Intermediair tussen God en mensen

"Heer, u weet alles van mij,
u kent mij.
U weet waar ik ben,
en u weet waar ik heen ga.
U weet wat ik denk,
ook al bent u ver weg.
U ziet me als ik thuis ben
en u ziet me onderweg.
U ziet alles wat ik doe.
Voordat ik mijn mond opendoe,
weet u al wat ik wil zeggen.
U bent voor mij en achter mij,
u bent om mij heen.
Uw hand houd me vast.
Ik vind het een wonder
dat u mij zo goed kent.
Ik kan het niet begrijpen." (Ps.139:1-6)

In de steden Arnhem, Amsterdam en Zeist, was ik over een periode van zo'n dertig jaren boekverkoper in zes verschillende christelijke boekhandels. Vandaag is mijn vrouw op bezoek bij m'n oudste dochter te Arnhem; ik heb net m'n broodje van tussen de middag op en ik vind het verrukkelijk dat tijdens alle mogelijke willekeurige momenten m'n gedachten worden getrokken naar die (bijna) onuitsprekelijke communicatie met de Allerhoogste. Na het oppeuzelen van m'n broodjes gingen m'n gedachten uit naar de inhoud van Psalm 139.

Vanmiddag in een kleine vriendenkring zullen we het hebben over wat de bijbel ons vertelt omtrent de lichamelijke opstanding uit de doden. Ogenschijnlijk een "zwaar" onderwerp. Echter vanuit de christelijke bewustwording een uitermate uitdagend onderwerp waar het de eeuwige bestemming van ons mensen betreft. Wanneer Jezus numero één in jouw leven is, ben je bestemd "tot gelijkvormigheid aan het beeld van Hem zelf".

God heeft me persoonlijk uitermate rijk gezegend dat ik over een periode van enkele decennia voor enkele duizenden klanten een soort van intermediair mocht zijn in hun zoektocht naar bevestiging van hun geloofsovertuiging. En dat in de vorm van boeken, ceedees en alle mogelijke kadoartikelen. Eigenlijk ben ik een enorme bofkont dat ik dat al die jaren heb mogen doen. En nu, in afgezwakte vorm, mag ik m'n zegje nog op funky fish doen.

Over een half uur peddel ik met m'n fiets richting het ziekenhuis voor een bezoek naar een neus- keel- en oorarts omdat ik weer toe ben aan een nieuw gehoortoestel. Ik vind het zo grappig dat ik nog bijna elke dag een gevulde agenda heb. Op zo'n dag dat ik "alleen" thuis ben, zijn die woorden van bovengenoemde psalm een werkelijke realiteit voor mij.
Nou is het echt niet zo dat ik me daar altijd zo sterk "bewust" van ben. Was het maar zo.

In mijn leven ben ik met de bijbel vergroeid. Op alle mogelijke momenten schieten synapsen en neuronen door m'n grijze cellen, gevuld met de realiteit van het Woord van God. Ik sluit af met Hebr. 4:12, waar je leest: "De woorden van de levende God zijn krachtig. Ze dringen diep door in ons hart, nog dieper dan een scherp zwaard. Want God weet wat ons van binnen bezig houdt. En hij beoordeelt onze gedachten en verlangens."