Naar Sao Bartolomeu de Messines (afl. 33)

Na samen een paar dagen in Alvor te hebben gebivakkeerd, prikkelde Ad, Vera's nieuwsgierigheid over een vermelding in hun kampeergids "Camperstop Messines"; plaats Sao Bartolomeu de Messines.
"Midden in de natuur", een leuk fotootje erbij; een camping ietwat meer gelegen in het binnenland. Ze hebben ruimte voor wel veertig camperaars.
"Wat denk je, schattebout? Zullen we het doen?"
Vera knikte.
De berekening op de autokaart en de gegevens van de navigatieapparatuur gaven aan zo'n tachtig kilometer. Dat betekende zo'n anderhalf uur rijden. Eerst zo'n zestig kilometer over de zuidelijke snelweg in het kustgebied en vanaf Albufeira weer zo'n twintig kilometer noordelijker.
Uiteindelijk waren ze niet alleen naar de Algarve gegaan om van de liefde te genieten. Ze wilden ook wel het een en ander van het boeiende landschap zien.

Tot hun verbazing werden ze verwelkomd door een vriendelijke Hollandse camping eigenaar. Er stonden al meerdere Nederlandse campers.
Joviaal als hij was, nam hij alle tijd voor je en na een kwartier praten kreeg je al een soort van familiegevoel dat je "thuis" kwam. Dat was echt heel erg leuk, zo'n gedrevenheid van deze man, die samen met z'n vrouw in het verre Portugal deze camperstopplaats had opgebouwd.
Ad en Vera zochten één van de mooiste plekken uit en stuurden daar hun camper naar toe en stalden tegelijk hun elektrische fietsen.
Ze waren daar een heel woud van eucalyptus bomen ingereden. Wat was het daar toch ongelofelijk mooi. En ook heel apart was die duizenden kurkeiken in de directe omgeving. Het leek wel of ze in een ander werelddeel waren terecht gekomen.

Ze klapten hun kampeertafeltje en kampeerstoelen uit. De luifel van de camper werd ook uitgedraaid. Bij de kampeeruitrusting in de wagen hoorde ook een stretcher. Nadat ze samen ruimschoots de tijd hadden genomen om van hun gezamenlijke brunch te genieten, had Vera haar vermoeide spieren toevertrouwd aan de stretcher met een knipoog naar Ad: "Lieve schat, je vrouwtje wil graag even een dutje doen".
Ad: "Dan ga ik met één van de fietsen de omgeving verkennen".
"Zul je goed uitkijken, lieve Ad, en voorzichtig doen?"
"Tuurlijk".
"Tot straks".