Klein geluk

Klein geluk


In deze tijd van corona en lockdown is het een uitdaging om tevreden te zijn. Als dat al een doel is. Deze week werkte ik vanwege corona en de vorst nog geen dag. Morgen wel. Daar heb ik zin in. Gisteren merkte ik dat ik even een dip had, die ik groter maakte dan hij was. Kortom hoe leef ik met datgene dat er nu wel is.

Het moet me van het hart, ik heb niet altijd een positieve inslag. Als ik dagen vrij ben, bekruipt mij soms een gevoel van leegte. Dat komt omdat ik datgene wat ik het liefste doe ‘lezen’ soms ook wel eens naast me neer wil leggen. Ik ben een fanatiek lezer en ik merk dat ik vandaag en gisteren ook eigenlijk geen boek wil lezen. Maar wat dan gedaan? Natuurlijk zijn er 1000 en 1 dingen te bedenken. Maar omdat ik graag schrijf en dat doe nav wat ik lees, was er nu even niets omdat ik niets lees.

Het is interessant voor mij om te zien wat er vervolgens gebeurt. Gisteren schreef ik ineens op wat ik allemaal had gedaan die dag. Dat deed ik net voor deze blog ook. Dan blijkt hoe waardevol deze dag is. Ik schep genoegen in het face-time gesprek dat ik met mijn moeder had. Ook het verlengen van mijn Rotterdam pas heb ik gedaan. Ik heb gewandeld, wat ik niet als positief label omdat het zo vanzelfsprekend is als ik vrij ben. Maar is dat het wel? Door het op te schrijven, en stil te staan dat ik iets goed doe voor mijn lijf kan ik er waarde aan geven. Ook kocht ik een potje met krokussen en witte chocolade. Ik had een bon met zegels die ik inwisselde voor een grote handdoek. En kreeg een nieuwe bon met zegels van de buurvrouw die ze niet nodig had. Bij diezelfde buurvrouw ging ik langs om even dag te zeggen. Ik wilde eigenlijk op de koffie maar ze stond op het punt om weg te gaan. Dus ging ik naar huis. Thuis gekomen hing ik de was op, las mijn krant, en gooide oude krokussen weg. Nu staan de nieuwe in het raamkozijn. Ik zette het raam op de bovenverdieping open waardoor er heerlijke frisse lucht de bovenetage instroomde. Ik nam een biertje en chips, een appel wat later. Ik ruimde wat tijdschriften op en maakte een selectie voor morgen naar mijn werk. Ik zocht een manier om morgen op tijd op mijn werk te zijn. Allemaal kleine klusjes van generlei waarde. Of toch wel?

Jazeker. Dit schrijvende merk ik hoe lekker het is, om een opgeruimd huis te hebben. En een opgeruimde geest. Die twee gaan mooi samen. Ik kijk al terug op een mooie dag, zeker nu ik er bij stil gestaan heb. Juist de kleine dingen zijn waardevol. Vooral nu. Dus hoef ik niet elke dag de diepste inzichten te hebben, of te lezen hoe mooi het geloof is. Nee, ik waardeer de kleine dingen die het leven inhoud geven. Dat kan ik alleen zelf doen. Dat is klein geluk.