"In de stilte van mijn hart....."

Je hebt het in je om op verschillende niveaus te leven. Je leeft vanuit je hoofd, misschien een enigszins streng analytisch denken. Het is ook mogelijk dat je meer vanuit jouw hart leeft. Jouw denken staat in relatie tot een innerlijke gids. Je zou dat een contemplatieve levenswijze kunnen noemen. Het is niet altijd zo eenvoudig om vanuit jouw wilscentrum, om voor het een of voor het ander te kiezen.

Om een oud bijbels traditioneel woord te noemen, een gelovig iemand is afhankelijk van een flinke portie "genade", die God aan een elk wil geven
die Hem daarom vraagt. Dat helpt ons om ons denken in de juiste verhouding te brengen in relatie tot onze hartsgesteldheid.

Met enige regelmaat kom ik op bezoek bij een geliefde broeder in Christus. Hij is bijna honderd jaar en een uitgesproken bèta-type. Het lijkt voor hem bijna onmogelijk te geloven in wonderen en al dat overige bovennatuurlijke leven waar de bijbel op elke bladzijde over spreekt.
Toch volhardt hij met getrouwheid in zijn dagelijkse gebeden. Wij mensen zien aan wat voor ogen is. Maar God ziet het hart aan.

Bij het ouder worden vind ik het steeds gemakkelijker te zeggen:
"Ik weet niet alles".
"Ik begrijp niet alles".
"Ik schort mijn mening voorlopig nog een poosje op."

Efeziërs 2:8-10 luidt: Door zijn GENADE bent u immers gered, dankzij uw geloof. Maar dat dankt u niet aan uzelf; het is een geschenk van God en geen gevolg van uw daden, dus niemand kan zich erop laten voorstaan. Want hij heeft ons gemaakt tot wat wij nu zijn: in Christus Jezus geschapen om de weg te gaan van de goede daden die God mogelijk heeft gemaakt."
Vanuit dit bijbel gedeelte is "genade van God" weer het centrale begrip.

Besluiten van vroeger zou je terug willen nemen.
Wanneer je God er om vraagt om er een meer - zeg maar - contemplatief leven op na te houden, dan helpt Hij je je leven om te buigen zodat die stroom van innerlijke vrede vanuit jouw hart krachtig toeneemt.

Ik denk nog wel eens, onze kracht is onze zwakte, en, onze zwakte is tegelijk onze kracht. Dagelijks toegeven dat wij niet weten hoe te moeten denken, is geen teken van zwakte. Leven vanuit jouw hartsgesteldheid kan een bron van onnoembare kracht worden om de levensreis die je bent aangegaan tot een goed einde te brengen.