Ik als kind 14. Alternatief

Mijn vader was van de alternatieve geneeswijzen. Dat heb ik van hem. Ik ben het ook.
Hij wantrouwde reguliere genezers. Dat heb ik van hem. Ik doe het ook.
Als er serieuze problemen waren met zijn of onze gezondheid, ging hij niet naar de huisarts maar naar de homeopaat, dokter Strating in de stad Groningen.
In mijn tijd hadden veel kinderen problemen met de amandelen, die werden dan 'geknipt', wat betekent: verwijderd. Wij hadden ook problemen met de amandelen, maar gingen daarvoor naar dokter Strating en kregen potjes vol kleine ronde witte korreltjes van hem.
Ik heb dus gewoon mijn amandelen nog en ben ook niet ingeënt tegen pokken. Terwijl bijna alle kinderen die ik kende op hun boven arm een paar ingedeukte rondjes ter grote van een dubbeltje hadden. Mooi was het niet, maar liever een paar deukjes dan dood gaan aan pokken.
Mijn vader dacht daar anders over. Inenten tegen pokken was riskant; soms gingen er kinderen dood door die inenting, daarom werden wij niet ingeënt. En omdat bijna iedereen dat wel deed kwam pokken nauwelijks meer voor. Dus waren wij zonder ingeënt te zijn beschermt tegen pokken.

Mijn vader had last van zijn maag en ging ermee naar dokter Strating. Hij kreeg daarvoor platte groene doosjes met bruine pillen. Als de doosjes leeg waren gebruikte mijn moeder die om knopen in te bewaren.
Naast het pillen slikken mocht mijn vader geen kool en geen uien. Als wij dat wel es aten, kookte mijn moeder boekweitgrutten voor mijn hem. Dat at hij dan met boter, en stroop. Hij dronk ook geen gewone koffie maar Bamboe van dokter Vogel. Mijn moeder maakte die met gekookte melk, als een alternatieve café latte.

Toen ik een wrat onder mijn voet had moest ik met mijn vader en moeder naar dokter Strating. De dokter spoot wat verdoving in de wrat en schepte toen met een scherp lepeltje de wrat uit mijn voet. Hij schepte diep, het deed vreselijk zeer. De verdoving hielp geen zak. Ik gilde ervan. Vanwege het snijden kwam er ontzettend veel bloed uit mijn voet. Liters. De dokter legde een pak watten op het gat en deed er verband erom. Maar het bloed droop dwars door al dat verband heen. Ik liep de behandelkamer uit en trok een bloedspoor door de gangen van het huis van dokter Strating. Toen deed de dokter nog veel meer verband om mijn voet. Langzaam sijpelde het bloed daar ook door heen. Het was niet anders. We zijn toen maar naar huis gegaan. Ik mocht thuisblijven van school.
Maar na een tijdje kwam de wrat terug. Ik wilde absoluut niet terug naar dokter Strating en mocht naar de gewone huisarts, daar kreeg ik een flesje met vloeistof en een kwastje waarmee ik de wrat zelf pijnloos kon behandelen en toen was het probleem opgelost

Kanker was ook in mijn jeugd een gevreesde ziekte.
Ook wij waren bang om kanker te krijgen tot mijn vader aan kwam zetten met een boekje over het Moerman dieet, kanker genezen door voeding. We hadden weinig vertrouwen in regulier genezen van kanker, het moermandieet bood hoop.
Toen mijn moeder borstkanker kreeg kwam de keuze voor regulier of alternatief op scherp te staan. Alsof de verkeerde keuze de keuze voor de dood zou zijn. Mijn ouders kozen voor de reguliere traject, het ziekenhuis en de chemo. Toen de kanker terugkwam en er geen hoop meer was op herstel kozen ze alsnog voor het alternatieve pad.
Mijn moeder is toen overleden.