Naamgeving en wat daarvoor komt kijken...

- Ad en Vera - (46)

De weken en maanden vorderden gestaag en het zou nu niet zo lang meer duren dat de vrucht van Vera's schoot voldragen zou zijn, dat er een kleine baby zou worden geboren. De verwachting was dat het meisje eind februari haar eerste levenslicht zou aanschouwen. Misschien wat later, helemaal zeker weten doe je het nooit.
En, wat ook heel belangrijk zou zijn, hoe zou het kleine meisje moeten heten? Zelfs Gert en Hans mochten meedenken. Wat zou een leuke naam voor hun kleine zusje zijn?
Ze hadden de laatste weken al heel wat mogelijkheden de revue laten passeren. En ze wilden beslist niet overhaasten.

Het zou voor Adriaan de eerste keer zijn dat hij vader werd. Stel, dat het meisje naar hem zou worden vernoemd. Adriaan is een Friese jongensnaam met als betekenis: Afkomstig uit Adria, bij Venetië. Verder had Ad ontdekt dat zijn naam een universeel woord is dat veel uitingen en gevoelens omschrijft, zoals: plezier - humor - raar - schattig en slim.
En de vrouwelijke variant zou Adriana luiden. Als roepnaam zouden ze dat misschien kun inkorten tot Addy.

En dan natuurlijk Vera. De betekenis van haar naam oversteeg die van Ad. De naam gaat oorspronkelijk terug op het Russische wera, dat "geloof, vertrouwen" betekent. Later werd de naam in verband gebracht met het Latijnse verus, dat "waar, oprecht" betekent.

Ze hadden ook te maken met hun beider moeders. Die zouden het vast ook reuze aardig vinden een kleinkind te krijgen dat naar hen vernoemd zou zijn.
Nel, de naam van Vera's moeder was afgeleid van Cornelius met als betekenis "de gehoornde". Tsja, Nel was natuurlijk best wel een bekende naam, maar wat ze zich bij "de gehoornde" moesten voorstellen, daar wisten ze ook niet zo gauw raad op.

En dan de naam van Ad's moeder: Margaretha. In het alledaagse verkeer werd ze Greetje genoemd. Margaretha komt van het Griekse woord voor "parel". Oorspronkelijk komt het waarschijnlijk van het Babylonische woord
"mâr galliti", dochter van de zee of kind van licht.
Tsjonge, dat zou toch ook een naam zijn om stil van te worden. Maar "Greetje"? Nou, toch ook niet bepaald een vlotte naam.

In overleg met Vera had Ad ook bij de plaatselijke boekhandel een namenboek met haar betekenis gekocht. Om alle mogelijkheden nog open te houden hadden ze samen afgesproken, dat ze uit het boek ook een naam zouden halen, Ad op zijn beurt en Vera op haar beurt. En natuurlijk zou de betekenis ook heel belangrijk moeten zijn. Een beetje modieus mocht de naam wel zijn, maar het moest ook geen naam worden die van dertien in een dozijn. Het meisje moest er natuurlijk wel een heel leven lang mee door het leven gaan.

Na uren bladeren, was Ad's meest favoriete keuze "Gisela", kind van edele afkomst, een vrouwelijke voornaam van Germaanse oorsprong. En van recenter datum zou de betekenis "belofte" zijn.
Vera's keuze viel op "Beatrijs", met als betekenis "gezegend reiziger".
Beatrijs had te maken met een Middelnederlandse berijmde Marialegende waarin een non uit liefde voor een jongeman het klooster verlaat. Als zij na veertien jaar in zonde geleefd te hebben berouwvol terug komt blijkt Maria al die tijd haar plaats te hebben ingenomen, om haar voor schande te behoeden.
Gert en Hans, hun beide jongens vonden die twee laatste namen wel heel bijzonder. Vera en Ad hadden hen wel op het hart gebonden dat ze er nog met niemand over zouden mogen praten. De naam zou geheim moeten blijven tot het grote moment van de geboorte van hun zusje zou aanbreken. En dat beloofden de jongens plechtig.
Vera merkte nog op, stel dat ze voor één van de laatste twee namen zouden kiezen: "Lieve Ad, we zouden het meisje natuurlijk ook twee namen kunnen geven, bijvoorbeeld "Beatrijs Gisela". Wanneer ze, als ze later groot is geworden, kan ze altijd nog de voorkeur aan Gisela geven.
Dan wordt het Gisela Beatrijs en laat ze zich Gisela noemen.
Ad vond het een geweldig idee van zijn wijze vrouw. Het leek hem wel wat. Ze hadden echter nog enkele weken te gaan. Hun uiteindelijke keus zou nog gemaakt moeten worden.