Opgepast stralingsgevaar!

Opgepast stralingsgevaar!


In het boek ‘Mindful met Jezus’ kwam ik het volgende gedeelte tegen: ‘De bijbel noemt dit vriendelijkheid. Je leeft zo in vrede met jezelf en je omgeving, dat anderen aan jou iets ervaren van Gods sjalom. De zachtheid op je gezicht is meer dan alleen een glimlach en warm woordje. Er is in je hart een grote mildheid gegroeid ten aanzien van jezelf en de anderen om je heen. Je vecht niet meer tegen mensen. Ook niet tegen jezelf. Ook niet tegen omstandigheden. Je kracht en strijdbaarheid richten zich alleen nog op de macht van het kwaad in de mensen en omstandigheden. Maar naar de gebrekkige en gebroken werkelijkheid zelf ben je mild en vriendelijk. Vredestichter in de stijl van Jezus.’

Een hele lap tekst. Afgelopen vrijdagavond las ik de gearceerde gedeeltes in het boek terug. En iets eerder op de dag zag ik een aflevering van Andries, waarin Jurrien ten Brinke te gast was. Een gelovige man met een verhaal. Wat mij vooral opviel was dat hij vertelde dat het niet nodig is om (mijn vertaling) mensen God op te dringen. Nee juist niet. Door datgene wat je doet en wat je uitstraalt laat je zien wat God mét je doet.

Die uitspraak en dat wat ik las bleef mij bij. Ik zocht de tekst op, schreef die in mijn dagboek op en kopieerde die dus uiteindelijk naar het begin hierboven. Waarom spreekt mij dat nu juist aan?
Ik heb vorige week een idee uitgeschreven. Eigenlijk twee. In beide ideeën komt mijn behoefte naar voren om aan anderen over God te vertellen. In de voorbeelden komt naar voren hoe ik mijzelf graag wil zien: als iemand van wie Jezus liefde afstraalt. Zoals het hierboven staat ‘... ben je mild en vriendelijk. ....in de stijl van Jezus.’

Wat een mooi beeld. Ik kijk vaak naar iemands uitstraling, al kan ik niet altijd inschatten wat er is. Toch spreekt iemands uitdrukking vaak boekdelen, zoals het spreekwoord gaat. Wat zou ik mijzelf graag zien als ‘mild en vriendelijk... in de stijl van Jezus’, en wat zou ik graag iets uitstralen van mijn geloof. Soms zeggen mensen wel dat ik straal, als ik iets vertel. En mijn vriendin noemt we wel eens glim-oog. Aan die toevalligheden houd ik me vast. Ik ga ervan uit dat Gods licht door mij heen straalt, al is het maar een ietsiepietsie licht in de duisternis. Ik wil zichtbaar zijn.

(Boek ‘Mindful met Jezus’ auteur Philip Troost, H.7 - blz.120)