartphone en liet me via een opgenomen filmpje zien dat hij prediker van een evangelische kerk is en gedurende enkele minuten beluisterde ik zijn toespraak. We namen met een hartelijke handdruk afscheid van elkaar.

Vanmiddag met het winkelen kocht mijn echtgenote in een electronica zaak een transistor radio, omgebouwd tot een klassiek lijkend radiotoestel. Er volgde een allerhartelijkst gesprek en weer bleek deze zakenman een christen zijn, die zijn geloof niet onder stoelen of banken stak.
Kijk, dat is het leuke van zo'n land als Brazilië.

Ik zet me nog even schrap, waar het die corona pandemie betreft. Mijn geloof is niet gevestigd om toch nog maar die noodwendige boosterprik te nemen. Als rationeel denkend mens houd ik elke dag de Here Jezus voor ogen en Hij zal me er wel in onderwijzen wat juist is om te doen.
Nog een paar nachtjes slapen en dan gaan we met z'n tweetjes weer een nieuwe toekomst tegemoet. Het is de bedoeling aanstaande maandag nog naar het strand te gaan en de strijd aan te gaan met een branding van twee meter hoog. Wie weet.....