Baardmannetje

De baardman, meestal het baardmannetje genaamd is een zangvogel uit de familie van de Panuridae; een familie met maar één soort. Deze familie heeft samen met de leeuweriken een gezamenlijke voorouder. Hij leeft in de rietlanden.

Bovenstaand omschrijving googelde ik op internet en was voorzien met prachtige foto's van deze mooie vogel. Waar het mij echter omgaat is de letterlijke omschrijving. Ik heb namelijk sinds een maand mijn baard laten staan.

Het begon in de kerstvakantie als proef omdat ik twee weken niet hoefde te werken. Dus eerst waren er stoppeltjes en toen een heuse baard, nou ja baard. Ik trim hem elke week. Het schijnt dat na 7 dagen het echt een baard begint te worden en dan maak ik hem weer een kopje kleiner, of zichtbaarder in het geval van het hoofd (de kaaklijn).

Het was wel op het verzoek van Faith dat ik er aan begonnen ben. Zij vroeg of ik hem eens wilde laten groeien. En zij vindt het heel mooi dus doe ik daar graag wat moeite voor. Nou ja moeite, het is alleen maar makkelijker. Ik hoef mij 's ochtends minder uitgebreid te scheren. Alleen m'n nek onder m'n adamsappel.

Het is wel belangrijk dat ik goed in de gaten houd of er geen etensresten ergens achterblijven. En Faith heeft mij op het hart gedrukt goed met zeep te wassen ter voorkoming van onplezierige luchtjes. Ja zo'n stoppelbaard vraagt verzorging mensen.

Op m'n werk waren de reacties positief. Sommigen dachten dat het een bevlieging was maar toen ik na de eerste week ook de tweede week nog een baardje had wisten ze dat dit een blijvertje was.

M'n baard is overigens voor het overgrote deel grijs, dus ik hoor duidelijke bij de 'oudere' mannen inmiddels. Hoop dat het mij wat uiterlijke autoriteit oplevert, altijd handig met van die eigenwijze pubers op school.

Inmiddels zijn mijn baard en ik echte vrienden aan het worden, het is al min of meer gewoon aan het worden. Al kriebel er ik nu en dan wel wat onwennig in. Op deze manier stem ik hem tevreden en lacht hij de mensen tegemoet.

Ik hoorde ook dat het mij een wat stoerder uiterlijk geeft. Iets waar ik als zachtaardige man helemaal niet op zit te wachten. Bij stoer denk ik al gauw aan een heel ander soort man, een cowboy, iemand die niet zo met z'n uiterlijk bezig is. Nou dat ben ik ook niet, maar een tijdje in de huid (baard) van iemand anders rondlopen is misschien goed voor mij. Eens kijken wat deze verandering met mij doet. Ben wel in voor een experimentje.