Dankbaarheid, een sleutel tot geluk (52)

Nu het er de schijn van had dat Ad en Vera binnen hun relatie en de opbouw van hun gezinnetje het ultieme geluk hadden bereikt, drong het tot hen beiden steeds meer door dat het dienen van de Allerhoogste daar verre boven uitstijgt.
Beiden dragen het besef, een goede toekomst voor hun gelukkige gezinnetje is geen doel op zichzelf. De beste garantie om onze toekomst veilig te stellen is om dagelijks bij de Here God aan te kloppen en om Hem te vragen: "Wat is deze dag uw wil voor ons?"

In hun laatste gesprek waren ze al tot het inzicht gekomen dat het helemaal niet zo moeilijk is om de wil van God te kennen. Hun gezamenlijke woning zou een plek moeten zijn waar vrienden en relaties graag komen om daarna gezegend weer naar hun eigen huis te gaan. God heeft zijn liefde in onze harten uitgestort om dat te delen met de mensen die we ontmoeten.
Beiden realiseerden zich ook dat dankbaarheid een sleutel is waardoor het voor de heilige Geest gemakkelijk is om hen te leiden in die veelvoud van keuzes die het leven nu eenmaal met zich meebrengt.

Ruim twee jaren terug vroeg Ad zich dikwijls wanhopig af wat het was waarom single vrouwen afknapten wanneer hij na enkele ontmoetingen wat dieper contact zocht.
In overleg met z'n voorganger verwees deze hem door naar een christen psycholoog die na enkele sessies een gevoelige zenuw had bloot gelegd en terecht was gekomen bij blokkades in z'n vroege jeugd, die eerst opgeruimd moesten worden.
Wanneer Ad aan die enerverende tijd terug dacht, realiseerde hij zich hoe daarna z'n leven in een geheel nieuwe stroomversnelling was gekomen. Ja, Adriaan Quispel voelde zich ongelofelijk dankbaar voor al die onverdiende zegeningen.

Meer dan vijf jaren geleden nadat Vera tot de ontdekking kwam dat haar echtgenoot diep ongelukkig was en niet in staat tot echtelijke liefde, had het spook van de eenzaamheid een grauwe waas over hun gezamenlijk leven gelegd. Ook de contacten met haar ouderlijk huis versoberden.
Vera stortte zich helemaal op haar baan bij de firma Hensen. Dat pepte tenminste haar gevoel van eigenwaarde tenminste nog wat op.
Ongetwijfeld hadden hun beide jongens ook geleden vanwege de onmacht binnen hun relatie als ouders, dat ze niet meer in staat waren elkaars hart te bereiken.
De afstand naar het geloof van haar moeder leek ook oneindig groot geworden. Het kwam zelfs in Vera's gedachten niet meer op.

En toen, die ochtend, dat er een brief op de deurmat lag van een schoolmakker van heel lang geleden.
En een paar maanden daarna het bezoek van die vrouwelijke dominee van de PKN Gemeente.
Het was kort daarna dat, als het ware, bij Vera de dijken doorbraken.
Hans was verhuisd naar Amsterdam.
Vera had het rijk weer alleen; haar oog was nu op God gefocust en het enorme potentieel van liefde dat in haar hart was opgeslagen, kon weer vrijelijk stromen binnen een nieuwe relatie.
Kort daarna kwam haar vader tot geloof. Wat bracht dat een kentering in hun hele familie teweeg. Vera was vervuld van dankbaarheid tot in de toppen van haar tenen.

Twee jonge mensen van voor in de dertig realiseerden zich meer en meer, ons leven is U toegewijd. Gebruik ons en ons huis om een zegen te zijn voor de mensen om ons heen.