Vrijheid ‘verkopen’

Vrijheid ‘verkopen’

De laatste weken mag ik steeds vaker van de waarheid die God in mijn leven is tegenover mensen getuigen. Daar sprak ik over met een goede vriendin. Zij had het erover dat ze vaak evangelisten niet goed verdroeg. Dit omdat deze maar één waarheid lijken te kennen, en dat is de waarheid omtrent het geloof. Elke andere waarheid, ook als deze tijdelijk is, lijkt daarmee niet te verenigen met hun visie over geloven.

Het doet mij denken aan de bijbel, hoe Jezus vaak mensen sprak die juist zo heel ver weg stonden bij het alledaagse, lees: ‘het geloof in God’. Hoe hij vanuit die verwijdering in al zijn wijsheid mensen op weg hielp om tot God de Vader te komen. Juist met mensen waarvan je het niet verwachtte. Dit dekt de lading van mijn betoog over waarheid niet helemaal. Maar ik wil ermee aangeven dat de meest voor de hand liggende weg vaak niet de enige weg is. Net zo min als de waarheid van veel evangelisten waar mijn vriendin over sprak heilig makend is.

In de getuigenissen en vragen die ik mensen stel over hun geloof hoor ik vaak veel weerstand zitten. Een overtuiging voor het waarom mensen niet geloven (kunnen). Dan luister ik aandachtig. Wat wordt er nu eigenlijk gezegd. En kan ik zonder de ander tekort te doen in waar diegene in zijn/haar waarheid is, mijn waarheid vertellen. En dan tegelijk loslaten. Juist dat laatste is noodzakelijk. Laat de ander los om zijn eigen proces, zijn eigen weg naar verlossing te gaan. Ik ben daar slechts een speldenknop, op het pad dat die ander gaat. Het is niet in te schatten wat mijn woorden in het leven van de ander betekenen. Maar het kan zo maar zijn, dat mijn woorden de aanzet zijn voor een ander gesprek, misschien nieuwsgierigheid. Of juist de bevestiging van wat de ander al wist; het geloof is niks voor mij. Ook goed. Dat is loslaten: je laten leiden door Gods Geest, in gebed gaan voor je medemens, getuigen van Gods liefde, maar tegelijk loslaten van de ander.

Als je zoals ik net nieuw bent met je getuigenissen over God en vervult van de Heilige Geest kost het geen enkele moeite om over Gods liefde te getuigen en de weg die Jezus Christus voor ons ging. Toch dient de vrijheid die mensen hebben om te kiezen wat hun goed dunkt voorop te staan. Het is die vrijheid die volgens mij te maken heeft met de vrije wil die God in ons heeft gelegd. De vrije wil die, ik spreek uit eigen ervaring, ook een andere kant op kan slaan. De kant van het kwaad en het duister. De kant van de achterdocht, angst en wrok. Nu ik bevrijd lijk van die duistere kant van mijn bestaan, hij is er nog wel maar ik herken hem eerder als hij de kop op steekt, kan ik in vrijheid kiezen voor God.

De vrije wil van mensen is een belangrijk gegeven voor mensen die zich in hun leven eerder onderdrukt hebben gevoeld. Daar is iedere hint naar het tegenovergestelde een herinnering aan onvrijheid en daarmee wordt de afstand tot God groter. God wil jou dicht bij hebben, maar tegelijk wil hij jou vrij laten zijn. Jou de keus geven om tot Hem te komen, op het moment en de tijd dat jij wil. Niet wanneer iemand anders vindt dat jij dat zou moeten doen. Dat is goedbedoeld maar voor mensen die in onvrijheid leefden een reden om hun hakken in het zand te zetten.

Nog even terug naar mijn getuigenissen. Ik zag een parallel met mijn eerste baan als verkoper. Waar ik veel mensen mee verbaasde in die tijd was het volgende. Ik zat vooraan de winkelstraat met mijn winkel en dus de eerste winkel waar veel van mijn klanten begonnen met winkelen. Als ik ze dan een broek had laten passen, en deze helemaal naar hun zin was vroeg ik hun: ‘Wordt het deze of wilt u nog even verder kijken?’ Deze benadering verbaasde menig klant. ‘Zei je dat nou echt’: hoorde ik ze denken. Biedt u mij de mogelijkheid nog verder te kijken. De kans omzet mis te lopen. En bent u niet als veel andere verkopers die mij koste wat kost een broek probeert aan te smeren, met louche verkooppraatjes op de koop toe? Nee meneer/ mevrouw, u kijkt rustig nog verder en als dit de beste broek is komt u gewoon weer terug. Ik weet niet wat voor magische truc het was, maar mijn verkoopcijfers logen er niet om. Ik was uitermate succesvol.

Aan bovenstaand verkoopverhaal moest ik denken nu ik Gods evangelie/ waarheid aan het ‘verkopen’ ben. Ik heb mensen iets prachtigs aan te bieden, daar kan ik met bezieling over praten. Maar het gaat er juist om dat mensen beslissen wat ze met mijn verhaal doen. Ik weet dat het voor mij goed is geweest, en dat de broek mij als gegoten zit. Het is evenwel zaak de ander de keus te laten. Opdringen is daarbij funest, dat is niet de ander aanspreken op zijn/haar eigen vrije wil, op zijn/haar eigen verantwoordelijkheid. Nee dat is een keurslijf creëren, waarin de intrinsieke motivatie om voor God te kiezen opgedrongen is en niet uitgaat van onze eigen autonomie. Dan is het misschien zaak om de ander juist de mogelijkheid te bieden op iets anders, dan waar wij ons thuis bij voelen. Om zo tot een weloverwogen keus voor God te komen.

Gods wegen om tot geloof te komen zijn daarbij ondoorgrondelijk. Ik heb een lange, lange weg achter de rug, alvorens hier nu deze waarheid te kunnen verkondigen en zo heeft ieder mens zijn eigen unieke verhaal waarom hij/zij zich wel of niet tot God wendt. Het zijn deze verhalen die gehoord mogen worden, ieder met zijn eigen bergen en dalen. Ieder met zijn eigen twijfels en behoefte aan een vrije wil. Zoek wat voor jouw waarheid betekent en wat jou gelukkig maakt. En vindt een weg die tot voldoening leidt, misschien ook tot groot geluk. Weet je gezien door je Schepper. Maar ja dat is dan weer mijn waarheid.