Tramrails in een gesnoeide levenstuin

Tramrails in een gesnoeide levenstuin

Als je een trouwe lezer bent van mijn blogs, gefeliciteerd je zal de titel van mijn blog vast herkennen. Het is een samentrekking van twee blogs die ik hier recent op Funky Fish plaatste. De ene heette ‘Tramrails van het leven’ de ander ‘Snoeien in je levenstuin’.

Ik was vorige week een paar dagen ziek, en stond letterlijk even stil. Stil bij waar ik in mijn leven was. Dat sloeg op de blog ‘Snoeien in je levenstuin’, waarin ik mij afvroeg wat wil ik onderdeel laten worden van mijn leven en wat niet. De ‘Tramrails van het leven’ stond voor de steun die ik en mijn vriendin andere mensen bieden op een stukje van hun reis. En hoe anderen dat voor mij zijn.

Maandag is mijn tuin door twee kennissen ontdaan van alle onkruid en overtollige groei van struiken. Een door de buxusrups aangetaste buxus met een flinke doorsnede, was meer dood dan levend en is nu verwijderd. Het gevolg is een hele nieuwe doorkijk in de tuin. Één van de tuinmannen vroeg wat er op de open gekomen plek moest komen. Ik zag hier en daar al wat lavendel staan bij anderen, een plant die ik erg mooi vindt en heerlijk vindt ruiken. Dus misschien is dat een goed idee.

De symboliek van deze van alle onkruid ontdane tuin vind ik echter de moeite van het vermelden waard. Ik wil namelijk een tramrails in mijn tram aanleggen. Nee, niet echt natuurlijk. Maar in het echte leven heb ik veel onkruid zelf opgeruimd. Misschien is het beter te zeggen met de hulp van anderen. En....en. Zowel ikzelf als anderen die mij hielpen. In die tuin die het leven symboliseert wil ik misschien even genieten van het uitzicht, zoals ik vanmiddag deed. Even door de tuin lopen, en zien wat er staat. Hoe het staat, en vooral hoe mooi de natuur is.

De coniferenheg is kaarsrecht geknipt en de afscheiding tussen mij en de drukke weg. In de tuin staan prachtige varens, die helder groen en stevig rechtop staan. Een lust voor het oog. Ik denk dat ik alleen even wil zitten en doen wat ik graag doe. Stil zijn en Gods aanwezigheid ervaren. De Tuinman die ik naast mij laat plaats nemen op de bank. Die ziet dat het goed is wat ik doe. Die mij zegent. Die mijn tuin zegent en alles wat er momenteel groeit. Waar het oude gesnoeid is. En er nieuw voor in de plaats mag komen. Maar.... niet te snel. Ik sta geregeld even stil. Ook nu. Stil bij wat ik bereikt heb.

En tussen de varens, de prachtige hortensia’s, de mooie heg van coniferen, de rozenstruik, de laurierstruik, de eucalyptus, en nog veel meer groen waarvan ik de naam niet weet, mag ik een spoor aanleggen, een tramspoor. Een spoor voor een tram waardoor mensen kunnen opstappen en ik ze uitzicht biedt van wat er in mijn tuin groeit. Misschien vinden ze mijn tuin mooi, misschien te saai, te weinig vergezichten, of misschien houden mensen niet van het groen in mijn tuin, het kan allemaal. Ook zijn er mensen die liever helemaal niet in mijn tram willen zitten. Hoe graag ik ze ook mijn uitzicht op mijn tuin aanbiedt. En weet je, dat is goed. Je hoeft niets.

Maar mocht je toch een tochtje maken door mijn tuin en wat van de prachtige rijkdom die ik heb opgedaan willen aanschouwen. Weet dan dat ik slechts doorgeef wat ik leerde over de Tuinman, de Schepper van de tuin, de Architect van al het leven dat groeien mag in mijn tuin en in ieders tuin afzonderlijk. En dat mijn tuin nu opgeruimd is en zonder onkruid wil niet zeggen dat dat zo blijft. Ik zal geregeld door mensen mijn tuin moeten laten nalopen, of zelf de schaar ter hand nemen. Want onkruid laat zich niet makkelijk verdelgen. Je zal altijd alert moeten zijn. Eigenlijk begint het nu pas echt. Ik heb een mooie tuin en wil die in stand houden. Dus als ik mijn Tuinman blij wil maken dan zal ik zelf ook het nodige snoeiwerk moeten doen.

Ik stelde je de vraag al eerder: Hoe ziet jouw (levens)-tuin eruit? Opgeruimd, netjes, of mag er wel wat gesnoeid worden. Grote kans dat wanneer jij een tuinman nodig hebt om wat onkruid op te ruimen, of wat struiken te laten snoeien, misschien een pad opnieuw begaanbaar wil laten maken, je Hem vraagt je te helpen. Misschien kan je kijken hoe anderen hun tuin hebben laten doen. En daar een voorbeeld aan nemen. Alles begint bij jou. Jij bent de regisseur van je leven. Ik garandeer je echter dat wanneer je de Tuinman naast je weet in je meest comfortabele stoel, je pas echt kan genieten. Dan is er rust en vrede in je hoofd en hart.