Blog
Kinderleed ... vluchteling
Door datingsite- en communitylid
geertrude
10-05-2016 15:22 | bekeken:
888 | funked:
0 | reacties:
1
Uiteraard zijn er veel mensen met leed. Vluchtelingenleed is momenteel veel besproken. Intens is het verdriet van mensen uit verweg landen. Zo erg dat zij hun vaderland verlaten.
Intens is kinderleed in het algemeen.. In Nederland zelf zijn zo veel kinderen met intens verdriet. Zij horen niet bij een groep waar veel over gesproken wordt. Ze zijn er wel, hun pijn, hun gemis, hun verantwoordelijkheden die ze als nalatenschap erven, terwijl ze al zoveel hebben ingevuld in hun jonge leven. We kennen ze niet, het zijn de eenzame eenlingen.
En jochie nog maar, enig kind van gescheiden ouders. Tot haar laatste snik verzorgde hij zijn zwaar aan alcohol verslaafde moeder. Zij bezweek aan haar vlucht in de drank. Hij blijft achter. Ineens geen plaats meer in zn "eigen" huis. Wat wil je met de as van je moeder. Hang maar een foto van haar aan de muur. De kat is weggelopen. Kleding moet hij kopen met iemand die hij nog niet eerder ontmoette terwijl hij dit eerder met zn moeder deed. Leed, niet gevlucht, gewoon hier geboren en getogen.
Behorende tot een grote minderheidsgroep waar weinig tot geen mensen enig idee van hebben.
Dan die andere jonge knul. Zware beschuldiging zijn het toe gedacht. Uit huis geplaatst vanwege wantrouwe omdat hij zou aangedaan hebben wat hem ooit werd aangedaan. Gewone Nederlandse jongen, emotioneel alleen op de wereld.. Waar kan hij heen, drugs misschien? Eigen keuze?
Laten we met elkaar als Nederlanders ook op onze eigen trieste eenzame jongeren gaan letten. Krijg er oog voor want ze zijn er in grote getalen. We zijn niet eens in staat gebleken om daar effectief hulp op te verlenen want er wordt enkel maar gekort in de zorg. En er staan zoveel te wachten.
Meer voorbeelden? Ik denk zo hier en daar lezende dat er hier wel meerdere mensen zijn die weten in welke immens trieste situaties onze eigen Nederlandse kinderen zitten. We gaan ze toch niet over het hoofd zien?
Het gaat er wel op lijken, we houden geen tijd meer over om er echt voor ze te zijn. Zo "vluchten" onze eigen kinderen.. Belanden in verslavingen van PC games en andere.. De overheid helpt ons een handje want we moeten allemaal werken, opvang is voor "vakmensen" alsof je kind een boek in de bibliotheek is. Een zaak ipv een mens..