Ad komt in de problemen (aflevering 34)

Ad verkeerde in een soort van euforische opwinding, iets van een geluks extase van al die binnenkomende prikkels.
Een vrouw uit duizend, de omgeving van een bijna paradijselijke omvang, het schitterende weer, aardige mensen in de buurt.
Een van de redenen waarom Vera van Ad was gaan houden, z'n bijna kwajongensachtige impulsiviteit zich aan zijn genietingen over te geven en daarin zijn omgeving te betrekken.
Gewapend met alleen een pen en een zakboekje voor notities te maken onderweg ging Ad naar het dorp dat zo'n zeven kilometer van de camping verwijderd was. Albert, de baas van de camping had het goed uitgelegd.
Hij verwachte met anderhalf uur wel terug te kunnen zijn.

De weg hoe ze, vanaf de snelweg, naar de camperstop hadden gereden, zat nog redelijk goed in Ad's brein.
De weg naar het dorp, de eerste zevenhonderd meter een matig onderhouden zandweggetje en aan het einde kreeg je dan de afslag naar rechts, richting het dorp S. Bartolomeu des Messines.
Een kind kan de was doen. Ad hoefde nog geen notities te maken. Nu reed Ad een half uur over een prima geasfalteerde weg en hij gaf naar weerszijden van de weg, z'n ogen goed de kost. Nu reed hij een viaduct onder door, dat moest hij onthouden. De weg had tot nog toe geen enkele afbuiging gemaakt, dus, waarom zou hij iets opschrijven. Ad bleef rechts houden, ook nu hij vanaf een zijstraat op een drukker weggedeelte terecht kwam, de weg naar het dorp. Na drie kwartier kwam hij aan in het dorp.

Hij nam er een half uur de tijd voor om het dorp te verkennen. Dan had hij straks weer de nodige nieuwtjes om die samen met Vera te delen. Helaas had de kiosk in het dorp geen krant en ook geen kaart van de omgeving. Jammer. Bij een winkeltje kocht hij gauw nog een pond appels voor het geval hij onderweg naar de camping dorst mocht krijgen. Maar nu moest hij gauw terug naar Vera anders zou zij misschien ongerust kunnen worden.
Ad fietste het dorp uit. Plots, aarzelde hij even. Had hij op de heenweg ook wel die hoge bruggen galerij waargenomen waar de snelweg over heen ging? Waarschijnlijk had hij er niet zo op gelet omdat hij van de andere kant kwam. Ad stak enkele drukke verkeerswegen over en dat deed hij door naast z'n fiets te lopen. Deze wegen kwamen hem minder bekend voor. Nadat hij, lopend naast z'n fiets, deze wegen had overgestoken, zag de omgeving er wat meer vertrouwd uit. Hij stelde zich zelf gerust. Het was overigens wel vreemd dat hij nog steeds niet bij dat kleine viaduct aankwam, die hij ook op de heenweg passeerde. Door flink te fietsen moest hij maar maken, dat hij weer snel bij Vera thuis kwam. Arme Ad.